شاید برای خیلی از شما اتفاق افتاده باشد که یک روز ناگهان کارت microSD موجود بر روی گوشی شما دیگر تصاویر و اطلاعات موجود بر روی خود را نمایش نداده و پیغام درخواست فرمت آن در گوشی خبر از نابودی تمام اطلاعات ارزشمند شما از جمله آهنگها، عکسها و فیلمهای قدیمیتان داده است.
شاید خیلیها موفق شوند به طریقی اطلاعات عزیز خود را بازیابی کنند اما اتفاقات این چنینی شاید دلیلی باشند که دیگر از microSD ها استفاده نکنیم و آن را به خاطرات بسپاریم. شاید اگر واقعاً به دنبال گوشیهای نه فقط بهتر، بلکه با تجربهی کاربری واقعاً بهتری هستیم، زمان آن رسیده است که به جای تکیه بر حافظه جانبی برای ذخیره اطلاعات، گوشیهایی را بخواهیم و انتخاب کنیم که حافظهی داخلی بیشتری مطابق با نیازهای ما ارائه دهند.
شاید خیلیها بگویند کارتهای حافظه مزیتهای ارزشمندی دارند. برای مثال شاید بین یک نسخهی 64 گیگ و 128 گیگابایتی از یک گوشی 100 دلار تفاوت قیمت باشد در صورتی که اگر آن گوشی دارای شیار حافظهی جانبی باشد بتوانید فقط با 30 دلار از یک microSD 64 گیگ استفاده کنید اما همیشه ارزانتر به معنای بهتر بودن نیست.
ما فقط به حافظهی بیشتر نیاز نداریم، بلکه نیازمند حافظههای قابل اطمینانتری برای گوشیهای در حال پیشرفت خود هستیم و کارتهای microSD به دلایلی که در ادامه گفته میشود راه حل جامعی برای این نیاز نیستند.
1.دوام بحث برانگیز کارتهای microSD
به صورت تئوری microSD ها در صورت عدم تحمل فشار شدید و استفادهی نادرست باید تا سالهای سال دوام داشته باشند. به همین دلیل وجود گارانتیهای 5 یا حتی 10 ساله برای این کارتها چیز غیرمعمولی نیست. بعضی شرکتها حتی کارتهای خود را با گارانتی مادامالعمر به فروش میرسانند.
اما در عمل شاید در طول سالهای گذشته بارها برای خود یا آشنایانتان اتفاق افتاده باشد که به دلیل خرابی microSD اطلاعات گوشی خود را از دست داده باشند. این موضوع محدود به برند خاصی نیست و کارتهای مختلف با حجمهای گوناگون همواره دچار خرابی شده اند. قسمت بدتر ماجرا این است که گارانتی این کارتها شامل ریکاوری اطلاعات نمیشود و حتی اگر شما بازیابی اطلاعات خود را به یک شخص حرفهای نیز بسپارید تضمین 100% برای این کار وجود ندارد.
صد البته تجربهی شخصی ما معیار علمی برای مطالعهی دوام کارتهای جانبی نیست اما میتوان اینگونه قضاوت کرد که کارتهای microSD به هیچ وجه محل مناسبی برای ذخیرهی اطلاعاتی نیستند که به هیچ وجه نمیخواهید آنها از دست بدهید.
2. کارتهای microSD سرعت پایینتری نسبت به حافظهی داخلی دارند
وقتی دربارهی سرعت حافظه صحبت میکنیم، معیار ما این است که اطلاعات با چه سرعتی خوانده و نوشته میشوند. یک گوشی هوشمند مدرن برای حافظهی داخلی خود از تکنولوژی UFS استفاده میکند که دارای سرعت خواندن و نوشتن در حد چند صد مگابایت بر ثانیه است که برای اجرای بازیهای فول اچدی یا ضبط فیلمهای حجیم و با کیفیت با نرخ فریم بالا کافیست.
حتی سریعترین microSD ها نیز از حافظهی داخلی کندتر هستند
در سوی دیگر بالاترین سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات در یک microSD گران قیمت تا حداکثر 90 مگابایت بر ثانیه است و این "تا حداکثر" خیلی جای بحث دارد. در واقعیت این سرعت میتواند بسته به عملکرد در حال انجام، خیلی پایینتر از سرعت تبلیغ شده باشد.
آیا استفاده از یک کارت microSD میتواند باعث کندی گوشی شما شود؟ این موضوع بسته به کیفیت کارت و سرعت آن و همچنین اینکه کارت چگونه جاگذاری شده و استفاده شود دارد. اما ایجاد کندی سرعت واقعاً ممکن است و باید گفت در بهترین حالت این کارتهای فقط میتوانند به عنوان یک حافظهی فرعی علاوه بر حافظهی داخلی محسوب شوند نه یک جایگزین مناسب برای آن.
3. کارتهای microSD کاربرد محدودی دارند
در حال حاضر بیشترین استفادهی عملی از این کارتها برای نگهداری آهنگ، عکس و فیلم بر روی آن است. تمامی گوشیها نیز امکان ضبط مستقیم تصاویر بر روی حافظهی جانبی را دارند هرچند در مواقعی چون ضبط فیلمهای 4k وجود یک حافظهی رده بالا الزامی است. اما بار دیگر، قابل اطمینان نبودن این کارتها باید در نظر گرفته شوند.
با وجود اینکه بعضی اپلیکیشنها اجازهی انتقال اطلاعات خود به کارت microSD را میدهند اما دسترسی به این اطلاعات میتواند تحت تاثیر سرعت پایینتر خواندن/نوشتن این کارتها قرار گیرد که متعاقباً منجر به مشکلات عملکرد احتمالی خواهد شد.
قابلیت اندرویدی Adoptable Storage نیز که به شما امکان استفاده از کارت حافظه همانند حافظهی داخلی را میدهد در بسیاری از گوشیها از جمله مدلهای رده بالای سامسونگ و الجی وجود ندارد.
4. microSD های تقلبی هنوز به وفور یافت میشوند
کارتهای تقلبی، کپیهای ارزان قیمتی از برندهای مختلف هستند که ظرفیت بسیار کمتری از مقداری که روی بستهبندیشان نوشته شده دارند. این کارتها نه تنها به دلیل عملکرد افتضاح خود باعث کندی گوشی شما میشوند بلکه میتوانند باعث از دست دادن اطلاعاتی شوند که فکر میکنید روی آنها ذخیره کردهاید.
متاسفانه این کارتها هنوز به وفور در فروشگاههای اینترنتی و گوشی فروشیهای مختلف خیابان یافت میشوند. شاید افراد حرفهای به این مسائل آشنا باشند ولی چقدر امکان دارد مردم عادی توسط یک کارت 512 گیگ با قیمت 100 هزار تومان گول نخورند؟
5. کارتهای microSD امن نیستند
مطمئناً برای خیلیها پیش آمده که گوشی خود را گم کنند. خوشبختانه تمام گوشیهای هوشمند دارای نوعی از حفاظت چه اسکن اثر انگشت و چهره یا حتی یک قفل صفحهی ساده هستند که از اطلاعات شما در برابر سواستفاده جلوگیری میکند. اما یک کارت microSD به آسانی امکان جدا سازی و دسترسی به اطلاعات آن در یک گوشی دیگر یا کامپیوتر را دارد.
آیا واقعا در سال 2018 به یک کارت microSD نیاز داریم؟
در واقع زمانی بود که وجود یک حافظهی جانبی در گوشی شما تقریباً لازم بود. زمانی که حافظهی داخلی محدود و گران قیمت بود. برای مثال گوشی Galaxy S2 که در زمان خود حافظهی داخلی زیادی داشت تنها دارای ظرفیت 16 گیگابایت بود و حتی قبلتر از آن در سال 2011 نیز این حافظهها باز هم سریع پر میشدند. بسیاری از گوشیها آنموقع حداکثر 8 گیگابایت حافظه داخلی داشتند.
امروزه اکثر گوشیهای پرچمدار حداقل با 64 گیگ حافظهی داخلی عرضه میشوند که برای اغلب کاربران کافی و حتی اضافه است و دیگر نیازی به تکیه کردن به کارتهای ارزان و اغلب نامطمئنmicroSD نداریم.
اما آیا اکنون آمادگی کامل کنار گذاشتن microSD ها را داریم؟ مطمئناً به زودی زمانی میرسد که شیار کارت حافظه در گوشیها همانند جای فلاپی دیسک یا درایور دیویدی در لپتاپها اضافه و بدون استفاده باشد اما هنوز به آن مقطع نرسیدهایم. برای اینکه این اتفاق رخ دهد لازم است تا استاندارد ظرفیت حافظههای داخلی 3 رقمی شود و حتی بیشتر از آن برای کاربریهای سنگین. علاوه بر آن عرضهی اینترنت 5G امکان دسترسی با سرعتهای گیگابیت بر ثانیه به فضاهای ابری با قیمت مناسب را خواهد داد. در هر صورت میتوان گفت که روند محو شدن کارتهای حافظه جانبی از گوشیهای هوشمند آغاز شده است و در آینده ای نزدیک شاهد این خواهیم بود که به طور کلی اثری از آنها نباشد.