مدیرتان را متوجه ارزش کارتان کنید

تا به حال شده در کارتان از جانتان مایه بگذارید اما هیچ وقت ارزش کارتان دیده نشود؟! کار کردن در شغلی که هیچ کس متوجه ارزش کارتان نباشد غیر قابل تحمل می شود و همین عاملی می شود تا انگیزه شغلیتان را کم کم از دست دهید اما چه کار می شود کرد تا مدیرتان بیشتر ارزش کارتان را بداند؟

هیچ چیز بدتر از این نیست که در محیط کار خود احساس کنیم نادیده گرفته شده‌ایم. همه‌ی ما این نیاز انسانی را داریم که بابت تلاش‌هایمان از ما قدردانی شود. عدم توجه همکاران، نوعی احساس عدم تعلق به محیط را در ما ایجاد می‌کند.

 وقتی نادیده گرفته می‌شوید، در خصوص پیشرفت کاری خود هم نگرانی‌هایی خواهید داشت. با این حال می‌توانید وضعیت موجود را تغییر دهید. راه‌های زیادی وجود دارد تا افراد دیگر به ارزش کار شما پی ببرند. در ادامه به معرفی این روش‌ها خواهیم پرداخت

واقع بین باشید
قبل از هر عملی از خود بپرسید که چه میزان قدردانی از مدیر یا همکاران خود انتظار دارید؟ واقعیت این است که در فضاهای کاری، افراد بسیار مشغول‌تر و گرفتارتر از آن هستند که حواسشان به ارزش کار شما باشد.

به همین دلیل ممکن است نتوانند بازخورد چندانی به عملکرد شما از خود نشان دهند. بنابراین این امکان وجود دارد که همکاران و مدیر شما بدون هیچ نیت بدی شما را نادیده بگیرند. وقتی احساس می‌کنید از شما قدردانی نشده است، این سؤال‌ها را از خود بپرسید:

 آیا عملکرد من خارق‌العاده بوده است؟ آیا کار من فراتر از دیگر همکاران هم‌رده‌ام بوده است؟ و مهم‌تر از همه اینکه، اگر برای کارم تقاضای پاداش یا ارتقاء کنم، ممکن است کارمندی بی‌ادب به نظر برسم؟ چنانچه خودتان نمی‌توانید به این پرسش پاسخ دهید از یک همکار قابل احترام که رده‌اش کمی از شما بالاتر است، مشورت بگیرید.

گله و شکایت نکنید
اگر همیشه از کارفرمای خود تقاضای مرخصی کنید و زمانی که به مهلت تحویل پروژه ها نزدیک می شوید از او بخواهید تا وقت بیشتری را در اختیار شما قرار دهد، او به طور حتم از شما منزجر می شود و تاثیر مخالفی بر روی شغل و در نتیجه بر روی عزت نفستان می گذارد. کسانی که دائما در حال گله و شکایت کردن هستند هیچ گاه ترفیع رتبه نمی گیرند. (مدیران همیشه سعی می کنند آنها را به شعبه های دیگر انتقال دهند تا از دستشان راحت شوند.) شما می خواهید رئیستان دوستتان باشد نه دشمنتان؛ پس سعی کنید اسباب ناراحتی و رنجش او را فراهم نسازید. زمانی که میخواهید نزد او بروید مجددا فکر کنید و تمام جوانب گفته های خود را در نظر بگیرید. ارزش خود را با تصمیم گیری های مناسبی که مربوط به حیطه کاری خودتان می شود، حفظ کنید و به دنبال تعریف و تمجید بیهوده از جانب کارفرمایتان نباشید.

 مشکلات شخصی را به محل کار نبرید
بلند صحبت کردن با تلفن در محل کار هیچ جایی ندارد. اگر شما جر و بحث دارید و یا برای بخشش از طرف کسی که آنسوی خط تلفن است گریه زاری سر دهید و یا او را ببوسید، باید آنرا در خارج از دفتر کار و به وسیله تلفن همراه انجام دهید. پیش از اینکه بخواهید با هر یک از همکارانتان ارتباط برقرار کنید به تاثیراتی که ممکن است او بر روی مسائل کاری شما بگذارد به دقت فکر کنید. اگر به خاطر کارهایی بدي که با یکی از همکارانتان انجام داده اید، ارتباط خود را با او قطع کرده اید این امر منجر به نابودی شان و ارزش شما خواهد شد، چرا که به زودی تمام کارمندان از تمام مواردی که شما سعی می کنید مخفی نگه دارید، آگاه خواهند شد.

خلاقیت و توانایی خود را در مدیریت اثبات کنید 
ابتکار و نوآوری به عنوان رمز تجارت آینده محسوب می شود. در حین انجام کارهای روزمره دید خود را بر روی تصاویر بزرگتر معطوف کنید. همیشه از فعالیت ها و تغییرات رقبا مطلع باشید. اگر بر اساس غریزه و درک شغلی خود عمل کنید، همیشه رضایت شغلی بیشتری کسب کرده و اعتماد به نفستان افزایش پیدا خواهد کرد. شالوده دانش خود را افزایش داده و از استعدادها و خلاقیت های خود در زمینه رشد شرکت بهره بگیرید.

زمانی را به تفکر و تأمل اختصاص دهید                
شاید مهم‌ترین بخش کار که می‌تواند به بالارفتن کارایی شما در محیط کار کمک زیادی بکند اختصاص زمانی برای تفکر در مورد دستاوردهای روزانه یا هفتگی باشد. «آیزنهاور» می‌گوید: «روی موفقیت‌ها و ناکامی‌ها تمرکز کنید. این هفته چه دستاوردهایی داشتید؟ آیا کاری را که این هفته انجام دادید ممکن است هفته آینده به طریق دیگری انجام دهید؟ پاسخ به این سئوالات در رشد

کاری و پیشرفت در زندگی شخصی کمک شایانی می‌کند. اگر این تفکرات را روی کاغذ بنویسید که اثربخشی آن چندین برابر می‌شود چون شما همیشه آن را به صورت فیزیکی در اخنیار دارید و در آینده می‌توانید دوباره به آن رجوع کنید. ولی لازم نیست خود را مجاب کنید که هر روز این کار را انجام دهید. هر زمانی‌که وقت داشتید این کار را بکنید.

با مدیر خود صحبت کنید
چنانچه تلاش‌های شما در محیط کار نادیده گرفته می‌شود با مدیر خود وارد مذاکره شوید. مذاکره در این خصوص با بعضی مدیر‌ها ساده‌تر است. به‌طور میانگین، بیشتر مدیر‌ها به نیازهای انسانی کارکنان خود توجهی ندارند! چنانچه مدیر شما هم جزو این دسته قرار می‌گیرد، این نکته را به خاطر بسپارید که قرار نیست وی را تغییر دهید. بلکه می خواهید گفتگویی درباره‌ی عملکرد خود با او داشته باشید.

چنانچه مدیر شما جزو این دسته نباشد، ممکن است به گفتن «معلوم است که شما در کار خود دقیق و ماهر هستید» بسنده کند. هیچ وقت در گفتگوی خود نگویید که خواهان قدردانی بیشتری هستید. به جای آن مستقیما سراغ عملکرد خودتان بروید. مثلا بگویید می‌خواهم در خصوص کارنامه‌ی کاری سه ماه قبل خود صحبت کنم تا درکی از نقاط قوتم داشته باشم و بدانم در چه جاهایی نیاز به یادگیری بیشتری دارم.» در این میان توصیه می‌شود که چند مثال مناسب از خودتان حاضر و آماده داشته باشید. ضمن اینکه بد نیست فهرستی از دستاوردهای اخیر خود فراهم کنید تا بخشی از عملکرد مثبت خود را برای مدیرتان تداعی و یادآوری کنید. اکثر مدیران از اینکه چنین فهرستی داشته باشند خوشحال می‌شوند.

گزینه‌ی ترک کار را هم در نظر بگیرید
چنانچه با وجود تمام راهکارها باز هم احساس می‌کنید که در محل کارتان از شما قدردانی نمی‌شود، علامت خوبی برای ماندن در شغل فعلی نیست. همه‌ی ما به دلایل زیادی عمرمان را وقف مشاغلی می‌کنیم که برای ما مناسب نیستند. این دلایل می‌تواند نیاز به کسب تجربه یا اجبار به بودن در یک منطقه‌ی جغرافیایی خاص باشد. با این حال، اگر تلاش‌های شما برای ارزش‌دهی به کارتان جواب نمی‌دهد، گزینه‌ی شغل جدید را هم در نظر بگیرید.

منابع : زومیت / مردمان  / شبکه مگ/ویکی چجور