کارتینگ ؛ سرعت و هیجان ، بدون خطر
کارتینگ ؛ سرعت و هیجان ، بدون خطر
حتما تا حالا لذت سرعت را تجربه کرده اید؛ این که پایتان را روی گاز بگذارید و با سرعت در مسیری پرپیچ و خم برانید، لحظات هیجان انگیزی را رقم می زند. کارتینگ یکی از آن ورزش ها و تفریح های مهیجی است که می توانید در ایام تعطیل برای یک بار هم که شده آن را امتحان کنید.
کارتینگ یکی از رشته های مهیج اتومبیل رانی است و رانندگان بزرگی مثل شوماخر از کارتینگ، اتومبیلرانی را شروع کرده اند.
اصولا کارتینگ رشته «مادر» اتومبیلرانی است و شما با ماشین هایی لذت رانندگی را تجربه می کنید که ۱۲۵ سی سی است. اگر بخواهید به صورت حرفه ای کارتینگ سواری کنید، می توانید سرعتی حدود ۱۸۰ کیلومتر در ساعت را تجربه کنید، اما برای افرادی که رنتال سواری می کنند، سرعت ماشین های کارتینگ ۷۰ کیلومتر در ساعت است.
رنتال در اصطلاح به ماشین های کارتینگ اجاره ای می گویند. برای عموم مردمی که می خواهند رانندگی را با سرعت بالا تجربه کنند، رنتال سواری بهترین فرصت است.
اولین کارت در آگوست سال ۱۹۵۶ (مرداد ۱۳۳۵) در کالیفرنیای آمریکا به وسیله آرت انگلز ساخته شده است. این کارت یک ماشین کوچک و شاسی آن از لوله ساخته شده بود و یک موتور ماشین چمن زنی به آن متصل بود.
● کارتینگ در ایران
۴۵ سال پس از این رویداد جهانی، ماشین های کار یا همان کارتینگ برای اولین بار توسط دو ایرانی وارد کشورمان شد.
رقابت های کارتینگ قهرمانی کشور همه ساله در ده مرحله برگزار می شود و نفراتی که بیشترین امتیازها را کسب می کنند، به رقابت های جهانی اعزام می شوند.
ایران اولین بار در مسابقات جهانی سال ۲۰۰۶ ژاپن شرکت کرد؛ پس از آن دو بار دیگر هم در رقابت های جهانی شرکت کرد، اما بزرگ ترین افتخار را در سال ۲۰۱۰ و در ایتالیا به دست آورد.
● حرفه ای شوید
اما اگر شما هم می خواهید حضور در فینال رقابت های جهانی را تجربه کنید، قبل از هر چیز باید این نکات را بدانید:
-سن شروع کارتینگ در همه جای دنیا از شش یا هفت سالگی است و ماشین های کارتینگ هم در سایزهای مختلف برای رده های سنی شش سال به بالا وجود دارد؛ البته در ایران کلاس های آموزشی کارتینگ غالبا برای رده های سنی نوجوانان و جوانان برگزار می شود.
سن و وزن دو اصل تعیین کننده در کارتینگ است. هرچه جوان تر باشید از جسارت و تمرکز بالاتری برخوردار خواهید بود.
وزن ایده آل یک راننده کارتینگ بین ۸۰ تا ۸۵ کیلوگرم است، با این توضیح که سنگین تر بودن شما از شتاب ماشین خواهد کاست و سبک تر بودن شما مانعی است برای حضورتان در رقابت ها!
حداقل وزن خودرو و راننده ای که لباس و کلاه مخصوص کارتینگ را به تن می کند، باید ۱۶۵ کیلوگرم باشد. در این میان خودرو چیزی حدود ۸۳ کیلوگرم وزن دارد. در نتیجه راننده باید ۸۰ کیلوگرم وزن داشته باشد که با لباس ها به حداقل وزن مجاز برسد.
ما پیست های تفریحی بسیاری در ایران داریم که از آن جمله باید به پیست رامسر، نوشهر، انزلی، رشت، حیران اردبیل، اصفهان، اهواز، یزد، مشهد، زاهدان، مشهد و شیراز اشاره کرد.
● مشکل بزرگ؛ نبود اسپانسر
در کارتینگ هم مثل بسیاری از دیگر رشته های ورزشی، نبود اسپانسر، از کارخانجات خودرو ساز و روغن ساز گرفته تا دیگر بخش های خصوصی، مشکلات موجود را برای مسئولان آن دوچندان کرده است.
کارتینگ ورزشی پرهزینه است. به عنوان مثال با توجه به این که معمولا از فضای پارکینگ ها برای ساخت پیست های کارتینگ در ایران استفاده می شود، لاستیک های یک خودروی کار هر چند روز یک بار مستهلک می شود و صاحب آن را مجاب می کند که هر بار رقمی برای خرید لاستیک جدید هزینه کند.
این در حالی است که در پیست های بین المللی از آسفالت نرم یا فرودگاهی استفاده می شود. این را بگذارید در کنار دیگر هزینه های تعمیر و نگهداری از یک خودروی کار. در این شرایط نبود اسپانسر و حامی مالی می تواند مانعی بزرگ در راه پیشرفت سریع تر این رشته در ایران باشد.
