از طریق زمان گذشته کامل ما می توانیم وقوع اتفاقاتی در گذشته را پیش از یک زمان مشخص نشان دهیم. همیشه زمانی از گذشته کامل استفاده می شود که در داستان از گذشته (که در زمان گذشته ساده روایت می شود) ما می خواهیم به چیزی که حتی قبل از آن اتفاق افتاده اشاره کنیم.
کاربرد
اتفاقی در گذشته، پیش از زمانی مشخص
Sie hatte sehr lange geübt, bevor sie das Stück so perfekt spielen konnte. (پیش از اینکه او بتواند به خوبی بنوازد، برای مدت زیادی تمرین کرده بود.)
ساختار گرامری
ساختار دستور زبانی زمان گذشته کامل تا حد زیادی شبیه زمان حال کامل است با این تفاوت که فعال های کمکی sein و haben در حالت گذشته خود و به صورت waren و hatten به کار می روند.
کدام فعل کمکی برای کدام افعال استفاده می شود؟
در ابتدا باید بدانید که برای بیشتر افعال زبان آلمانی از فعل کمکی haben استفاده می شود. تنها مواردی که فعل کمکی sein مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:
با افعال ناگذری (افعالی که هیچ مفعول accusative ندارند) که نشان دهنده جابه جایی هستند. مثل افعال لیست زیر:
مسافرت کردن
reisen پرواز کردن، با هواپیما رفتن fliegen رانندگی کردن، با ماشین رفتن fahren رفتن gehen
سرنگون شدن stürzen آمدن kommen افتادن fallen قدم زدن
laufen
با افعال ناگذری که تغییر در وضعیت را نشان می دهند. مثل افعال لیست زیر:
مردن
sterben یخ زدن gefrieren بیدار شدن aufwachen
پوسیدن zerfallen گرم شدن tauen خوابیدن
einschlafen
برخی فعل های دیگر شامل افعال زیر:
شکست خوردن
misslingen شدن werden ماندن bleiben
اتفاق افتادن geschehen موفق شدن gelingen بودن
sein
جدول زیر طریقه صرف افعال در زمان گذشته کامل را نشان میدهد.
شخص
sein
haben
اول شخص مفرد (ich)
ich war
gegangen
ich hatte
gelesen
دوم شخص مفرد (du)
du warst
du hattest
سوم شخص مفرد (er/sie/es/man)
er war
er hatte
اول شخص جمع (wir)
wir waren
wir hatten
دوم شخص جمع (ihr)
ihr wart
ihr hattet
سوم شخص جمع/ حالت محترمانه (sie/Sie)
sie waren
sie hatten
ساختار حالت سوم فعل
افعال ضعیف یا مرکب
افعال قوی
ge…t
ge…en
gelernt
gesehen
استثناها
در بسیاری از افعال قوی در حالت سوم فعل، بن فعل تغییر می کند. (برای یادگیری حالت سوم این افعال به جدول افعال قوی مراجعه کنید) برای مثال:
gehen – gegangen, bringen – gebracht
افعالی که بن آنها به یکی از حروف d یا t ختم می شود. باید به جای -t در افعال ضعیف –et به انتهای فعل اضافه شود. برای مثال:
warten – gewartet
افعالی که مصدر آنها به ieren ختم می شود در حالت سوم پیشوند ge نمی گیرند. برای مثال:
studieren – studiert
افعال تفکیک پذیر در حالت سوم پیشوند ge- نمی گیرند. (برای شناختن این افعال به مطلب افعال تفکیک پذیر و تفکیک نا پذیر مراجعه کنید) به مثال زیر توجه کنید:
verstehen – verstanden
در افعال تفکیک پذیر، ge- پس از پیشوند فعل خواهد آمد. (برای شناختن این افعال به مطلب افعال تفکیک پذیر و تفکیک نا پذیر مراجعه کنید) به مثال زیر توجه کنید:
ankommen – angekommen
