زندگی فاطمه(س)، سراسر معنویت و عشق و اعتقاد بود. زهرا(س) به گونه‌ای می‌زیست كه اگر كسی او را نمی‌شناخت نمی‌توانست تصور كند كه او دختر رسول خدا(ص) است، دختر كسی است كه تقسیم‌كننده خزانه مسلمین است، دختر ثروتمندترین زن عرب.
فاطمه سراسر معنویت بود. ساعات و روزها و سال‌های عمرش به عبادت می‌گذشت و خالصانه و مشتاقانه خدا را عبادت می‌كرد.
فاطمه سراسر عشق بود، عشق به پیامبر، عشق به علی و اولادش. نوشته‌اند آنچنان حرمت پدر را بزرگ می‌داشت كه هیچ‌كس مثل و مانندش را ندیده بود.
در عشق به علی(ع) چنان بود كه شاید تاریخ هیچ زوجی را تا این اندازه عاشق نیافته باشد. چنان فضایی را در محیط خانه برای همسرش ساخته بود كه پس از مرگش هرگز اشك‌های مولا (ع) خشك نشد. مرگ زهرا(س) خلائی در زندگی امام(ع) ایجاد كرد كه پس از آن، علی(ع) سر در چاه‌های كوفه فرو می‌برد و غم دل با چاه میگفت.
