اشخاص کمال گرا و کامل گرا هر دو در جهت رشد، توسعه و موفقیت گام برمی دارند؛ اما تفاوتی فاحش با یکدیگر دارند.
به این معنا که فرد کمال گرا با انعطاف و آرامش برای رسیدن به موفقیت تلاش می کند، ولی فرد کامل گرا، بسیار عصبی است و با سخت گیری برای رسیدن به موفقیت گام برمی دارد.
 هدف او رسیدن به بالاترین مدارج و عالی ترین موقعیت و جایگاه است و اگر به خواسته اش نرسد، در ذهنش بحران و فاجعه شکل می گیرد. این فرد همیشه در زندگی اش به دنبال نمره بیست است و هجده و نوزده را هم قبول ندارد؛ در نتیجه همواره در استرس و اضطراب شدید به سر می برد.

 اما افراد کمال گرا عصبی نیستند. آن ها برنامه ریزی دارند و هدف گذاری می کنند و در ضمن، احتمال شکست را هم در نظر می گیرند.

کامل گرایی برای زندگی مرگبار است و هرگاه کامل گرایی فردی تشخیص داده شد، او باید قدم به قدم خود را محدود کند و در کوتاه مدت زیر نظر روان درمان گر قرار گیرد.

 كتاب: کمال گرایی یا کامل گرایی (خوب بودن کافی نیست!)

 نشر: نسل نواندیش