آفریقاییها گستره وسیعی از اعتقادات مذهبی را عرضه میکنند ضمن آن که مسیحیت و اسلام رایجترین آنها هستند. تقریباً، ٪۳/۴۶ کل آفریقاییها مسیحی و ٪۵/۴۰ آنها را مسلمانان تشکیل میدهند. حدود ٪۸/۱۱ آفریقاییها عمدتاً پیرو مذاهب آفریقایی بومی میباشند. تعداد اندکی از آفریقاییها هندو هستند، یا دارای اعتقاداتی از یهودیت| سنت یهودی میباشند. نمونههایی از یهودیان آفریقایی مردمان بتا اسرائیل، لمبا و آبایودایا در شرق اوگاندا هستند.
مذاهب بومی نواحی پایین صحرای آفریقا حول محورهای آنیمیسم و پرستش اجداد میچرخد. تهدید مشترک در نظامهای سنتی اعتقادی، تقسیم جهان معنوی به دو بخش «مفید» و مضر است. ارواح مفید| ارواح معمولاً ارواحی محسوب میشوند که شامل ارواح اجدادی بوده که به اعقاب خود کمک میکنند، و ارواح توانمند که از کل جوامع در برابر بلای طبیعی و حملات دشمنان محافظت مینمایند؛ در حالی که ارواح مضر، روحهای قربانیان کشته شدهای را در برمی گیرد که بدون انجام مراسم تدفین| مراسم تدفین صحیح دفن شدهاند، و این ارواح توسط روح خشن (شرور) به عنوان واسطه (معنوی)| واسطهها سبب بیماری در میان دشمنانشان میشوند. با این که تاثیر این اشکال بدوی از پرستش تداوم مییابد تا اثری عمیق به دنبال داشته باشد، نظامهای اعتقادی ضمن تعامل با دیگر مذاهب تکامل یافتهاند.
تشکیل قلمرو قدیم مصر در هزاره سوم پیش از میلاد، اولین نظام مذهبی پیچیده و شناخته شده در این قارهاست. حدود قرن نهم پیش از میلاد، کارتاژ (در تونس امروزی) توسط فنیقیها بنیان گذاری شد، و تداوم یافت تا به مرکز اصلی چند ملیتی تبدیل شد که در آن الهه | الههها در همسایگی مصر، روم باستان| رم و تمدن اتروسکان| سرزمینها- شهر اتروسکان پرستش میشدند. امروزه، بسیاری از یهودیان نیز در شمال آفریقا، به خصوص در تونس، الجزایر و مراکش زندگی میکنند.
کلیسای ارتودوکس اتیوپی و کلیسای ارتودوکس اریتره رسماً قدمتشان به قرن چهارم میلادی باز میگردد، و از اینرو یکی از اولین کلیساهای ساخته شده مسیحیت| مسیحی در کل جهان هستند. در ابتدا، (شعبه) ارتودوکسی مسیحی در سودان امروزی و دیگر نواحی همسایه رواج یافت. اما، پس از گسترش اسلام، این رشد کند و محدود به سرزمینهای مرتفع شد.
اسلام با فتح شمال آفریقا بین سالهای ۶۴۰و ۷۱۰میلادی توسط مسلمانان وارد این قاره شد، که از مصر آغاز گردید. آنها در پی تجارت دریایی در ساحل آفریقای شرقی، شهرهای مگادیشو، ملینده، ممباسا، کیلوا، و سفالا را تاسیس نمودند، و از میان کویر صحرا در داخل آفریقا عبور میکردند— که خصوصاً در پی آن مسیرهایی برای تجارت مسلمانان شد. مسلمانان همچنین در میان مردمان آسیایی بودند که بعدها در آفریقای تحت حکومت بریتانیا ساکن شدند.
بسیاری از آفریقاییهای پایین صحرا، طی دوره استعماری به اشکال اروپای غربی مسیحیت گرویدند. در دهههای پایانی قرن بیستم، فرقههای مختلفی از جنبش مسیحیت جذبه گرا به سرعت رشد نمودند. تعدادی از اسقفهای کاتولیک آفریقایی حتی به عنوان نامزدهای احتمالی پاپ| پاپی در سال ۲۰۰۵ بودند. ظاهراً مسیحیان آفریقایی بیشتر از لحاظ اجتماعی محافظه کارترند تا هم مذهبان خود در بیشتر نقاط جهان صنعتی، که درست در زمان اخیر به تنش بین فرقه مذهبی| فرقهها یی همچون اتحادیه آنگلیکان و روش گرایی| کلیساهای روش گرا منجر شدهاست. کلیساهاس افتتاح شده آفریقایی رشد عمدهای را در قرون بیستم و بیست و یکم تجربه کردهاند