یک نظام جامع و كامل، تنها در «دولت اخلاقي مهدوي» محقق شده و سامان مي يابد. مؤلفه اساسی اين نظام تربيتي و آموزشي، رسيدن انسان به «بصيرت اخلاقي» است تا تمامي ظرفيت ها و توانايي هاي او شكوفا گشته و بسترهاي فرو روي او در ناراستيها، دشواري ها و آلودگي ها برچيده شود.تا انسان به اين بصيرت و خردورزي اخلاقي والوهي نرسد و از رشد فكري و اخلاقي همنوا برخوردار نگردد، دامنة رنج ها و كاستي هاي او، گسترده تر شده و از حيات معقول و متكامل به دور خواهد بود. ديدگاهي كه به دنبال طرح و تبيين آن هستيم، «بايستگي دستيابي به بصيرت اخلاقي در سايه تعليم و تربيت واقعي و همهجانبه، جهت فرو كاستن از ناراستي ها و مشكلات بشر و رسيدن به يك جامعه برتر اخلاقي و ديني است».در واقع اجتماع سالم در پرتو اخلاق سالم است؛ يعني، اگر در يك جامعه فضايل اخلاقي رواج داشته باشد و اخلاق الهي بر آن حكم فرما شود، بي ترديد آن جامعه از آرامش و سلامت بالايي برخوردار خواهد بود. اگر دنياي امروز در آتش نا امني، تشويش و هرج و مرج مي سوزد؛ اگر كابوس فساد و انحراف بر آن حكم فرماست؛ اگر دنياي امروز گرفتار كشمكشها، فحشا، تجاوز و ده ها فتنه و فساد ديگر است؛ اگر دولت مردان همچون گرگ هاي درنده و خون آشام از ترس همديگر خواب و آرام ندارند و پيوسته در انديشه نابودي همديگر هستند؛ اگر جوانان كشورها به انحراف جنسي آلوده شدهاند؛ اگر بيعفتي و بيبند و باري دامنگير زنان و دختران غربي و شرقي گرديده است و… همه و همه به علت عدم حكومت مكارم و فضايل اخلاقي در جامعه و بيتوجهي به مباني اسلامي و آداب انساني در اجتماع است. اگر در اجتماع، ورع، پارسايي، تعاون، همياري، انفاق، عفت، تواضع، حسن خلق، محبت و به طور كلي عدالت به معناي وسيع و جامعش حكم فرما باشد، اين اجتماع همان مدينه فاضله خواهد بود كه مي توان در آن با فكري آسوده و به دور از وحشت زندگي كرد.
پدید آورنده : رحیم کارگر