"صبر" یک اصل کلى و اساس اسلامى است که در موردى از قرآن با نماز همراه ذکر شده است.

پرسش
سلام خسته نباشید. در محیط کار بعد از گذراندن یک دوره بسیار سخت که فشارهای ناشی از آن تا حدودی هم باعث بیماری جسمی ام شده، تمایل و قدرت بخشش، انگیزه کمک کردن (که قبلا برایم رضایت بخش بود) در درونم کمتر شده وحتی گاهاً دلخوری جای اونو گرفته.در این مدت خودم عنایتهای خدا رابه عینه لمس کرده ام شاید ذکر هم کم نگفته ام ولی چیزی می خواهم که باگفتن یاعمل به آن بتوانم هم صبوری ام رابالا ببرم وهم بعضی صفات خوبی را که اهمیتش برایم کمتر شده واقعا درک کنم. ممنون و التماس دعا.
پاسخ اجمالی
"صبر" یک اصل کلى و اساس اسلامى است که در موردى از قرآن با نماز همراه ذکر شده است[1] شاید به این دلیل که نماز در انسان" حرکت" مى‏آفریند و دستور صبر، مقاومت ایجاب مى‏کند، و این دو یعنى" حرکت" و" مقاومت" هنگامى که دست به دست هم دهند عامل اصلى هر گونه پیروزى خواهند شد.

اصولاً هیچ گونه نیکى، بدون ایستادگى و صبر ممکن نیست، چون به پایان رساندن کارهاى نیک حتماً استقامت لازم دارد.

مردم در برابر حوادث ناگوار به چند گروه تقسیم مى‏شوند.

1- گروهى فورا دست و پاى خود را گم مى‏کنند و به گفته قرآن بنا بر جزع و فزع مى‏گذارند.[2]

2- گروه دیگرى دست و پاى خود را گم نمى‏کنند و با تحمل و برد بارى در برابر حادثه مى‏ایستند.[3]

3- گروه دیگرى هستند که علاوه بر تحمل و برد بارى، شکر گزارى هم دارند.

4- گروه دیگرى هستند که در برابر اینگونه حوادث عاشقانه به تلاش و کوشش بر مى‏خیزند و براى خنثى کردن اثرات منفى حادثه، طرح ریزى مى‏کنند، جهاد و پیکار خستگى ناپذیر به خرج مى‏دهند و تا مشکل را از پیش پا بر ندارند آرام نمى‏گیرند.

امام صادق (ع) می فرماید:"صبر نسبت به ایمان مانند سر است در مقابل تن، تن بى‏سر بقایى ندارد و ایمان بدون صبر نیز، ارزشى نخواهد داشت".[4]

در حقیقت پشتوانه همه برنامه‏هاى سازنده فردى و اجتماعى، همان شکیبایى و استقامت است و اگر آن نباشد هیچکدام از آنها به سامانى نمى‏رسد، چرا که در مسیر هر کار مثبتى مشکلات و موانعى است که جز با نیروى استقامت نمى‏توان بر آنها پیروز شد، نه وفاى عهد بدون استقامت و صبر میسر است، و نه حفظ پیوندهاى الهى، و نه ترس از خدا و دادگاه قیامت، و نه اقامه صلاة و انفاق از مواهب الهى، و نه جبران خطاها بوسیله حسنات!

بنابراین؛انسان باید با تلاش های فکری و عملی،صبر را در درون خود شکوفا کرده و پرورش دهد.

سعی کنید اثرات ونتایج عقلی و شرعی صفات خوبی که داشته اید برای خود مجدداً بیان کنید،این کار نه برای این موقعیت، بلکه در تمام مدت عمر نیاز است،با خواندن برخی از روایات پیرامون موضوع مورد نظر مانند کمک به هم نوع،حل مشکلات مسلمانان،و غیره،شوق و نشاط دوباره خود را در این موارد باز یابید،هم نشینی با دوستانی که به این امور اهمیت می د هند بسیار مهم است و در مقابل افکار منفی دوستان، می تواند مانعی در این راه باشد.موفق باشید.

پی نوشت:
[1]   خداوند می فرماید: واستعینوا بالصبر و الصلاة،بقره،45.
[2]   إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً،معارج، 20.
[3]   مکارم شیرازی،ناصر،تفسیر نمونه،ج9، ص 272،دار الکتب الاسلامیه،تهران،1374.
[4]  کلینی ،محمد بن یعقوب ،کافی ج 2، ص 87،دار الکتب الاسلامیه،تهران،1417.

منبع: اسلام کوئست