عاشقانه های ساقی ،شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)

عشق را 
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
عاشقانه عاشقانه دوست دارم عشق را
عاشقانه شاعرانه دوست دارم عشق را
عین و شین و قاف با عطر بهاری تنت
شاعرانه بی نشانه دوست دارم عشق را

عاشقی
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
عاشقی در عین و شین و قاف نیست
عاشقی حرف و حدیث و لاف نیست
عشق با زخم جگر ،نه حرف، عمل
صد دریغ این کار هر حراف نیست

عید واقعی
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
به ظاهر می رسد هر سال باز عید
نداریم ما به سال ، فصل و ماه قید
بهار ما شب و روز ظهور است
زمانی که دل و جان را کنی صید

شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
در سینه اگر عشق نمایان باشد 
از کینه و کبر دیده پنهان باشد
از عشق فقط مهر و صفا می روید
آن سینه به عشق ماه تابان باشد

شاعر رسول چهارمحالی (ساقی)
ساقیِ شعر و غزل نام تو را می خواند
واژه واژه قلمش مدح و ثنا می خواند
شور مستی تویی و عشق سرآغاز سخن
هر رباعیست که تسبیح خدامی خواند

شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
حالا  هزار قصه ی  عشقت شنیدنیست
این غمزه ها و دلبری تو  خریدنیست
باید تمام شهر به دنبال روی عشق
چرخید و دید گردش دوران چه دیدنیست

شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
شعر هایم بوی هجران و جدایی می دهد
هر رباعی یا دو بیتی یک صدایی می دهد
در غزل یا مثنوی یا در قصیده حال زار
واژه واژه شعر من بانگ خدایی می دهد

درد فراق
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
-----------------------------
با درد فراق ات آشنایم کردی
بر حسرت خویش مبتلایم کردی
مجنون تو بودم و تویی لیلایم
بر عشق وجود خود گدایم کردی
افسوس بر این فراق درد آورمان
ای چرخ فلک چرا جدایم کردی
از دیده سرشک اشک بارید اما
ای مرگ نظر غرق عزایم کردی
خالیست درون خانه جایت حالا
با عشق درون سینه جایم کردی
از دوری تو خون جگر خورده منم
بر حکم خدای خود رضایم کردی
از خاک به افلاک مسافر شده ای
حالاکه سفر سوی خدایم کردی
ساقی همگان عازم این راه شوند
ممنون توأم که رهنمایم کردی
-----------------------------------
شاعر و مداح اهل بیت کربلایی رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

فریاد رسی نیست
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
---------------------------------
بی تو فریاد رسی نیست خودم می دانم
بی تو من یکه و تنها و غمین می مانم
این همه شعر و غزل را به امید کرمت
همه را من به عنایات شما می خوانم
تو کریمی و کرامت ز کریمان خواهند
کشتی غمزده ام سوی شما می رانم
از در شوق به امید وصالت دم مرگ
همه شب وقت سحر نم نمی از بارانم
قطره ای آ ب بده تشنه لبان خود را
من به عشق تو اسیرم همه دم عطشان
به زلالی و به پاکی و به شفافیتت
من مشتاق ببین عاشقم و حیران
در حریم دل من باز چه آشوبی شد
بی تو من حصر در این وادی و این زندانم
نای نی سوزد و زخمی بزند بر جانم
با دلی غمزده من زخمی یک برهانم
مرحم این دل صد پاره تویی می دانی
بی تو فریاد رسی نیست خودم می دانم
------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

عشق 
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
--------------------------------
چه گویمت که چه هستی چقدر طنازی
صدای نغمه و آواز و سوز یک سازی
نوای سوز جگر یا صدای شور و شعف
قناری و سِرِهْ یا بلبلی خوش آ وازی
نظر نما به دلی زخم خورده و غمگین
برای این دل غمدیده تو سر آ غازی
صدای پر تپش ات التیام بر درد است
تویی که در همه حال همدمی و همرازی
وجود من شده پر از طنین و نای تو
تو عشقْ هستیِ من نقطه ای از اعجازی
تو حال خوب منی در تمامی احوال
برای پر زدنم بال های پروازی
درون سینه ی من جایگاه تو سبز است
زمان وصل و فراق ات چرا سر افرازی؟
چه گویمت همه حال در سرور یا مستی
صدای مهر خدایی،طَنینْ اندازی
-------------------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

می دونی
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
-----------------------------
دلامون گره خورده باهم میدونی؟
بخون ازمن واین همه غم میدونی؟
واسه درد دوریت ،امید دل من
میباره چشام آره نَم نَم میدونی؟
چه کردی با این دل عزیزْ نازنینم
همیشه به دردم تو مرحم میدونی؟
جدایی زد آتش به جان و دل من 
تویی آخرین عشق عالم میدونی؟
کجایی تو الان نمی دونم ای جان
نشستم ز داغت به ماتم میدونی ؟
تو محراب و حال دعا و مناجات
رو چشمام نشستی چوشبنم میدونی؟
سرو جان دل ودین وایمان خود را
فدایت نمودم دَمادَم میدونی ؟
تویی چلچراغ شب ظلمت من
به عشق تو هستم مصمم میدونی ؟
تویی جلوه کردی به جان و دل من
تو هستی عشقی مجسم میدونی؟
خدا خلق کرده است تو رابا دل من    
    زداغ تو شد قامتم خم میدونی؟
جدایی و درد فراق ات چه سخته
میمیرم ز داغ تو کَم کَم میدونی ؟
---------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

دلم گرفت بهونه
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
-----------------------
از این همه غم و درد ،دلم گرفت بهونه
خالیه جات هنوزم ،میون قلب خونه
به هر کجا بنگرم ،نشونی از تو داره
هر گوشه از خاطرات،از تو داره نشونه
روزوشب ماه و سال،که میگذره زدوریت
فراموشی محاله،هنوز دلهامون خونه
فصل بهار یا پاییز،زمستون و تابستون
عشق تو باز تو دلم،می زنه باز جونه
امون از این جدایی،امون از درد دوری
امون از چرخ ایام،امون از این زمونه
نمی دونم چی بگم،از این همه غم و درد 
داغ تو روی دلم ،شعله زده زبونه
گردش چرخ و فلک،چرخش این روزگار
می بینه حال زارم،بهار من خزونه
میگم باز هم بدونید،جدایی خیلی سخته
هر روز دلم به یادت،می گیره باز بهونه
-----------------------------
شاعر و مداح اهل بیت کربلایی رسول چهارمحالی(ساقی عطشان) 

محبوب مغلوب
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
------------------------------
محبوب ترین واژه ی مغلوب
ای آنکه تویی نسخه ی مکتوب
با بودن تو شور و شعف چیست
در پیش منی همیشه محبوب
گه پاک و زلالی همچو باران
گه نسخه ی نانوشته بر چوب
گاهی چو فرشتگان تو پاکی
 آنقدر که دیده گشته مجذوب
با دیدن تو عشق مُجَسَّم
توی دل من به پا شد آشوب
داری چه عیار و ارزشی تو 
یک گوهر ناب جنس مرغوب
داری تو سه حرف صد کتابی
ای عشق تویی خوب تراز خوب
عین تو علاقه ایست پر مهر 
چون شبنم روی گل چه مرطوب
شین تو شعور و شعر هر شب
با گریه و اشک گشته محجوب
قاف تو تولدی زِ ققنوس
خاکستر و روح تازه موجود
خود کرده فدا و زنده گشته
مستانه دلی که کرده منسوب
چون آ ب روان به کوه و صحرا
جاریست پر از نشاط در جوب
ساقی گذر عمر بی عشق چرا؟
زیباست چه زیبا تا وقت غروب
--------------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان) 

غزلش را قصیده می خواند
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
-------------  ---- -----------
دلم گرفته و هردم قصیده می خواند
هزار گلایه به رنگ پریده می خواند
تمام حرف دلش را نهان به بغض گلو
زبان عشق را بریدهِ بریده می خواند
ز تیر و خنجر و دشنه درون قلب ما
نیست نشانی که زجر دیده می خواند
به جرم عاشقی و مستیِ دل پاکش
ز کوله بار محبّت قد خمیده می خواند
کبوتر دل خود را ولی شکسته بال
پرانده سوی تو با اشک دیده می خواند
ز درد دوری تو همچو ابر می بارد
هزار شعر و مَثَل  غم کشیده می خواند
دلش به دولت عشقت امید دارد او
به یاد وصل رُخت با عقیده می خواند
قلم گرفته به دستش به خط نستعلیق
هزار شعر نو  بر جریده می خواند
زمان مستی و هوش یاری اش ساقی
ببین که هر غزلش را قصیده می خواند
----------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

شاعر رسول چهارمحالی(ساقی)
عشق افسانه ای از عصر کهن نیست
آنکس که در بند گرفتار نشد کیست
معشوق برای عشق جان داده همی
در مکتب عشق نمره میباشد بیست