«کوآلا» یکی از حیوانات بسیار جذاب برای بیشتر مردم در سراسر جهان است و نماد اصلی کشور استرالیا از نظر عموم بشمار می‌رود. تقریبا همه ما وقتی به استرالیا فکر می‌کنیم، تصویر کانگرو و کوآلا هم بدنبال آن در ذهنمان نقش می‌بندد.
وقتی از روبه‌رو به کوآلا نگاه می‌کنید، چهره فوق‌العاده بانمکی دارد که خنده به چهره آدم می‌آورد. این جانور، گیاه‌خوار و کیسه‌دار است و روزها روی شاخه‌های پهن اکالیپتوس می‌خوابد و از برگ‌های همان درخت هم تغذیه می‌کند. جالب اینجاست که روی همان درخت هم بچه‌اش را بدنیا می‌آورد.
خوابیدن‌های این حیوان به قدری طولانی است که گاها تا ۲۰ ساعت در روز ادامه می‌یابد. از این رو، نیاز چندانی به آب و غذا پیدا نمی‌کند، چون اصلا تحرکی ندارد.
برای آگاهی از حقایق جالب دیگر در مورد کوآلا از شما دعوت می‌کنیم تا ادامه مطلب را از نظر بگذرانید.
جانوری که آب نمی‌نوشد
کوآلاها خیلی کم آب می‌نوشند زیرا بیشترین حجم آب موردنیاز خود را از برگ درختان تامین می‌کنند. به زبان مردم محلی، «کوالا» یعنی «جانوری که آب نمی‌نوشد» و این، گویایِ همه داستان است. یعنی نیاز این موجود به نوشیدن آب به‌قدری کم است که چنین نامی برای آن انتخاب کرده‌اند.
شب‌زی
کوآلا به شب‌زی بودن شهرت دارد. اما آیا دلیل آن را می‌دانید؟ این حیوان در طول روز ۱۸ و گاهی حتی ۲۰ ساعت می‌خوابد. در نتیجه چندان جای تعجب ندارد که شب‌ها بیدار بوده و به زندگی برعکس خود با دیگر جانوران بپردازد. البته به گفته دانشمندان، دلیلی این بی‌تحرکی، تغذیه اندک و محدود کوآلاست که باعث کم‌انرژی شدن بدنش می‌شود.
خوردن و خوابیدن
نکته جالب دیگری که می‌توان در مورد کوآلا به آن اشاره کرد این است که این جانور همیشه بوی برگ اکالیپتوس می‌دهد زیرا در هر روز به طور میانگین ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم از برگ‌های این درخت تغذیه می‌کنند. البته در برخی موارد گزارش شده که تا یکهزار گرم هم برگ می‌خورد که برای سبک زندگی بی‌تحرک این جانور بسیار عجیب است.
بخش جالب ماجرا اینجاست که کوآلای تنبل بخشی از برگ‌ها را در گوشه لپ‌هایش ذخیره می‌کند تا بعدا به عنوان میان‌وعده صرفشان کند.
شناگر
کوالاهای همیشه خسته و خواب، شناگران قابلی هم هستند. به‌طوری‌که اگر لازم باشد، حتی می‌توانند عرض رودخانه را شنا کنند بدون اینکه مشکلی برایشان به‌وجود بیاید.
بچه کوآلا
اگر تصور می‌کنید که بچه کوآلاها باید خیلی بانمک و دوست‌داشتنی باشند، بد نیست بدانید که آنها کاملا بی‌مو و به اندازه لوبیا هستند. آنها در ۶ ماه نخست زندگی خود به کیسه مادرشان می‌چسبند. در سه ماه بعدی به تدریج فقط در روزها به موهای بدن مادر می‌چسبند و شب‌ها به درون کیسه باز می‌گردند.
کوآلاهای مادر در سن ۶ تا ۷ ماهگی به فرزندان خود ماده‌ای را به عنوان غذا می‌دهند که در اصل نوع ویژه‌ای از مدفوعشان است. باکتری‌هایی در دستگاه گوارشی این پستانداران وجود دارند که به آنها کمک می‌کنند رشته‌های سلولزی موجود در برگ اوکالیپتوس را بشکنند.
پنجه
کوآلا در دست‌های خود ۵ انگشت دارد. همین امر کمک می‌کند تا محکم به شاخه‌های درخت بچسبند و همزمان غذای خود را در دست بگیرند. انگشت‌های دوم و سوم در پاهای آنها شبیه پنجه گربه است.
قلمرو
کوالای نر بالغ در مرکز سینه خود غذه‌ای دارد که ماده‌ای تیره و چسبناک ترشح می‌کند. حیوان این ماده را روی درختان می‌مالد تا بدین طریق قلمرو خودش را مشخص کرده و دیگران را از ورود به آنجا و تصاحب آن دور کند.
بلوغ کامل
کوآلای ماده در دو سالگی به بلوغ کامل می‌رسد. این در حالیست که کوآلای نر برای رشد کامل به حدود ۳ تا ۴ سال زمان نیاز دارد.
گلچین‌کننده
کوآلا شاید ظاهرا خیلی تنبل و بی‌حوصله به‌نظر برسد، اما این جانور در انتخاب برگ‌هایی که تغذیه می‌کند بسیار وسواس دارد. برای اثبات این ادعا کافیست بدانید که بیش از ۶۰۰ گونه مختلف برگ اکالیپتوس وجود دارد، اما کوآلاها فقط ۳ یا ۴ نوع از این برگ‌ها را می‌خورند. آنها از میان اکالیپتوس‌های محل زندگی خود، بهترین‌ها و نمونه‌های موردنظرشان را انتخاب می‌کنند. به همین خاطر است که رژیم غذایی کوآلاهای مناطق مختلف با یکدیگر متفاوت است.
بقای نوزادان قوی
کلامیدیا نوعی باکتری است که در بدن کوآلای سالم زندگی می‌کند. گفته می‌شود که کلامیدیا نوعی کنترل‌کننده طبیعی جمعیت کوآلاها بشمار می‌رود زیرا تنها جنین‌هایی که قوی و سالم باشند، شانس زنده ماندن خواهند داشت. البته گفتنی است که این باکتری حیوان را بیمار هم می‌کند. اما این تنها زمانی ایجاد می‌شود که کوآلا از خراب شدن محل زندگی خود استرس بگیرد.
کوآلا خرس نیست!
اگر کسی کوآلا را با نام خرس یاد کرد، خیلی به او خرده نگیرید، زیرا ظاهر این حیوان خیلی شبیه خرس‌هاست. اما در واقعیت، کوآلا جانوری گیاه‌خوار و کیسه‌دار هستند.
شمار کوآلاها
در حال حاضر فقط ۸ هزار کوآلا روی زمین زندگی می‌کند اما از نظر دولت استرالیا هنوز به مرحله‌ای نرسیده است که بتوان آنها را در ردیف جانوران در حال انقراض قرار داد. در سال‌های اخیر حدود ۹۰ درصد از این حیوانات از بین رفته‌اند. دلیلش هم قطع درختان محل زندگی آنهاست.
نوزادان کور
کوآلاها در زمان تولد نابینا هستند به همین خاطر در چند ماه اول زندگی خود هیچ کاری انجام نمی‌دهند و درون کیسه مادرشان مخفی می‌شوند.
خویشاوندان
نزدیک‌ترین جانور به کوآلا از نظر ظاهر وامبَت‌ها هستند. وامبت ها پستانداران کیسه داری هستند که برخلاف کوآلاها، فقط بر روی زمین زندگی می‌کنند و نقب می‌زنند.
چرخه زندگی
کوآلاها حدودا ۱۲ تا ۱۶ سال عمر مفید دارند.
بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین
بزرگ‌ترین کوآلا بالغ بر ۱۰ کیلوگرم وزن دارد و در ویکتوریا ساکن است. این درحالیست که کوچک‌ترین کوالای جهان در کوئینزلند شمالی زندگی می‌کند و فقط ۵٫۵ کیلوگرم وزن دارد. بیشتر جمعیت کوآلاها بین این دو منطقه، البته در جاهایی که درختان اکالیپتوس کافی داشته باشد، ساکن هستند.
سیستم گوارش
کوآلاها برای هضم غذای خود خاک و سنگریزه می‌خورند تا بافت برگ‌ها شکسته و روند هضم غذا آغاز شود.
