بایدها و نبایدهای زائر

حضرت فرمودند:
بر تو لازم است که با همراهانت خوش رفتار باشى، سخن اندک بگوئى و حتى الامکان تکلّم نکنى مگر به خیر.
بر تو لازم است زیاد بیاد خدا باشى.
و بر و لازم است جامه و لباس‏هایت را نظیف و پاکیزه نگاه دارى.
و بر تو لازم است پیش از اینکه به حائر برسى غسل نمائى.
لازم است بر تو که خاشع بوده و زیاد نماز خوانده و بسیار بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستى و به آنچه از تو نیست و مال دیگرى است احترام گذارده و بر ندارى.
لازم است به آنچه حلال نیست نگاه نکرده و چشم خود را از آن فروببندى.
لازم است وقتى برادر ایمانى خود را نیازمند دیده و ملاحظه کردى که بواسطه نداشتن نفقه از ادامه عمل عاجز است به دیدنش رفته او را کمک کرده و به مواسات با او رفتار نمائى.

بر تو لازم است تقیه که دین تو به آن قائم است را رعایت کنى.
واجب است از آنچه منهى هستى و از خصومت و دشمنى و زیاد قسم خوردن و از جدال کردنى که در اثناء آن به خوردن قسم مبادرت مى‏ورزى اجتناب و دورى کنى.
و وقتى به این دستورها عمل کردى البتّه حجّ و عمره تو تمام و کامل بوده و به واسطه صرف نفقه و دور شدن از اهل و عیالت و روى تافتن از آنچه به آن مایل هستى از کسى که آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب کردى استحقاق پیدا مى‏کنى که از سفرت مراجعه کرده در حالى که مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد.

 

منبع: ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى - تهران، چاپ: اول، 1377 ش. ص426.