اختلالات تیروئیدی در دوران بارداری نیاز به بررسی و کنترل زیر نظر پزشک دارند. کم کاری یا پرکاری تیروئید می توانند به سلامت جنین آسیب برسانند. انواع نقایض جنینی ناشی از اختلالات تیروئیدی در بدن مادر در دوران حاملگی ایجاد می شوند.
دو هورمون در دوران حاملگی به نام هایی HCG و استروژن موجب بالارفتن سطح هورمون‌های تیروئید در خون می‌گردند. هورمون HCG به وسیله جفت ایجاد می‌شود و مثل هورمون TSH به آرامی تیروئید را وادار به ساخت بیشتر هورمون‌های تیروئید میکند. بالارفتن سطح استروژن، مقدار “گلوبولین های یپیوندی تیروئید” یا ” گلوبولین- تیروکسین پیوندی” را بالا میبرد، این گلوبین نوعی پروتئین است که وظیفه حمل و نقل هورمون‌های تیروئید در خون را برعهده دارد.
عضی مواقع این تغییرات نرمال هورمون‌ها در طول حاملگی، بررسی آزمایش‌های تیروئید را با مشکل مواجه میکند. در طول حاملگی غده تیروئید، مقداری در زنان سالم بالا می رود. ولی مقدار آن به اندازه ای نیست که با معاینه مشحص شود. در صورتی که غده تیروئید در این دوران به صورت محسوس بزرگ شود، خبر از وجود مشکلات تیروئیدی میدهد و باید به وسیله پزشک بررسی شود.
در دوره حاملگی میزان هورمون‌های تیروئید بالا می رود .اندازه تیروئید بیشتر می‌شود و نشانه هایی مثل خستگی و غیره پدیدار می‌شوند.در صورتی که این نشانه ها هم در حاملگی و هم در اختلالات تیروئید وجود دارند، بررسی اختلالات تیروئید در این دوران بسیار سخت است.
در صورتی که با پرکاری تیروئید در حاملگی مقابله نشود، باعث ایجاد عارضه های زیر می شود:
نارسایی قلبی
پره اکلامپسی: بالارفتن فشار خون در روزهای پایانی حاملگی
اختلالات شدید تیروئیدی: مزمن ترین نشانه های بیماری تیروئید به صورت ناگهانی
سقط جنین
تولد نوزاد نارس
کم وزن بودن نوزاد زمان تولد
در صورتی که زنی مبتلا به عارضه گریوز باشد و یا در دوران گذشته برای درمان عارضه گریوز عمل جراحی انجام داده و یا در معرض ید رادیواکتیو قرار گرفته باشد، احتمال دارد هنوز آنتی بادی‌های TSI در خونش وجود داشته باشند، حتی وقتی که سطح هورمون‌های تیروئید نرمال است. احتمال دارد آنتی بادی‌های TSI از جفت گذشته و درون خون جنین وارد شوند، در آخر می‌توانند به تیروئید جنین آسیب وارد کنند. اگر مادر با داروهای ضد تیروئید درمان شود، احتمال ایجاد پرکاری تیروئید در جنین کاهش پیدامیکند،چون که این داروها توانایی عبور از جفت و وارد شدن به بدن جنین را دارند.
خانم هایی که عمل که جراحی داشته‌اند و یا برای برطرف کردن عارضه گریوز تحت ید رادیواکتیو قرار گرفته‌اند بهتر است وضعیت خود را برای پزشک شرح دهند، در این صورت می‌توان جنین را برای اختلالات تیروئیدی در دوران حاملگی بررسی کرد.
تشخیص پرکاری تیروئید در بارداری
برای بررسی پرکاری تیروئید، پزشک به بررسی نشانه ها و علائم بیمار می‌پردازد و همراه ان آزمایش خون تجویز میکند. در آزمایش خون مواردی مانند TSH، T3 و T4 بررسی می‌شود.
احتمال دارد دریافت نمونه خون در کلینیک صورت بگیرد و سپس نمونه‌ی خون برای بررسی و تحلیل به آزمایشگاه ارائه شود. آزمایش خون از این قرار است:
آزمایش TSH.
آزمایش T3 و T4.
آزمایش TSI.
در دوران حاملگی، پرکاری تیروئید – اگر در آن سطح TSH پایین باشد اما T4 هنوز نرمال است – احتیاج به درمان خاصی نیست. در پرکاری تیروئید مزمن، داروهای ضد تیروئید باید مصرف شوند. این داروها ایجاد هورمون‌های تیروئید را کم میکنند.
درمان تیروئید با ید رادیو اکتیو روشی نیست که در زنان باردار بکار رود. به خاطر آن که این مواد باعث آسیب رساندن به غده تیروئید جنین می شوند. در موارد نادر برای جدا کردن مقداری از غده تیروئید، عمل جراحی انجام می شود غالبا جراحی در افرادی صورت می‌گیرد که توانایی تحمل مصرف داروهای ضد تیروئید را ندارند.
داروهای ضد تیروئید قادر هستند به مقدار جزئی از جفت گذشته و تولید هورمون‌های تیروئید جنین را تحت تاثیر قرار دهند. به همین دلیل دوزهای دارویی بایدبه نحوی گزیده شوند که جنین با کم‌کاری تیروئید مواجه نشود. داروهای ضد تیروئید می‌توانند در بعضی افراد عارضه ایجاد کنندمانند:
اختلالات آلرژیک مثل راش پوستی و خارش.
کم شدن تعداد گلبول های سفید خون که باعث کاهس توانایی بدن در برابر عفونت‌ها می شوند.
در برخی موارد اختلالات کبدی.
اگر با هریک از نشانه های زیر مواجه شدید، از مصرف داروهای ضد تیروئید خودداری کرده و به سرعت به پزشک رجوع کنید:
خستگی
ضعف
دردهای بی دلیل شکمی
بی اشتهایی
مشکلات پوستی یا خارش
کبودی
زردشدن پوست یا سفیدی چشم، که به آن یرقان گفته می شود گلو درد دائمی
تب
هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
