یک صحبت یا سخنرانی عمومی‌همچون یک نمایش، فیلم یا آواز است.
در آغاز توجه شنونده را به خود جلب می‌کند، نکته به نکته پیش می‌رود و با قدرت به پایان می‌رسد.
حقیقت این است، اگر نمی‌دانید که چگونه یک سخنرانی را به پایان ببرید، این امکان وجود دارد که نکات کلیدی صحبت‌تان از دست بروند.
کلماتی که در آغاز می‌گویید و به خصوص در پایان صحبت‌تان، بیشتر از هر بخش دیگری از صحبت‌های‌تان، در خاطر خواهند ماند.
برخی از سخنرانی‌های بزرگ در طول تاریخ با کلماتی قدرتمند و تکان‌دهنده به پایان رسیدند که در یادها زنده ماندند.
چگونه سخنرانی خود را به پایان ببرید و تحسینی را که لایق آن هستید دریافت کنید؟
به خواندن ادامه دهید تا دریابید چگونه…
در اینجا ۹ نکته و مثال‌هایی برای اختتام یک سخنرانی ارائه شده‌اند.
۱- برای کلمه به کلمه‌ی سخنان پایانی خود برنامه‌ریزی کنید
برای اطمینان از اینکه سخنان پایان‌بخش سخنرانی‌تان قدرت لازم را داشته باشند، باید برای هر کلمه آن برنامه‌ریزی کنید.
از خود بپرسید: «هدف از این صحبت چیست؟»
پاسخ‌تان باید شامل رفتارهایی باشد که می‌خواهید مخاطبان‌تان پس ازشنیدن موضوع مورد بحث در پیش بگیرند.
وقتی در مورد نتیجه نهایی، وضوح و شفافیت لازم را داشتید، طراحی نتیجه‌ای که از مخاطبان انتظار رفتار خاصی را دارد، بسیار آسان‌تر خواهد بود.
بهترین استراتژی برای پایان دادن انفجاری به سخنرانی، برنامه‌ریزی سخنان پایانی پیش از باقی سخنرانی‌ست.
سپس بازمی‌گردید و آغاز را طراحی می‌کنید، به گونه‌ای که موقعیت را برای نتیجه مهیا کند.
بدنه سخنرانی‌تان همان جایی که نظرات و ایده‌های‌تان را بیان می‌کنید و زمینه را برای آنچه می‌خواهید مخاطبان به آن فکر کنند، به یاد آورند و پس از شنیدن صحبت‌های‌تان انجام دهند، مهیا می‌کنید.
۲- همیشه سخنرانی را با دعوت به انجام کاری به پایان ببرید
اینکه به مخاطبان بگویید پس از شنیدن صحبت‌های‌تان از آنان انتظار انجام چه کاری را دارید، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
دعوت به انجام کاری می‌تواند بهترین روش برای جمع کردن موضوع بحث با قدرت و نیرو باشد.
هرچه را که می‌گویید با یک علامت تعجب در انتها تصور کنید. همچنان که به نتیجه نزدیک می‌شوید، از انرژی و سرعت خود کم کنید.
با قدرت و تاکید صحبت کنید.
نکته نهایی را به مقصد هدایت کنید.
صرف نظر از اینکه مخاطبان با شما موافقت کنند یا تمایل به انجام آنچه از آنان می‌خواهید داشته باشند، درخواست‌تان از آنان باید روشن و صریح باشد.
۳- سخنرانی را با خلاصه‌ای از بحث به پایان ببرید
فرمول ساده‌ای برای هر صحبتی وجود دارد:
۱- به آنها بگویید که قصد دارید به آنها چه بگویید.
۲- به آنها بگویید.
۳- سپس، به آنها بگویید که چه گفتید.
همچنان که به پایان صحبت‌های خود نزدیک می‌شوید، چیزی شبیه این جمله بگویید،
«اجازه می‌خواهم به طور خلاصه نکات اصلی را مرور کنم…»
سپس نکات کلیدی را یکی‌یکی فهرست کنید، و آنها را برای مخاطبان تکرار کنید و نشان دهید که چگونه هریک از این نکات به نکته دیگر ارتباط می‌یابد.
مخاطبان از تکرار خطی آنچه شنیده‌اند قدردانی می‌کنند.
این نشان می‌دهد که شما به پایان صحبت‌های خود نزدیک می‌شوید.
۴- با یک داستان صحبت را خاتمه دهید
همچنان که به پایان صحبت‌های‌تان نزدیک می‌شوید، می‌توانید بگویید:
«بگذارید داستانی بگویم که نمایانگر آنچه در موردش صحبت کردم، باشد…»
سپس داستانی کوتاه با یک نکته بیان می‌کنید و سپس آن نکته را به مخاطبان می‌گویید.
تصور آن نکته را به خودشان واگذار نکنید.
همیشه می‌توانید صحبت خود را با داستانی به پایان ببرید که تصویرگر نکات کلیدی مورد نظرتان باشد و سپس آن را به پیام کلیدی که می‌خواهید با سخنرانی‌تان بیان کنید مرتبط سازید.
۵- آنها را بخندانید
می‌توانید با شوخی سخنرانی را به پایان برسانید.
می‌توانید جوکی بگویید که به موضوع گره خورده است و همان درس یا نکته اصلی مورد نظرتان را با داستانی که باعث خنده دیگران می‌شود، تکرار می‌کند.
۶- آن را قافیه‌دار کنید
می‌توانید با یک شعر سخنرانی را به پایان ببرید.
بسیاری اشعار وجود دارند که به زیبایی پیام مورد نظرتان را در خود دارند. می‌توانید شعری را انتخاب کنید که محرک، نمایشی و احساسی است.
۷- با سخنی الهام‌بخش تمام کنید
می‌توانید سخنرانی خود را با سخنی الهام‌بخش نیز به پایان ببرید.
اگر سخنرانی تعالی‌بخشی داشتید، به خاطر داشته باشید که امید همیشه مطلوب اصلی انسان‌ها بوده و هست.
مردم دوست دارند به آنها انگیزه داده شود تا چیزی متفاوت یا بهتر در آینده باشند.
به خاطر داشته باشید که هریک از مخاطبان با مشکلات، مسائل، چالش‌ها، ناامیدی‌ها، موانع و خطاهای بزرگ و کوچک دست به گریبان هستند.
به همین دلیل، همه از داستان و شعری تشویق‌کننده که به آنها قدرت و شهامت می‌دهد، استقبال می‌کنند.
وقتی که داستانی می‌گویید یا شعری را می‌خوانید، باید به یک بازیگر تبدیل شوید.
در اینجا هفت روش برای گفتن داستان یا شعری انگیزه‌بخش در پایان سخنرانی ارائه شده است.
• باید سرعت خود را کم کنید و احساس و نمایش به کلمات خود اضافه کنید.
• در ابیات کلیدی شعر،صدای خود را بالا ببرید و سپس بقیه ابیات را که کمی‌صمیمی‌تر و احساسی‌تر است،با صدای پایین‌تر بخوانید.
• هرازگاهی، در خلال داستان و شعر،ضرب و سرعت کلام را بالا ببرید، اما برای بخش‌های به‌یاد ماندنی تر، سرعت را کاهش دهید.
• به خصوص، تعداد مکث‌هایی را که در صحبت عادی دارید در این مورد دوبرابر کنید.
• در پایان هر بیت، از مکث‌های نمایشی استفاده کنید تا به مخاطب اجازه دهید کلمات را هضم کند و همگام با شما پیش برود.
• اگر آن بیت کمی طنز‌آمیز است لبخند بزنید و اگر بیتی احساسی یا تفکر‌برانگیز است، جدی باشید.
• وقتی به پایان صحبت‌های‌تان می‌رسید، اطمینان کسب کنید که در بیت آخر و خط آخر صدای‌تان را بالا می‌برید. «بانگ ندا» را در پایان به خاطر داشته باشید.
۸- به صراحت و روشنی نشان دهید که کارتان را انجام داده‌اید
همچنان که سخنان پایانی خود را ادا می‌کنید، باید برای همه روشن باشد که کارتان را به اتمام رسانده‌اید. نباید هیچ ابهام یا سردرگمی‌در اذهان مخاطبان‌تان وجود داشته باشد. مخاطبان باید بدانند که این پایان است.
بسیاری از سخنرانان تنها می‌گذارند که سخنان‌شان فروکش کند.
آنها می‌گویند، «خب، تقریبا همه گفتنی‌ها را گفتم. متشکرم.»
این ایده خوبی نیست….
قدرتمند نیست…
این پایانی توانمند نیست، بنابراین از اعتبار و تاثیرتان می‌کاهد.
وقتی به نتیجه‌گیری رسیدید، خود را وادارید تا کاملا آرام بایستید. یک چهره دوستانه را از میان مخاطبان انتخاب کنید و مستقیم به آن شخص نگاه کنید.
اگر مناسب باشد، لبخندی دوستانه و گرم به آن شخص بزنید که علامت این باشد که سخنرانی‌تان به پایان رسیده است.
در مقابل تمایل به انجام این کارها مقاومت کنید:
• برهم ریختن کاغذها
• بی‌قراری و ناآرامی‌نسبت به لباس‌ها و میکروفن
• حرکت به جلو و عقب و کنار
• انجام هر کاری به جز صاف ایستادن، همچون یک درخت.
۹- بگذارید شما را تشویق کنند
وقتی که صحبت‌های‌تان را تمام کردید، حضار می‌خواهند شما را تشویق کنند…
آنچه آنها نیاز دارند علامت مشخصی‌ست مبنی بر اینکه اکنون زمان کف زدن است.
چگونه این علامت را بدهید؟
برخی افراد زودتر از دیگران می‌دانند که شما به پایان صحبت‌های‌تان رسیدهاید.
در بسیاری از موارد، وقتی که نتیجه‌گیری خود را تکمیل می‌کنید و از سخن گفتن باز می‌ایستید، حضار هم سکوت می‌کنند.
ممکن است مطمئن نباشند که شما به پایان سخن خود رسیدهاید.
شاید در حال پردازش آخرین بیانات‌تان باشند و به آنها فکر کنند. آنها نمی‌دانند چه کنند تا کس دیگری کاری انجام دهد.
در عرض چند ثانیه، که اغلب همچون چند دقیقه به نظر می‌رسد، مردم تشویق می‌کنند.
اولین نفر…
سپس بعدی…
سپس همه حضار شروع به کف زدن می‌کنند.
وقتی کسی کف زدن را آغاز می‌کند، مستقیم به آن شخص نگاه می‌کند، لبخند می‌زند و کلمات «متشکرم» را ادا می‌کند.
همچنان که افراد بیشتری کف می‌زنند، تکان دادن سر، لبخند و گفتن «متشکرم» از هر شخص به شخص دیگر منتقل می‌شود.
ناگهان همه سالن کف می‌زنند.
نکته امتیازی: چگونه در تشویق و استقبال ایستاده رفتار کنید
اگر سخنرانی تاثیر‌گذاری داشتید و با مخاطبان خود ارتباط برقرار کردید، شخصی برخواهد خاست و کف خواهد زد. وقتی این اتفاق می‌افتد، با نگاه به شخصی که در حال کف زدن است و گفتن «متشکرم»، دیگران را تشویق به کف زدن کنید.
این کار اغلب باعث می‌شود که دیگر حضار هم بایستند و کف بزنند.
وقتی افراد می‌بینند دیگران ایستاده‌اند، آنها هم می‌ایستند و تمام مدت کف می‌زنند.
برای یک سخنران غیر‌طبیعی نیست که سخنانش را به پایان ببرد، در سکوت بایستد و دیگر حضار هم در سکوت بنشینند.
در کمال آسودگی بایستید و دست بدهید
اما وقتی که سخنران در کمال آسودگی می‌ایستد و منتظر می‌ماند تا حضار دریابند که صحبت‌ها به پایان رسیده، یکی پس از دیگری کف می‌زنند و اغلب می‌ایستند.
اگر اولین ردیف مخاطبان به شما نزدیک است، وقتی که یکی از حضار برمی‌خیزد و کف می‌زند، قدمی‌به جلو بردارید و با شخص نزدیک به خود دست بدهید.
وقتی که با شخصی از حضار دست می‌دهید، بسیاری از حضار احساس می‌کنند شما دست آنان را می‌فشارید و به آنها تبریک می‌گویید.
سپس آنها هم می‌ایستند و کف می‌زنند.
به زودی همه افراد در سالن برمی‌خیزند و کف می‌زنند.
چه مورد استقبال ایستاده قرار بگیرید یا نه، اگر معرفی‌کننده‌تان بازگردد و از طرف حضار از شما تشکرکند، لبخند بزنید و دست‌شان را به گرمی‌بفشارید.
از این نکات پیروی کنید تا مورد اقبال ایستاده قرار بگیرید.
