آنچه دربارة اجتماع ياران در روز موعود مطرح است، مربوط به گروه اول است. حضور ياران خاص (313 نفر) در مکه به دو صورت قابل تصور است:
1. به صورت عادي: به اين معنا که با توجه به آشکار شدن علايم، ياراني که توان تهيه مقدمات سفر به مکه را دارند، خود را به ميعاد‌گاه مي‌رسانند.
2. به صورت اعجاز آميز: به اين معنا که ياراني که بايد در مکه حاضر باشند و نتوانسته‌اند به صورت عادي رهسپار آن‌جا شوند، به قدرت الهي (مثلاً طي الارض) در مکه حاضر مي‌شوند.
در روايتي از امام باقر(علیه السلام) نقل شده است:
هر کس در راه باشد، در آن ساعت مي‌رسد و کسي که درگير راه نباشد (نتوانسته حرکت کند)، از بستر خود ناپديد مي‌شود و اين، همان فرمايش امير مؤمنان علي (علیه السلام) است که فرمود:«مفقودان از بسترهايشان» و نيز قول خداوند است که فرمود: >فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً<؛[1] پس سبقت بگيريد ]از يکديگر به[ خيرات ]يعني اهل‌بيت[ هر جا که باشيد، خداوند همه شما را مي‌آورد ]نزد امام مهدي، هنگام ظهور[». [2]
گفتني است ممکن است اجتماع همگي ياران، از نوعي اعجاز برخوردار باشد؛ زيرا روايات در اين‌باره به صورت دقيق و شفاف و جزئي به همه نکات اشاره ندارند.
[1] . بقره (2):148.
[2] . بحارالانوار، ج52، ص315 و 316.
