بنام خدا

آرامش؛ گمشده ای برای زندگی های امروزی

نسخه ای طلایی برای داشتن یک زندگی آرام

ضرب المثلی که در شرایط مختلف؛ شوخی یا جدی به طرق گوناگون استفاده می شود ...

"خدا یه عقلی به تو بده یه پولی به من" .... ضرب المثلی که در شرایط مختلف؛ شوخی یا جدی به طرق گوناگون استفاده می شود.
وقتی در طول زندگی با مسائل مختلفی مواجه می شویم، می بینیم که این ضرب المثل مخصوصا قسمت اولش خیلی هم بی جا نیست و برای هر برهه ای از زندگی لازم است.
سخن از گوهر ارزشمندی به نام عقل است؛ گوهری که امروز خیلی به آن نیاز داریم و متأسفانه در خیلی از مواقع جایگاهش کمرنگ شده است ...

گمشده ای که همه به دنبال آن هستیم

در روزگار امروز، گمشده ای وجود دارد که همه ی انسان ها به دنبال آن هستند؛ گمشده ای که بدون آن زندگی ها هر چند از لحاظ ظاهری آراسته و زینت شده باشد اما بدون آن گویا هیچ چیزی در این زندگی جلوه ای ندارد... گمشده ای به نام داشتن یک زندگی توأم با آرامش.
در روایتی امام کاظم (علیه السلام) نسخه ای را بیان می کنند که با اجرایی کردن آن، نسیم آرامش سمت و سوی خود را به زندگی هایمان پیدا می کند. ایشان ساز و کار آسوده زیستن و برخورداری از آرامش در زندگی را داشتن عقل و خرد معرفی می کنند و می فرمایند: اگر انسان می خواهد زندگی راحت و آرامی داشته باشد، از خداوند، به کمال رسیدن عقل را درخواست کند؛ زیرا راه و رسم آسوده زیستن در خردمندی نهفته است.
در علم روانشناسی و مدرن هم این موضوع اثبات شده و دانشمندان اذعان دارند که تفکر عاقلانه در زندگی، باعث خواهد شد تا انسان بیشتر احساس لذت را داشته باشد؛ چرا که عقل به انسان کمک می کند خودش را از شر احساسات مزاحم خلاص کند، سپس می تواند هیجانات و سرگرمی های لذت بخش را جایگزین آن کند.

کسی که برای عقل و خرد در زندگی جایی باز کند، به واقع زندگی اش از آرامش و شیرینیه خاصی برخوردار می شود ... چنین انسانی در زندگی که پر از قضاوت کردن های دیگران است، به دنبال جلب نظر این و آن نیست؛ چرا که عقل به او می گوید که نمی توانی کسی را راضی کنی و همیشه قضاوت ها تو را دنبال خود می کشند؛ با قضاوت های دیگران فاتحه ی آرامش در زندگی را خواهی خواند!
امام صادق عليه السلام نیز در این رابطه این گونه زیبا سخن می گویند؛ «إِنَّ رِضَا النَّاسِ لَا يُمْلَكُ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لَا تُضْبَطُ » 1؛ رضايت مردم را نمي شود به دست آورد و دهان مردم را هم نمي شود بست.
چنین انسانی با کمک گیری از عقل و خرد در موقعیت‌های مختلف زندگی، بهترین گزینه را انتخاب می کند.
انسانی که عقل در زندگی اش حکمفرما می شود، ارزش هر چیزی را می داند، مهم و مهم تر ها را در زندگی تشخیص می دهد و می داند چه چیزی را نباید قربانی چیزی دیگری کرد.
انسان عاقل حرمت ها و مرزها را می شناسد، جایگاه ها را به خوبی درک می کند، وظایفش را می داند و اگر نمی دانست به حکم عقل به دنبال یادگیری اش می رود.

عاقل، کورکورانه تقلید بی جا نمی کند...
سرانجام آنکه انسانی که راه زندگی اش را با مشعل عقل طی کند، هم می تواند دنیای سعادتمند و آرامی داشته باشد (به تعبیر امام صادق علیه السلام) و هم در آخرت دوزخی برای خود نخواهد داشت؛ چرا که به تعبیر قرآن کریم یکی از دلایل گرفتار شدن در آتش دوزخ تعقل نکردن هاست؛ «و قالوا لو كُنّا نَسْمَعُ او نَعْقِلُ ما كُنّا فى أَصحابِ السَّعيرِ» «گويند: اگر شنيده بوديم يا تعقل كرده بوديم، در ميان دوزخيان نبوديم.»2

پی نوشت ها:
1- وسائل الشيعة /شيخ حر عاملي- باب ما يعتبر في الشاهد من العداله...ص:391
2- سوره ملک/ آیه 10

منبع : پایگاه تبیان،بخش اخلاق و عرفان اسلامی،زهرا اجلال گودرزی