سلام هایی از جنس نیاز

یکی از بزرگان میگفت: یک گاریچی در محلمان بود، که نفت می برد و به او عمو نفتی می گفتند.
یک روز مرا دید و گفت: 
سلام. ببخشید خانه تان را گازکشی کرده اید!؟
گفتم: بله!
گفت: فهمیدم. چون سلام هایت تغییر کرده است!
من تعجب کردم، گفتم: یعنی چه!؟
گفت: 
قبل از اینکه خانه ات گازکشی شود، خوب مرا تحویل می گرفتی، حالم را می پرسیدی. همه اهل محل همینطور بودند. هرکس خانه اش گازکشی میشود، دیگر سلام علیک او تغییر میکند.........
از اون لحظه، فهمیدم سی سال سلامم بوی نفت میداد. عوض اینکه بوی انسانیت و اخلاقیات بدهد.
سی سال او را با اخلاق خوب تحويل گرفتم. خیال میکردم اخلاقم خوب است. ولی حالا که خانه را گازکشی کردم ناخودآگاه فکر کردم نیازی نیست به او سلام کنم.

یادمان باشد، سلام مان بوی نیاز ندهد......❤️

همون چشمداشته؟

نگاه ما در دنیای امروز  به اطرافیان ؛دوستان همسایگان؛ فامیل ؛وهر کسی که می شناسیم و به طور مستقیم و غیز مستقیم با او سر و کار داریم یک نگاه منفعت طلبانه است...چیزی که امروز در اکثز سیستم اداری و دولتی ما دیده می شود. بعضی این آقایان را ببینید کسانیکه حساسترین پست های این مملکت را اشغال کرده اند برای نزدکان و اطرافیان خودشان چقدر عزیز شده اند....عزیز شدهاند به اندازه المپیک ،بعضی از این آقایان تا قبل از این منصب ها هیچ اعتباری در نزد  نزدیکترین اطرافیان هم نداشتد .یعنی حتی توی فوتبال بچه های محله هم راهش نمی دادند. اما همینک یک آسنا یا یک فامیل به جایی می رسد زبان نرم و چاپلوسی های اطرافیان شروع می شود تا  به منفعتی برسند..سلام هایی که بوی گرفتن دست یا منفعتی را میدهد..او اگر این منصب را نداشت نه به او سلام میکردند و نه اینکه کاری با او داشتند....

باسلام،

این قضیه متاسفانه یک فرهنگ غلط در بین افراد جامعه ما شده است. به این ترتیب که به همه افراد اطرافمان به عنوان یک ابزار برآورده شدن خواسته های خود نگاه می کنیم و لذا بر اساس همین دیدگاه با آنها رفتار و برخورد می کنیم. با رئیسمان حتی اگر فرد نالایقی باشد با تملق و چاپلوسی رفتار می کنیم ولی با کارمند لایق و زحمت شهرداری مثل نوکر و یک فرد بدرد نخور صحبت و برخورد می کنیم. این همان فرهنگی است که از زمان پادشاهان در میان حتی به اصطلاح اهل فرهنگمان نیز وجود داشته است چنانکه شاعران معروفی حتی مثل حافظ شیرازی نیز به تمجدید و تملق از شاهان و قدرتمندان زمان خود پرداخته اند حال برای کسب مال یا حفظ جان یا ....

طمع آغشته است با جان آدم

طمــع کاری زیادی دیده عالم

خوشاآنان که گل آزاده هستند

طمع را دور کردند همچوخاتم

فی البداهه: منصور مقدم 29/10/1396

برخی باوجودضررشون اینکارونمی کنن