آیا درباره امام مهدى(علیه السلام) اعتقاداتى وجود دارد که شیعه و عامه (اهل سنت) در آن ها اتفاق نظر دا

آیا درباره امام مهدى(علیه السلام) اعتقاداتى وجود دارد که شیعه و عامه (اهل سنت) در آن ها اتفاق نظر داشته باشند؟

با رجوع به روایات موجود در منابع روایى و با نگاه به کلمات بزرگان و علماى هر دو فرقه، به موارد متعددى برمى خوریم که مورد قبول و اتفاق آن ها مى باشد، از جمله: الف. هر دو گروه، ظهور حضرت مهدى(ع) را امرى قطعى مى دانند. مرحوم شهید صدر از علماى بزرگ شیعه در این باره مى فرماید: به راستى اعتقاد به حضرت مهدى درجایگاه پیشواى منتظر براى تغییر جهان به جهانى بهتر، در احادیث پیامبر(ص) به طور عموم و در روایات اهل بیت(ع) به طور خصوص آمده است و به حدى بر این مسأله تأکید شده است که جاى هیچ شکى براى انسان باقى نمى گذارد همچنین مرحوم شیخ محمد رضا مظفر از دیگر بزرگان مکتب شیعه مى فرماید: مسأله بشارت به ظهور مهدى(ع) از اولاد فاطمه(س) در آخر الزمان و اینکه زمین را از عدل و داد پر مى کند بعد از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد، از مسائلى است که به طور متواتر از پیامبر(ص) رسیده است و مسلمانان در کتاب هاى روایى خود، آن ها را نقل کرده اند ناصر الدین البانى از بزرگان اهل سنت مى گوید: اما مسأله مهدى، باید دانسته شود که درباره خروج او احادیث صحیح بسیارى وارد شده است شیخ عبد المحسن بن حمد العباد از دیگر اندیشمندان اهل سنت مى گوید: همانا کثرت احادیث مهدى(ع) و تعدّد طرق آن ها و اثبات آن ها در کتاب هاى اهل سنت به حدى رسیده است که بسیار دشوار به نظر مى رسد بتوانیم بگوییم حقیقتى ندارد، مگر اینکه کسى جاهل بوده یا اهل جدل باشد، یا در سندهاى آن ها دقت نکرده باشد و بر کلام بزرگان اهل علم واقف نباشد ب. یکى دیگر از مسائل مورد قبول هر دو گروه، موضوع فراگیر بودن دعوت و حکومت حضرت مهدى(عج) است. خداوند متعال در قرآن کریم به این مطلب اشاره کرده و مى فرماید: (وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الاْءَرْضِ) خداوند، به کسانى از شما بندگان که ایمان آورده و نیکوکار شوند، وعده داده است آنان را بر روى زمین خلافت دهد. امام باقر(ع) درباره گستره حکومت حضرت مهدى(عج) فرمود: یملک القائم ثلاثمائة سنة ویزداد تسعا کما لبث اهل الکهف فى کهفهم، یملأ الارض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا فیفتح الله له شرق الارض و غربها() قائم 309 سال مالک زمین مى شود و در آن، حکومت مى کند؛ همان گونه که اهل کهف در غارشان درنگ کردند. زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، آن گونه که پر از ظلم و جور شده باشد. خداوند براى او شرق و غرب عالم را فتح خواهد کرد. احمد بن حنبل از بزرگان عامه و سر سلسله گروه حنابله، به سندش از رسول خدا(ص) نقل کرده است که فرمود: تملأ الارض ظلما و جورا ثم یخرج رجل من عترتى یملک سبعا او تسعا فیملأ الأرض قسطا و عدلا؛(زمین پر از ستم و ظلم مى شود. در این هنگام، شخصى از عترتم خروج مى کند و در مدت هفت یا نه سال مالک کل زمین خواهد شد. در این هنگام، زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد. ج. با رجوع به روایات رسیده از هر دو گروه، پى مى بریم که همگى اتفاق دارند لقب منجى جهانى، «مهدى» است. مرحوم علامه مجلسى از پیامبر اکرم) نقل مى کند که فرمود: یخرج المهدى و على رأسه غمامة فیها مناد ینادی هذا المهدی خلیفة الله فاتبعوه؛(مهدى خروج مى کند، در حالى که بالاى سر او ابرى است و میان آن ابر، کسى است که ندا مى کند: «این، مهدى خلیفه خدا است. او را پیروى کنید». حاکم نیشابورى از علماى حدیث عامه به سند خود از ابو سعید خدرى نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: «المهدى منا اهل البیت؛ مهدى، از اهل بیت است». د. از دیگر مواردى که همه مسلمانان اتفاق نظر دارند این که مهدى موعود(ع) از ذریه پیامبر اکرم(ص) و از فرزندان فاطمه زهرا(س) است. امام باقر) فرمود: «المهدى رجل من ولد فاطمه؛ مهدى مردى از اولاد فاطمه است». در روایات اهل سنت از سعید بن مسیب نقل شده است: نزد ام سلمه بودم که سخن از مهدى(ع) به میان آمد.ام سلمه فرمود: از رسول خدا(ص) شنیدم که مى فرمود: «المهدى من ولد فاطمه؛مهدى از اولاد فاطمه است». ابو سعید خدرى مى گوید: رسول خدا(ص) فرمود: «لا تقوم الساعة حتى تمتلئ الارض ظلما و عدوانا. قال: ثم یخرج رجل من عترتى (اَوْ مِن اهل بیتى) یملأها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و عدوانا؛ قیامت بر پا نمى شود تا این که زمین پر از ظلم و جور شده باشد. فرمود: سپس مردی از عترتم یا از اهل بیتم (تردید از راوى است) قیام مى کند و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد همان گونه که پر از ظلم و جور شده است». ه. نزول حضرت عیسى(ع) و اقتداى او به امام مهدى(ع) از دیگر امورى است که هر دو گروه به آن اشاره کرده اند. ابوبصیر گوید: از امام صادق(ص) شنیدم که فرمود: و ینزل روح الله عیسى بن مریم فیصلى خلفه؛ نازل مى شود روح الله عیسى بن مریم، پس، نماز مى خواند پشت سر او (امام مهدى ابوهریره از راویان بزرگ عامه از پیامبر(ص) نقل مى کند: «کیف انتم اذا نزل ابن مریم فیکم و امامکم منکم؛ چگونه اید زمانى که فرزند مریم فرود آید؛ در حالى که امام شما فردى از خودتان است؟» در صحیح مسلم که از اصلى ترین کتب حدیثى اهل سنت است آمده است که جابر بن عبدالله انصارى از پیامبر(ص) نقل مى کند که حضرت فرمودند: دائما طایفه اى از امتم بر حق و ظاهرند تا روز قیامت. سپس فرمود: عیسى بن مریم از آسمان فرود آید. امیر آن ها به حضرت عیسى مى گوید پیش آى و براى ما امامت کن او در جواب مى گوید: خیر به راستى بعضى از شما بر بعضى دیگر امیر است براى اکرام خدا بر این امت ابوسعید خدرى از رسول خدا(ص) نقل مى کند که آن حضرت فرمود: منا الذى یصلى عیسى بن مریم خلفه؛از ما است کسى که عیسى بن مریم به او اقتدا کرده و نماز مى گزارد. و. معرفى و بیان علایم ظهور نیز از دیگر امور مورد اتفاق است. جابر از امام باقر(ع) نقل مى کند: پس فرود مى آید امیر لشکر سفیانى (همراه لشکرش) به (زمین) بیداء. پس منادى از آسمان ندا دهد: «اى بیداء نابود کن قوم (= لشکر) را». پس آن ها را در خود فرو مى برد عایشه از پیامبر(ص) نقل کرده است: لشکرى آهنگ کعبه مى کند. پس هنگامى که به زمین بیداء درآمدند، (زمین) همه آن ها را فرو مى برد البته موارد اتفاقى دیگرى نیز وجود دارد، مانند: امدادهاى الهى، طلوع خورشید از مغرب، مشخصات ظاهرى امام، فراوانى نعمت در زمان ظهور، بیعت بین رکن و مقام و... پاسدار اسلام :: خرداد 1388 - شماره 330