پاسخ به:مشاعره علوی و بهاری
در میـــان کعـبه جـان ، پـرتـو حق جلــوه گر شــد فاطمه بنت اســد هم ، صــاحب زیبـا پسر شــد کعبه آن شب ، غـرقـه در نـور دل افـروز خـدا بـود آسمان کعبه گویی ، مظــهر صــدها گهـــر شــد
اصفهان نگین فیروزه ای جهان
دختر نازنين پيغمبر
حاصل اربعين پيغمبر
در صداي تو مرتضي ميديد
لهجه ي دلنشين پيغمبر
رسید موکب نوروز و چشم فتنه غنود درود باد بر این موکب خجسته، درود
دوباره آمد از راه بهار سبز و زیبا
جوانه زد درختان در ده کوچک ما
اندر دل من مها دل افروز تویی یاران هستند و لیک دلسوز تویی شادند جهانیان به نوروز و به عید عید من و نوروز من امروز تویی
یکی هماره محو او ،یکی مدام مست او
به هر صفت که خوانمش،بود مقام پست او
وي روح مصوّر ولايت
اي جان مجسّم نبّوت
مقصود نبي ز لافتائی
ممدوح خدا ز هل اتائی
از همه دل بریده ام،دلم اسیر یک نگاست،تمام آرزوی من زیارت امام رضـــــــــاست
ک جهان ترانه‌ام شکسته در گلو شعر بی‌جوانه‌ام نشسته روبرو پشت این دریچه‌های بسته می‌زنم هوارای بهار ای بهار ای بهار
دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار
روز عید است و من امروز در آن تدبیرم
که دهم حاصل سی‌روزه و ساغر گیرم
مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل به بوی تو بر تن چو صبح جامه درید
دیروز اگر سوخت ای دوست غم برگ و بار من و تو
امروز می آید از باغ بوی بهار من و تو
سلمان هراتی
وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها
