انسانها در دوران زندگی خود معمولاً از نظر شک و شبهه دچار بحران میشوند، اینجاست که انسان وضع حساسی پیدا میکند، مخصوصاً هنگامی که با مجموعهای از افکار و عقاید و آرای مخالف محیط خود و گاهی نیز با تبلیغات از راههای گوناگون مواجه گردد؛ لذا اگر واقعاً حقیقتجو باشد، خداوند او را راهنمایی خواهد کرد. خداوند متعال میفرماید: «وَ الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا؛ و کسانی که در راه ما جهاد و کوشش کنند، البته ما آنها را به راههایمان هدایت خواهیم کرد».
ولی این بدان معنا نیست که علما و دانشمندان هیچ وظیفهای ندارند، بلکه وظیفه سنگینی بر دوش آنان است و باید به هر نحو ممکن، توجیهگر عقلایی شکها و شبههها باشند تا مردم ـ خصوصاً نسل جوان ـ به سرمنزل یقین برسند.
پینوشتها
1. عنکبوت، ۶۹.