با توجه به اين‌كه زمان ظهور مشخص نيست، زمانِ نشانه¬هاي مرتبطِ نزديك به آن نيز مشخص نيست؛ بنابراين، سخن از نزديكي يا دوري ظهور، امري پسنديده نيست. البته عده¬اي با توجه به اوضاع و شرايط فعلي حاكم بر جهان، به اين باور رسيده¬اند كه دوره¬اي كه در آن زندگي مي¬كنيم، همان دوره آخرالزمان است كه در روايات به آن اشاره شده است؛ زيرا براي آخرالزمان نشانه¬هايي گفته شده؛ مانند گسترش فساد و تفسير دين بر اساس هوا و هوس و… که اين نشانه¬ها در دوره زماني ما به وقوع پيوسته است. پس زمان كنوني، آخرالزمان است و ظهور نيز در اين دوران محقق مي¬شود. به علاوه، با وجود انقلاب اسلامي ايران و زنده شدن نام و ياد امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و معرفي آن حضرت به دنيا، آمادگي و اقبال مردم به پذيرش او، بيشتر شده و اميد به ظهور هم فزون‌تر شده است. به هر حال، ما در عين آن كه بايد به تعجيل در فرج اميد داشته باشيم و آمادگي براي ظهور را در خود تقويت بكنيم، نبايد فكر خود را متوجه اموري بكنيم كه از محدوده علم ما فراتر است و راهي براي دسترسي به آن نداريم؛ لذا سخن از نزديكي علايم، امري قابل قبول نيست.
