با توجه به روايات فراواني كه دربارة دوران حكومت حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف) موجود است، برنامه‌هاي حكومتي حضرت را در سه محور مي‌توان خلاصه كرد:
1. برنامه‌هاي فرهنگي: مهمترين محور اين برنامه عبارت است از:
الف. احياي كتاب و سنت: حضرت علي(علیه السلام) مي‌فرمايند:
«در روزگاري كه هواي نفس حكومت مي‌كند ]امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور مي‌كند و[ هدايت و رستگاري را جايگزين هواي نفس مي‌سازد. در عصري كه نظر اشخاص بر قرآن مقدم شده، افكار را متوجه قرآن مي‌كند و آن را حاكم بر جامعه مي‌سازد» [1].
ب. گسترش معرفت و اخلاق: امام باقر(علیه السلام) مي‌فرمايد:
«زماني كه قائم ما قيام مي‌كند، دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‌هاي ايشان را جمع كرده و اخلاق آن‌ها را به كمال خواهد رساند» [2].
ج. رشد دانش بشر به طور چشمگير و بي‌سابقه: امام باقر(علیه السلام) فرموده است:
در زمان امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به شما حكمت و دانش داده مي‌شود، تا آن جا كه زن در درون خانه‌اش مطابق كتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت (رفتار) مي‌كند. [3]
د. مبارزه با بدعت‌ها: [4] امام باقر(علیه السلام) مي‌فرمايند:
هيچ بدعتي را وا نگذارد مگر اين‌كه آن را از ريشه بركند و از هيچ سنّتي نمي‌گذرد مگر اين‌كه آن را برپا خواهد داشت.[5]
2. برنامه‌هاي اقتصادي: برخي برنامه‌هاي اقتصادي دوران حاكميت حضرت را مي‌توان چنين برشمرد:
الف. بهره‌وري از منابع طبيعي: حضرت علي(علیه السلام) فرمود:
چون قائم ما قيام كند آسمان باران مي‌ريزد و زمين گياه بيرون مي‌آورد. [6]
امام باقر(علیه السلام) فرمود:
«تمام گنج‌هاي زمين براي او آشكار مي‌شود». [7]
ب. توزيع عادلانه ثروت: امام باقر(علیه السلام) مي‌فرمايد:
وقتي قائم خاندان پيامبر قيام كند، ]اموال را[ به طور مساوي تقسيم مي‌كند و ميان خلق، به عدالت رفتار مي‌كند. [8]
همچنين فرمود:
مهدي ميان مردم به مساوات رفتار مي‌كند به گونه‌اي كه كسي پيدا نشود كه نيازمند زكات باشد. [9]
ج. عمران و آبادي: امام باقر(علیه السلام) مي‌فرمايد:
«در تمام زمين هيچ ويرانه‌اي نمي‌ماند، جز اين‌كه آباد مي‌شود». [10]
3. برنامه‌هاي اجتماعي: در اين زمينه، روايات فراواني رسيده است كه به پاره‌اي از آن‌ها اشاره مي‌كنيم:
الف. احياء و گسترش امر به معروف و نهي از منكر: امام باقر(علیه السلام) مي‌فرمايد:
«مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و ياران او … امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند». [11]
ب. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقي: در دعاي شريف ندبه مي‌خوانيم:
اين قاطع حبائل الكذب و الافتراء اين طامس آثار الزيغ و الاهواء…؛ كجا است آن كه ريسمان‌هاي دروغ و افترا را ريشه كن خواهد كرد؟ كجا است آن كه آثار گمراهي و هواي و هوس را نابود خواهد ساخت؟
ج. عدالت قضايي: امام رضا(علیه السلام) فرمود:
وقتي او قيام كند، زمين به نور پروردگارش روشن شود. او، ترازوي عدالت را ميان خلق نهد. پس ]چنان عدالت را جاري كند كه[ هيچ كس بر ديگري ظلم و ستم روا ندارد. [12]
به اميد روزي كه بتوانيم آن دوران نوراني و سراسر معنوي را درك كنيم.
[1] . نهج‌البلاغه، خطبه138.
[2] . بحارالأنوار، ج52، ص328.
[3] . همان، ص352.
[4] . بدعت، به معناي داخل كردن انديشه و آراي شخصي در دين و دينداري است.
[5] . بحارالأنوار، ج52، ص339.
[6] . همان، ج10، ص104.
[7] . كمال‌الدين، ج1، باب32، ح16.
[8] . الغيبة، عماني، باب83، ح26.
[9] . همان.
[10] . كمال‌الدين، ج1، باب32، ح16.
[11] . بحارالأنوار، ج51، ص47.
[12] . بحارالأنوار، ج52، ص321.
