دربارة شخصيت خراساني و فرمانده نظامي او سؤال‌هاي زيادي مطرح شده است. ظاهر روايات مربوط به خراساني که از طريق اهل سنت و همچنين در منابع متأخر شيعه وارد شده است. دلالت دارد بر اين‌که آن شخص، از ذريه امام حسن مجتبي(علیه السلام) يا امام حسين(علیه السلام) است و از او با عنوان هاشمي خراساني ياد شده است.
اما بنا بر رواياتي که در منابع اصلي و اولي حديث شيعه مانند غيبت نعماني، كتاب غيبت طوسي و الارشاد مفيد دربارة اين شخص وارد شده است، احتمال دارد او را ياور خراسانيان يا رهبر اهالي خراسان يا فرمانده لشکر خراسان تفسير کرد؛ زيرا اين روايات تعبير به «خراساني» كرده است. مجموعه قراين موجود دربارة شخصيت او دلالت دارد وي همزمان با خروج سفياني و يماني ظاهر مي‌شود و نيرو‌هاي خود را به سوي عراق اعزام مي‌كند.
از امام صادق(علیه السلام) روايت شده است:
خروج سفياني و خراساني و يماني، در يک سال و يک ماه خواهد بود. [1]
آنچه از روايات مربوط به وي به دست مي‌آيد، اين است که او رهبري و هدايت حرکت بزرگ از طرف مشرق زمين را به عهده دارد.
[1] . الارشاد مفيد، ب40، ح14.
