افرادی که تنها زندگی می‌کنند کمتر برای تهیه غذا و فکر کردن در مورد آنچه باید بخورند زمان صرف می‌کنند؛ بنابراین انتخاب و تهیه با دقت موادغذایی در زمان‌های تنهایی کمتر اتفاق می‌افتد.

سرویس سبک زندگی فردا: تنها زندگی کردن و لذت بردن از تنهایی کار اشتباهی نیست، اما این شیوه زندگی می‌تواند آسیب‌هایی را به سلامت فرد وارد کند. در ادامه این مطلب را به نقل از ایسنا می‌خوانیم.

به گفته کارشناسان دلایل مختلفی وجود دارد که حاکی از خطرناک بودن تنهایی برای سلامت است و برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:

افزایش سطح کورتیزول: تنهایی موجب استرس می‌شود و بدن آن را همچون یک عامل خطر تعبیر می‌کند. در واکنش به این وضعیت هورمون کورتیزول ترشح می‌شود که اگر افزایش سطح این هورمون در بدن مزمن و مداوم شود به عملکرد سیستم‌های ایمنی و قلبی – عروقی آسیب می‌زند و در نهایت به بروز بیماری‌های قلبی، دیابت، سرطان و مشکلات دیگر منجر می‌شود.

التهاب مزمن: اغلب ما تصور می‌کنیم که التهاب فقط مربوط به قرمزی پوست در اطراف زخم یا محل گزیدگی است. البته این بخشی از فرآیند التهاب است و در واقع التهاب ترشح سیستمیک پروتئین‌های خون است که سیستم ایمنی را برای مقابله با خطر و جراحت آماده می‌کند. مانند کورتیزول، استرس ناشی از تنهایی نیز می‌تواند موجب مزمن شدن التهاب شود.

رژیم غذایی نامناسب: افرادی که تنها زندگی می‌کنند کمتر برای تهیه غذا و فکر کردن در مورد آنچه باید بخورند زمان صرف می‌کنند؛ بنابراین انتخاب و تهیه با دقت موادغذایی در زمان‌های تنهایی کمتر اتفاق می‌افتد.

عدم تمایل به ورزش کردن: تماشای تلویزیون در مواقعی که گزینه سرگرم کننده دیگری وجود ندارد ترغیب کننده است، اما زمانی که تنهایی همیشگی شود، این سرگرمی واقعا آثار نامطلوبی خواهد داشت.
کارشناسان می‌گویند ورزش کردن یکی از موثرترین راه‌ها برای مقابله با احساس ناراحتی ناشی از تنها بودن است حتی پیاده‌روی هم می‌تواند تفاوت چشمگیری به دنبال داشته باشد.

عدم تمایل به ورزش اصلا درست نیست چون مجرد وقت بیشتری داره و اگه اهل ورزش باشه حتما سراغ ورزش میره اما متاهل حتی اگه اهل ورزش باشه اصلا وقتشو نداره که ورزش کنه

به نظرمن تنها وقت مهم نیست و خیلی از مجردها وقت زیادی دارند ولی اهل ورزش نیستند وبر عکس متاهل ها اگر کمی همت بخرج بدهند ورزشکارتر از مجردها میشوند .

این موضوعات نسبی می باشد و لزوما درست نیست