روزنامه خراسان : برنامه زنده «میهمان خانه» چند وقتی است که از قاب شبکه چهار سیما مهمان خانه ایرانیان شده. امیرحسین مدرس، مجری برنامه و مهمانانش از شنبه تا چهارشنبه حوالی ساعت 14:30 تا 16 از هر دری با رنگ و بوی ایرانی و اسلامی با همراهی بینندگان به گپ وگفت می نشینند. با این که مخاطب شبکه 4، انتظار ویژه برنامه ای چالشی و پرهیجان را به رسم شبکه همسایه اش (شبکه سوم سیما) ندارد ولی اجرای وزین مدرس با حضور مهمانان متفاوت برنامه دست به دست هم داده اند و تا تیتراژ پایانی، چشم بیننده را با خود همراه می سازد.

 

 

اجرای کلاسیک از نوع مدرس

امیرحسین مدرس، مجری باسابقه تلویزیون است که به موجب 30 سال حضور پیوسته در این قاب، چارچوب های سیما را به خوبی می شناسد و کمتر میلی به گذر از خط قرمزها و افتادن در دام حاشیه و ممنوع التصویری دارد. این مسیر نشان از تعیین خط مشی روشن او برای حرکت در همه این سال ها در کسوت های مختلف اجرا، خوانندگی، بازیگری و نویسندگی دارد. سبک و سیاق اجرای او هم از این الگو پیروی می کند و در «میهمان خانه» به روش کلاسیک اجراهای تلویزیونی، با پوششی رسمی رو به لنز دوربین می نشیند و با لحنی آرام و پرحوصله به انتخاب لغات و عبارات ادبی در دایره واژگانی ذهن اش می پردازد و آن ها را به شکلی کتابی بیان می کند. مخاطب «میهمان خانه» شاهد خلاقیت و تنوع خاصی در نوع اجرای وی نیست.

 

البته از آن جا که تماشاگران مدرس سال هاست با سبک اجرایش همراه اند و مدرس را همیشه بر همین سیاق به یاد می آورند، توی ذوق نمی زند. اما آن چه که موجب دلنشینی اجرایش در این برنامه چون دیگر کارهایش می شود و به قول معروف مخاطب کانال را عوض نمی کند، به چند برگ برنده مربوط می شود. نخست بهره مندی مدرس از پیشینه مطالعاتی قابل توجه است که این اشراف را می توان به سهولت از برآیند سخنانش دریافت، وقتی که با مهمانانی از اقشار مختلف توان همراهی و گفت وگو در حد بیان اطلاعات تخصصی را دارد. مدرس هم به وقت مخاطب و هم حضور مهمانانش احترام می گذارد، این اصل موجب همراهی بیننده از آغاز بسم ا... تا پایان هر برنامه است.

 

از طرفی، مخاطب شبکه چهار، معمولا مخاطبی خاص ارزیابی می شود و از مجریانش هم توقع تفاوت در منش و روش می رود و از این حیث نیز مدرس با برخورداری از سواد ادبی و هنری لازم، گزینه مناسبی به نظر می رسد. البته در صورتی که کمی از اظهار فضل های گاه و بی گاهش در اثنای سخنان مهمانان بکاهد و مجال بیشتری برای حرف زدن به آن ها بدهد. از سویی، با این که در نسل جدید مجریان شاهد رویکردی هیجانی، جوان پسند و شاید جذاب تر هستیم ولی مدرس با دوری از ادا و اطوارهای رایج و حفظ وقار و سنگینی در ادای کلمات و برخورد با مهمان، در شأن شبکه فرهیختگان ظاهر شده است و به دل مخاطب می نشیند.

پذیرایی از همه ذائقه ها!

برنامه سازان «میهمان خانه» آن را در 14 بخش متنوع تدارک دیده اند تا وقت عصرگاهی، به مذاق همه نوع بیننده شان خوش بیاید. موضوعات مورد پرداخت این برنامه از کتاب و نشر و مباحث مربوط به دارو و درمان گرفته تا سوژه های جهان هنر و تصویر، رویدادهای ورزشی، سیر و سفر و... را شامل می شود و در هر نوبت بسته به زمان، به دو یا سه محور اشاره می شود. به عنوان نمونه تاکنون تماشاگران «میهمان خانه» در بخش ایرانی آن با شاهنامه و تاریخ ایرانی و در قسمت اسلامی با دم نوش ها و تغذیه سالم سنتی آشنا شده اند. موضوعاتی که غالباً با اتفاقات روز و مسائل اجتماعی ارتباطی مستقیم و در ضمن ریشه ای در مبانی فرهنگی و اصول دینی دارند که نیاز امروز مخاطبان هستند.

 

 

مهمانان جذاب و متفاوت

بی شک برجسته ترین قسمت این برنامه ترکیبی انتخاب مهمانان است که از طیف های مختلف و زمینه های متفاوت حرفه ای، معمولاً در دو بخش اصلی «مهمان خانه» حاضر می شوند و گفت وشنودی گرم و جذاب را درباره زمینه تخصصی فعالیت های شان انجام می دهند. مهمانان هر بخش به صورتی ویژه انتخاب می شوند و هیچ یک از قسمت های اصلی به دیگری ارتباطی ندارد. از این رو مخاطب در هر بخش، غافلگیری تازه ای را انتظار می کشد.

 

در یک قسمت کارآفرین بخش دام داری، در بخشی استاد شاهنامه خوانی، در یک بخش هم مبتکر طرح رنگ آمیزی موضوعی آیات قرآن کریم و در قسمتی دیگر بانوی ورزشکار دعوت می شوند. البته میزان این جذابیت بسته به شخصیت و موضوع کاری مهمانان فراز و فرود دارد ولی چون غالباً چهره های موفق و صاحب عنوان محتوای این گفتمان ها را شکل می دهند، هر برنامه از کشش مناسبی برای تعقیب در روزهای آینده برخوردار است. با این که مصاحبت دونفره مدرس و مهمانش به طول می انجامد و استعداد ایجاد کسالت در مخاطب را دارد اما در اکثر موارد جذابیت سوژه مهمانان به کمک این نقیصه می آید و برنامه از ریتم نمی افتد.

آیتم های بدون خلاقیت

میان برنامه ها مثل همیشه برای جدایی بخش های اصلی برنامه در نظر گرفته شده اند اما آن چه که در «مهمان خانه» دیده نمی شود، خلاقیت و ابتکار عمل در تهیه و طراحی آن هاست. دست اندرکاران هر برنامه باید به فراخور محتوا، سطح کیفی مناسبی را برای تولید این آیتم ها در نظر بگیرند و باعث تنوع ذائقه بیننده و ایجاد کشش بیشتر برای ادامه تماشای بخش های بعدی شوند. در «میهمان خانه» بیشتر به پخش گزارش های تصویری از نمایشگاه ها و نگارخانه ها بسنده شده و گاهی شاهد پخش آیتمی مثلاً با حضور کارشناس برای توضیح نحوه نگهداری و پرورش گل و گیاه هستیم.

 

دکور برنامه هم در مجموع با وجود شیک و به روز بودن و انتخاب رنگ آبی آرامش بخش برای این منظور، فاقد هرگونه نشانه ای از خلاقیت متناسب با فلسفه وجودی «میهمان خانه» است. میز و صندلی و پرده و لوستر، حداکثر عوامل صحنه ای را تشکیل می دهند و از این نظر هم گروه برنامه ساز به سنت تولید برنامه های این چنینی در شبکه چهار وفادار مانده اند.