قسمت دوم
نظرات کارشناسی متفاوت درخصوص این محصول خاص
دکتر عیسی گلشاهی، مدیرکل دفتر بهبود کیفیت فرآوردهها و توسعه بازار شیلات ایران درخصوص تولید این محصول میگوید: نزدیک به ۱۵ سال پیش تجربه تولید سوسیس و کالباس ماهی توسط شرکت آذر محصول در استان آذربایجان آزموده شد. در آن سالها به دلیل اینکه کارخانهای برای تولید خمیر ماهی در کشور نداشتیم، این شرکت برای تهیه خمیر ماهی که ماده اولیه و اصلی سوسیس ماهی بود به مشکل برخورد و با وجود اینکه بازار مشتری خوبی هم داشت اما متاسفانه طرح بسته شد و از آن پس هم تقریبا هیچکسی ریسک ورود به این بازار را نپذیرفته است. امروزه اما میتوان گفت در کشور برای تامین خمیر ماهی مشکلی وجود ندارد و دو کارخانه بهصورت مستمر در حال تولید خمیر ماهی هستند و اگر سرمایهگذاری بخواهد تولید سوسیس و کالباس ماهی کند این کارخانهها تنها باید مقداری حجم تولید خود را افزایش دهند.
مزیتهای سرمایهگذاری
وی درخصوص مزیتهای این سرمایهگذاری میگوید: بسیاری از کشورهای دنیا در حال تولید این محصول هستند و ذائقه مشتری را یافته و سالانه میلیونها دلار از این صنعت درآمدزایی میکنند اما سرمایهگذاران ما از ترس نبود مشتری یا عدم توانایی تغییر در ذائقه مشتری، وارد این حوزه نمیشوند.
نخستین مزیت این محصول برای افرادی است که بوی ماهی و محصولات شیلاتی را دوست ندارند که این بو در سوسیسها و کالباسها کاملا از بین میرود. دومین مزیت بحث صرفه اقتصادی است که محصول نهایی ارزانتر از سوسیس و کالباس گوشت درمیآید، بهگونهای که در حال حاضر ماهی مناسبی که میتوان برای این منظور در نظر گرفت ماهی کپور نقرهای است که قیمت آن در بازار بین ۵تا ۶ هزار تومان است همچنین شما برای تولید خمیر ماهی میتوانید از ماهیهایریزی که مشتریپسند نیستند هم استفاده کنید که بالطبع ارزانتر هم تمام میشود. مقایسه قیمت این ماهیها با گوشت قرمز یا مرغ کاملا نشانگر توجیه اقتصادی این محصول است.
تجربه موفق فرآوردههای شیلاتی
گلشاهی میافزاید: بخش اصلی که سرمایهگذاران از آن میترسند، عدم اقبال عمومی است که شما باید توجه کنید در هر صورت هر محصول تازهای که وارد بازار شود چند ماه فرصت میبرد تا نظر مشتری را جلب کرده و بازار خود را به دست آورد، در این فاصله باید تبلیغات مناسب برای فرهنگسازی در این خصوص صورت پذیرد. وی معتقد است: تجربه تولید ناگت میگو و مصرف زیاد آن در بازارهای داخلی نشان میدهد مردم به ضرورت مصرف محصولات شیلاتی پی بردهاند و این مشتریان زودتر به سوی فرآوردههای شیلاتی رو میآورند؛ تنها نیاز است مقداری وقت و انرژی برای جلب توجه مشتری صرف کنیم.
این کارشناس درخصوص توان صادراتی این محصول میگوید: به نظر من تمرکز روی مشتری داخلی بسیار راحتتر است و بیشتر جواب میدهد اما درخصوص بازارهای صادراتی هم به هر روی میشود کار کرد؛ تنها نیاز است ذائقه آنها را هم دریابیم و توان رقابت با محصولات بینالمللی را هم داشته باشیم. آسیای جنوب شرقی شاید بهترین گزینه برای صادرات باشد.
سرمایههای مورد نیاز برای تولید
در آخر درخصوص منابع مورد نیاز برای سرمایهگذاری میگوید: خط تولید انواع سوسیس و کالباس چه از نوع مرغ یا ماهی و چه گوشت یا دیگر ماهیان همگی با هم مشابه است و تفاوتی از نظر ماشینآلات یا مسیر تولید ندارند. بحث اصلی فقط بر سر خمیر ماهی است که همانطور که گفتم بیرون از فضای کارخانه توسط دیگر کارخانههایی که مشخصا خمیر ماهی و میگو و محصولات شیلاتی را تولید میکنند به دست میآید. اما برای راهاندازی یک خط تولید خمیر ماهی، اگر کاملا مکانیزه باشد نیاز به ۴ میلیارد تومان سرمایه است و اگر بخشی از آن دستی انجام شود با یک میلیارد تومان هم میتوانید شروع کنید.
پایان.
تهیه شده در کانال تلگرام کارآفرینی اورگانیزیشن
♻