عزیزانِ دل وقتی عاشق می‌شویم تمامی زندگی ما جان تازه‌ای می‌گیرد .
من نشستم مشق لیلی میکنم / خاطر خود را تسلی میکنم .
چون میسر نیست من را کام او / عشق بازی میکنم با نام او .
عشق تجلی مهر خداوند است . مگر می‌شود لحظه‌ای تردید کنیم بر اینکه شاعران بلندپایه‌ای مثل حافظ،سعدی و مولانا عاشق نبودند ، اما چنین کلمات جادویی را خلق کرده‌اند .
اعتقاد دارم که باید نظریه "مثلث عشق" استرنبرگ که عشق را به سه قسمت اشتیاق،صمیمیت و تعهد ، تقسیم می‌کند،
بررسی و مطالعه کنیم ،تا بتوانیم نوع عشق خود را تشخیص دهیم .
در ادامه ۸ نوع عشق را از نظر استنبرگ تیتروار به همه‌ی عاشقان سرزمینم تقدیم میکنم:
۱ . فقدان عشق: در این نوع هیچکدام از عناصر اشتیاق و صمیمیت و تعهد حضور ندارد .
۲ . عشق دوستانه: هرگاه اشتیاق و تعهد کم باشد، اما صمیمیت بالا را گویند .
۳ . عشق شهوانی: اشتیاق در این عشق حضوری فعال دارد اما صمیمیت و تعهد ضعیف است .
۴ . عشق پوچ: تعهد قوی می‌باشد اما میل و صمیمیت در سطح پایین قرار دارد .
۵ . عشق خیال انگیز :اشتیاق و صمیمیت شدید است اما به اندازه کافی تجربه‌های مشترک ندارند که احساس تعهد کنند .
۶ . عشق مشفقانه: صمیمیت و تعهد شدید است اما اشتیاق ضعیف .
۷ . عشق ابلهانه:اشتیاق و تعهدتان بالاست اما صمیمیتتان ضعیف است .
۸ . عشق کامل : در این عشق معنوی هر سه عنصر به طور سخاوتمندانه وجود دارد . حواسمان باشد رسیدن به این مرحله بسیار آسان اما حفظ آن کاری بزرگ و مشکل است .
دکتر احمد حلت
