روز بیست و هشتم صفر مصادف با وفات حضرت سید انبیاء صلی الله علیه و آله و نیز شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام بوده و از این رو در منابع شیعی قیام به مراسم تعزیه این دو بزرگوار و زیارت ایشان از نزدیک و دور توصیه شده است.
آداب و اعمال ذکر شده در کتاب مفاتیح الجنان برای 28 صفر به شرح زیر است:
1. زیارت پیامبر(ص) از بعید
شيخ مفيد و شهيد و سيد بن طاوس رحمهم الله گفته اند كه چون در غير مدينه طيبه خواهى كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله را زيارت كنى غسل بكن و شبيه به قبر در پيش روى خود بساز و اسم مبارك آن حضرت را بر آن بنويس و بايست و دل خود را متوجه آن حضرت گردان و بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ
شهادت مى دهم كه خدايى جز خدا كه يگانه و بى شريك است موجود نيست
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ
و شهادت مى دهم كه محمد (ص) بنده خدا و رسول اوست و محققا او سيد خلق اولين و آخرين است و بى شك او سيد پيغمبران و رسولان الهى است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّيِّبِينَ
پروردگارا درود فرست بر اوو بر اهل بيتش كه پيشوايان پاكان عالمند.
پس بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَلِيلَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى خليل خدا سلام بر تو اى خبر دهنده از خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَحْمَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ
سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى رحمت خدا بر خلق سلام بر تو اى مختار خدا از بندگان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَجِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَاتَمَ النَّبِيِّينَ
سلام بر تو اى دوست خدا سلام بر تو اى نجيب و شريفترين خلق نزد خدا سلام بر تو اى خاتم پيغمبران
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا قَائِماً بِالْقِسْطِ
خدا سلام بر تو اى سيد رسولان خدا سلام بر تو اى آنكه اساس عدل را بر پا داشتى
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا فَاتِحَ الْخَيْرِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ الْوَحْيِ وَ التَّنْزِيلِ
سلام بر تو اى فاتح هر خير و سعادت سلام بر تو اى معدن وحى خدا و نزول فرشتگان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُبَلِّغاً عَنِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُبَشِّرُ
سلام بر تو اى تبليغ كننده احكام الهى سلام بر تو اى چراغ روشن (علوم آسمانى) سلام بر تو اى بشارت آورنده رحمت به خلق
(السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَذِيرُ) السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُنْذِرُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يُسْتَضَاءُ بِهِ
سلام بر تو اى ترساننده خلق از عذاب خدا سلام بر تو اى انذار كننده امت سلام بر تو اى نور خدا كه خلق بدان نور روشنى (علم و ايمان) مى يابند
السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْهَادِينَ الْمَهْدِيِّينَ
سلام بر تو و بر اهل بيتت كه پاكيزه طينت و پاك گوهر و راهنما و راه يافتگان بسوى خدايند
السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى جَدِّكَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ عَلَى أَبِيكَ عَبْدِ اللَّهِ
سلام بر تو و بر جدت حضرت عبد المطلب و بر پدرت حضرت عبد الله
السَّلاَمُ عَلَى أُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهْبٍ السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَدَاءِ السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ
سلام بر مادرت آمنه بنت وهب سلام بر عموى تو حضرت حمزه سيد الشهداء سلام بر عموى تو عباس بن عبد المطلب
السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ وَ كَفِيلِكَ أَبِي طَالِبٍ السَّلاَمُ عَلَى ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ الطَّيَّارِ فِي جِنَانِ الْخُلْدِ
سلام بر عموى تو و كفيل تو حضرت ابو طالب سلام بر پسر عمويت جعفر طيار كه در بهشت ابد به پرواز است
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَحْمَدُ
سلام بر تو اى محمد (ص) سلام بر تو اى احمد
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ السَّابِقَ إِلَى طَاعَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى حجت خدا بر خلق اولين و آخرين كه به طاعت خدا از همه سبقت گرفتى
وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى رُسُلِهِ وَ الْخَاتِمَ لِأَنْبِيَائِهِ وَ الشَّاهِدَ عَلَى خَلْقِهِ وَ الشَّفِيعَ إِلَيْهِ
و بر جميع انبياء و رسل تفوق و برترى يافتى و خاتم انبياء شدى و شاهد بر تمام خلق گرديدى و شفيع خلق بسوى خدا
وَ الْمَكِينَ لَدَيْهِ وَ الْمُطَاعَ فِي مَلَكُوتِهِ
و صاحب منزلت نزد خدا و مطيع فرشتگان در عالم ملكوت خدا
الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصَافِ الْمُحَمَّدَ لِسَائِرِ الْأَشْرَافِ الْكَرِيمَ عِنْدَ الرَّبِّ وَ الْمُكَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ
و داراى پسنديده ترين اوصاف و صاحب بهترين شرافت و كرامت نزد خدا اى آنكه از پس حجاب هاى نور خدا را با تو تكلم است
الْفَائِزَ بِالسِّبَاقِ وَ الْفَائِتَ عَنِ اللِّحَاقِ
و تو را فيروزى تقدم بر خلق است و كسى را ياراى الحاق به تو نيست
تَسْلِيمَ عَارِفٍ بِحَقِّكَ مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصِيرِ فِي قِيَامِهِ بِوَاجِبِكَ غَيْرِ مُنْكِرٍ مَا انْتَهَى إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ
سلامى به تو مى فرستم كه آن سلام از روى معرفت به مقام توست و باز معترفم به تقصير در اداى حق تو و قيام به واجب آن و هرگز انكار مقام فضيلت تو را كه منتها اليه هر فضل و كمال است نمى كنم
مُوقِنٍ بِالْمَزِيدَاتِ مِنْ رَبِّكَ مُؤْمِنٍ بِالْكِتَابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ مُحَلِّلٍ حَلاَلَكَ مُحَرِّمٍ حَرَامَكَ
و يقين به مزيد عنايت خدا در حق شما دارم و به كتاب آسمانى قرآن كه به تو نازل گرديد ايمان دارم حلال شما را حلال و حرامت را حرام مى دانم
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ كُلِّ شَاهِدٍ وَ أَتَحَمَّلُهَا عَنْ كُلِّ جَاحِدٍ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ
اى رسول خدا من و همه گواهان عالم شهادت مى دهم و تحمل مى كنيم از هر منكرى كه رسالتهاى خدا را به امت رسانيدى و نصيحت و اندرز به خلق كردى
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ صَدَعْتَ بِأَمْرِهِ وَ احْتَمَلْتَ الْأَذَى فِي جَنْبِهِ
و جهاد در راه پروردگارت نمودى و فرمان او را با صداى رسا به خلق رسانيدى و اذيت خلق را در راه خدا تحمل كردى
وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِيلَةِ وَ أَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذِي كَانَ عَلَيْكَ
و دعوت به راه خدا با حكمت و برهان و به اندرز و پند نيكو فرمودى و وظيفه رسالتت را ادا كردى
وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ
و با اهل ايمان با كمال رأفت و با كافران در نهايت شدت بودى و خدا را خالص بىشايبه شك و ريب عبادت كردى تا به مقام يقين رسيدى
فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ
آنگاه خدا تو را به شرافتمندترين مقام اهل كرامت
وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لاَ يَلْحَقُكَ لاَحِقٌ
و عالي ترين رتبه مقربان درگاهش و رفيع ترين درجات پيمبرانش رسانيد كه ديگر هيچكس به مقام تو نخواهد رسيد
وَ لاَ يَفُوقُكَ فَائِقٌ وَ لاَ يَسْبِقُكَ سَابِقٌ وَ لاَ يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِكَ طَامِعٌ
و هيچ بلند مرتبه بر تو تفوق نخواهد يافت و احدى بر تو سبقت نتواند گرفت و كسى طمع وصول به رتبه تو نتواند كرد
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الْهَلَكَةِ وَ هَدَانَا بِكَ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ نَوَّرَنَا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ
ستايش خداى را كه بواسطه تو ما را از مهلكه نجات داد و از ظلمت و گمراهى به نور هدايت تو رهانيد
فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَى (جَزَى) نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ وَ رَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَيْهِ
بارى اى رسول خدا خدايت كه تو را مبعوث كرد پاداش دهد كامل تر پاداشى كه پيمبر و رسولى از خدا بواسطه تربيت امتش يافت
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْتُكَ عَارِفاً بِحَقِّكَ مُقِرّاً بِفَضْلِكَ
پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا من به زيارتت آمدم در حالى كه به حق تو عارف و به فضل و شرافتت معترفم
مُسْتَبْصِراً بِضَلاَلَةِ مَنْ خَالَفَكَ وَ خَالَفَ أَهْلَ بَيْتِكَ عَارِفاً بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ
و مى دانم كه هر كس با تو و اهل بيتت راه مخالفت پويد گمراه گردد و شناسا هستم كه شما راهنماى خلقيد
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وَلَدِي
پدر و مادرم و خود و عيال و فرزندانم به فداى تو باد
أَنَا أُصَلِّي عَلَيْكَ كَمَا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ صَلَّى عَلَيْكَ مَلاَئِكَتُهُ وَ أَنْبِيَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ
من درود مى فرستم بر روح پاكت چنانكه خدا و فرشتگان و پيمبران و رسولان خدا درود فرستادند
صَلاَةً مُتَتَابِعَةً وَافِرَةً مُتَوَاصِلَةً لاَ انْقِطَاعَ لَهَا وَ لاَ أَمَدَ وَ لاَ أَجَلَ
درودى مى فرستم پى در پى و پيوسته و وافر و غير منقطع و بدون وقت و مدت محدود
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ كَمَا أَنْتُمْ أَهْلُهُ
درود خدا بر تو و بر اهل بيت پاك و پاكيزگانت باد كه شما لايق درود خداييد
پس دستها را بگشا و بگو
اللَّهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ
پروردگارا تو جميع صلوات خود را و بركات
وَ فَوَاضِلَ خَيْرَاتِكَ وَ شَرَائِفَ تَحِيَّاتِكَ وَ تَسْلِيمَاتِكَ وَ كَرَامَاتِكَ وَ رَحَمَاتِكَ
با افزايش و فواضل خيرات و شرافت ها و تحيات و سلام و كرامت و رحمت هايت
وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبِينَ
را با جميع صلوات فرشتگان مقرب و پيمبران مرسل و امامان برگزيده
وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
و بندگان شايسته و همه اهل آسمان ها و زمين ها و هر كس تو را تسبيح كند اى پروردگار عالم از خلق اولين و آخرين
عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ شَاهِدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ نَذِيرِكَ وَ أَمِينِكَ وَ مَكِينِكَ
تمام آن صلوات و تحيات را عطا فرما بر حضرت محمد (ص) بنده خاص خود و رسول و شاهد و پيمبر پاك خود و نذير خود و امين وحى خود و صاحب رتبه و مكانت خود
وَ نَجِيِّكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
و نجات بخشنده و برگزيده و حبيب و خليل و با صفا و پاك و بنده خاص خالص خود و مظهر رحمت
وَ خَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ
و بهترين نيكويان خلق تو كه او پيغمبر رحمت است و خازن و مالك مغفرت است و قائد خير و بركت است
وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ وَ دَاعِيهِمْ إِلَى دِينِكَ الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ
و نجات بخشنده خلق به امر تو از هلاكت و دعوت كننده امت به دين محكم و پايدار توست
أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ
رسولى كه اول پيغمبران در عهد و ميثاق است و آخر آنها در بعثت آن رسولى كه او را در درياى فضل و كمال غوطه ور كردى و منزلت بزرگ و درجه بلند و رتبه عظيم به او عنايت فرمودى
وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلاَبَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَى الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ وَ تُحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ
و نور پاك او را در اصلاب پاك پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتى و آن به لطف و عنايت و عطوفت تو بود از حق او
إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِيَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عَاصِمَةً
كه بر صيانت و حفظ و حراستش به قدرت كامله خود ديدبان غيبى نگهدارنده قرار دادى
حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَايِبَ السِّفَاحِ حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ
و بر او حفظ خود راه هر دنس و زشتى و نابكارى و معايب زنا و بد عملى را به كلى بستى تا آنكه ديده بندگان را به مقام رفعتش بينا كردى
وَ أَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلاَدِ بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلاَدَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ
و مردگان شهر را به نور وجودش احيا فرمودى كه چون پرده اى از نور او به ولادتش برداشتى پرده ظلمت هاى جاهليت را برگشود و حله نور را بر آن حرم و ناموس الهى پوشانيدى
اللَّهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ وَ ذُخْرِ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ
پروردگارا پس چنانكه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به اين رتبه بلند فرمودىو اين منقبت بزرگ را بر او ذخيره كردى
صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا وَفَى بِعَهْدِكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِكَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَى تَوْحِيدِكَ
باز درود فرست بر آن پيغمبر گرامى كه او به عهد تو وفا كرد و رسالتت را به خلق تبليغ نمود و با اهل كفر و جحود در راه معرفت و توحيد تو قتال كرد
وَ قَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَى فِي مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِكَ
و قطع رحم كفر و شرك در راه اعزاز دين تو نمود و در جهاد با اعداء و دشمنانت جامه هر رنج و بلا در تن پوشيد
وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ أَذًى مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ
و تو نيز در مقابل هر آزار كه در اين راه ديد و هر كيد و خدعه و مكر به او از هر گروهى كه قصد قتل او داشتند به او رسيد به عوض فضيلتى فوق هر فضل و كمال به او عطا فرمودى
وَ يَمْلِكُ بِهَا الْجَزِيلَ مِنْ نَوَالِكَ
و او را مالك عطيه بزرگ نمودى
وَ قَدْ (فَلَقَدْ) أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَى الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ (مُثِّلَ مِنْ وَحْيِكَ)
و او غم و شراره اندوه جان فرسا را و جرعه زهر آگين غصه ها را در دل پنهان مىداشت و از آنچه به وحى تو به او مى رسيد هرگز تخطى نمى كرد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ صَلاَةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاَماً
بار پروردگارا درود فرست بر آن پيمبر بزرگ و بر اهل بيتش درودى كه تو خود مى پسندى بر آنها و تحيت و سلام بسيار
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي (مِنْ) مُوَالاَتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
و به ما نيز بواسطه دوستى آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را عنايت فرما كه تو صاحب فضل و عطاى بزرگ بى انتهايى.
پس چهار ركعت نماز زيارت بكن به دو سلام با هر سوره كه خواهى و چون فارغ شوى تسبيح فاطمه زهراء سلام الله عليها را بخوان پس بگو
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو در كتاب خود به نبى خود حضرت محمد كه درود خدا بر او و آلش باد فرمودى
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً
اگر هنگامى كه امت بر نفس خود ظلم و ستم كنند پيش تو آيند و از خدا طلب عفو و بخشش كرده و از رسول درخواست طلب مغفرت كنند البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند يافت
وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
و من زمان رسولت كه به او و آلش درود باد در نيافتم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَيِّئِ عَمَلِي وَ مُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ مُقِرّاً لَكَ بِهَا وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّي
در حالى كه به زيارتش شتافتم با شوق و رغبت و توبه از عمل زشت خود و در طلب عفو و آمرزشگناهانم از درگاه تو و حالى نزد تو به گناهان خود اقرار مى كنم و تو از من به گناهانم آگاه ترى
وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و با توسل به رسولت كه پيغمبر رحمت است به تو رو آورده ام
فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
پس تو اى خدا به حق محمد و آل محمد و اهل بيتش مرا نزد خود وجيه و آبرومند در دنيا و عقبى گردان و از مقربان درگاهت قرار ده
يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي
اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت
يَا نَبِيَّ اللَّهِ يَا سَيِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي
اى نبى خدا اى سيد خلق عالم من بوسيله تو به خداى عالم كه پروردگار تو و من است رو آورده ام
لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ يَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَ يَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي
تا از گناهانم بگذرد و اعمالم قبول فرمايد و حوايجم برآورد
فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَى رَبِّي
پس تو اى رسول خدا نزد خداى خود و خداى من مرا شفاعت كن كه پروردگار و مولاى من نيكو مولايى
وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلاَمُ
و تو اى محمد كه سلام بر تو و اهل بيتت باد نيكو شفيعى هستى
اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسيع حلال و طيب نافع بر خود حتم و لازم فرما
كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَيٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانكه هر كس كه در زمان پيغمبرت به حضور مى رسيد و اقرار به گناهانش مى كرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و رسول تو بر او طلب آمرزش مى كرد تو او را مى آمرزيدى اكنون مرا هم به رحمتت بيامرز اى مهربان ترين مهربانان عالم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ
پروردگارا من آرزومند تو و اميدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غير به حضور تو ايستاده ام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد كمال آرزومند ثواب بزرگ توام ابدا منكر گناهانم نيستم بلكه معترف و تايب و شرمنده به درگاهت از اعمالى كه مرتكب شده
وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آورده ام در اين مقام از آن گناهانى كه پيش فرستاده ام تو در سابق علمت مرا از آن نهى كردى و بر آن وعده عقاب دادى
وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو مى برم به كرم ذاتى و لطف ازلى تو كه مرا به مقام محروميت و خذلان و خوارى مقيم نگردانى در آن روزى كه پرده ها بردرند و اسرار خلق و فضيحت هاى بندگان آشكار گردد
وَ تَرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ
و شانه ها بلرزه درآيد كه آن روز روز حسرت و ندامت و پشيمانى است
يَوْمَ الْآفِكَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ يَوْمَ التَّغَابُنِ يَوْمَ الْفَصْلِ يَوْمَ الْجَزَاءِ يَوْماً كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ يَوْمَ النَّفْخَةِ
و روز پديد آمدن افك و زشتيهاى خلق است روز شناختن هر كس نتيجه اعمال خود است روز غبن و زيان بدكاران و روز فصل و جدايى خوبان و بدان و روز كيفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ يَوْمَ النَّشْرِ يَوْمَ الْعَرْضِ
كه جهان را بلرزاند و از پى آن نفخه، نفخه ديگر درآيد آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر كردگار است
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ
روزى است كه مردم در حضور رب العالمين قيام كنند روزى است كه هر كس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مى گريزد
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَكْنَافُ السَّمَاءِ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا
روزى است كه زمين و اطراف آسمان شكافته شود روزى كه هر نفسى از جانب خود جدال و دفاع كند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا
روزى كه خلق به خدا بازگردند و به نتيجه اعمالشان آگاه گردند
يَوْمَ لاَ يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَ لاَ هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
روزى كه دوستى از براى دوست خود اثرى ندارد و از كسى به آنها يارى نرسد جز آنكه خدا به حالش ترحم كند كه خدا تنها بر خلق مقتدر و مهربان است
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ
روزى كه بسوى خدايى كه داناى عالم غيب و شهود است باز مى گردند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
روزى كه بسوى خدا كه مولاى شما است به حق باز مى گردند روزى كه سر از قبرها به سرعت برآورده گويى بسوى بت ها و نتيجه پرستش غير خدا مى شتابند
وَ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ إِلَى اللَّهِ
و به مانند ملخ منتشر شوند و شتابان بسوى داعى به طرف خدا مى روند
يَوْمَ الْوَاقِعَةِ يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
روز واقعه بزرگ روز زلزله زمين روزى كه آسمان مانند مس گداخته و كوه ها چون پشم زده شده گردد
وَ لاَ يُسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً يَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ يَوْمَ تَكُونُ الْمَلاَئِكَةُ صَفّاً صَفّاً
و دوستى از حال دوستى نپرسد روز شاهد و مشهود است آن روزفرشتگان صف در صف ايستاده اند
اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ لاَ تُخْزِنِي فِي ذَلِكَ الْمَوْقِفِ (الْيَوْمِ) بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي
پروردگارا در آن روز سخت موقف مرا جاى آسايش گردان و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنايات و زشتكاري ها كه بر نفس خود كرده ام
وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مُنْطَلَقِي وَ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ مَحْشَرِي
و در آن روز سير مرا با دوستان و اولياء خود و حشرم را در زمره محمد (ص) و آل اطهارش عليهم السلام مقرر گردان
وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَ فِي الْغُرِّ الْكِرَامِ مَصْدَرِي
و حوض كوثر او را محل ورودم قرار ده و جايگاهم را مقام عزت كرامت فرما
وَ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّى أَفُوزَ بِحَسَنَاتِي وَ تُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَ تُيَسِّرَ بِهِ حِسَابِي
و كتابم را به دست راستم عطا فرما تا به حسنات خود رستگار و فيروز گردم و بدين سبب در آن روز رو سفيدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز
وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِيزَانِي وَ أَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ إِلَهَ الْعَالَمِينَ
و ميزان حسناتم را سنگين تر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شايسته خود رهسپار بهشت رضوان اى پروردگار عالميان قرار ده
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلاَئِقِ بِجَرِيرَتِي أَوْ أَنْ أَلْقَى الْخِزْيَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِيئَتِي
پروردگارا به تو پناه مى برم كه به گناهان و زشتي هايم در آن روز مرا در ميان خلق مفتضح و رسوا سازى و مرا به خوارى و پشيمانى به خطاهايم دراندازى
أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ سَيِّئَاتِي عَلَى حَسَنَاتِي أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلاَئِقِ بِاسْمِي
و يا آنكه افعال بدم را بر اعمال نيكم غلبه دهى تا ميان خلق محشر بد نامم سازى
يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ
اى خداى كريم اى خداى كريم از تو عفو مى طلبم از تو عفو مى طلبم در پرده بپوش در پرده بپوش
اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ فِي مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِي أَوْ فِي مَقَامِ الْأَشْقِيَاءِ مَقَامِي
پروردگارا و به تو پناه مى برم از آنكه در آن روز من در جايگاه اشرار مقام يابم يا در محل اشقياء منزل گيرم
وَ إِذَا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
و اى خدا چون ميان خلق سعيد و شقى آن روز امتياز و جدايى افكنى مرا به رحمت خود در طبقه صالحان و سعادتمندان سوق ده
وَ فِي زُمْرَةِ أَوْلِيَائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلَى جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و در زمره دوستان و متقيانم بسوى بهشت هاى خود فرست اى پروردگار عالم.
پس وداع كن آن حضرت را و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَشِيرُ النَّذِيرُ
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى بشارت آرنده به خوبان و ترساننده بدان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ
سلام بر تو اى چراغ روشن (نور هدايت خدا)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ
سلام بر تو اى سفير خدا ميان خلق
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ
شهادت مى دهم اى رسول خدا كه تو در صلب نور وجود مردان بزرگ و بلند همت و رحم زنان پاكيزه و منزه و پاك فطرت به وجود آمدى
لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا
و هرگز آلايش و ناپاكي هاى جاهليت گوهر پاك تو را نيالود و در تو دوران جاهليت لباس ظلمت و ناپاكى خود نپوشانيد
وَ أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَمِيعِ مَا أَتَيْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ
و گواهى مى دهم اى رسول خدا كه من به نبوت شما و ولايت امامان از اهل بيت شما ايمان دارم و به آنچه از جانب خدا آورديد به مقام يقين هستم و به همه خشنود و با ايمانم
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلاَمُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا
و گواهى مى دهم كه امامان از اهل بيت تو همه اعلام و نشانه هاى هدايت و رشته محكم خدا و حجت خلق بر اهل دنيا هستند
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
پروردگارا اين زيارت مرا آخر عهد زيارت رسولت قرار مده
وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي مَمَاتِي عَلَى مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي
و اگر مرا قبض روح كردى شهادت مى دهم در عالم ممات خود به آنچه در حيات خود شهادت دادم
أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ
به اينكه تو اى خدا بى هيچ شك خدايى هستى يكتا و بدون شرك شريك
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاؤُكَ وَ أَنْصَارُكَ وَ حُجَجُكَ عَلَى خَلْقِكَ
و محققا محمد (ص) بنده خاص تو و رسول گرامى توست و البته امامان از اهل بيت او دوست و ولى تو و يارى كنندگان دين تو و حجت بر خلق تواند
وَ خُلَفَاؤُكَ فِي عِبَادِكَ وَ أَعْلاَمُكَ فِي بِلاَدِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ حَفَظَةُ سِرِّكَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْيِكَ
و خليفه تو و بجاى رسول تو از بين بندگان تواند و در بلاد تو نشانه هاى وجود و رحمت تواند و خازنان گنج علم تواند و نگهبانان سر تو و مفسران وحى تواند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد
وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً مِنِّي وَ سَلاَماً
و به روح پاك پيغمبر خود محمد (ص) و آل او در اين ساعت و در همه ساعات تحيتى و سلامى از من بفرست
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ
و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد و اين سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.
2. زیارت ائمه بقیع علیهم السلام
زيارت ائمه بقيع عليهم السلام يعنى حضرت امام حسن مجتبى و امام زين العابدين و امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهم السلام چون خواستى زيارت كنى اين بزرگواران را بايد بعمل آورى آنچه در آداب زيارات ذكر شد از غسل و طهارت و پوشيدن جامه هاى پاك و پاكيزه و استعمال بوى خوش و رخصت طلبيدن در دخول و نحو اينها و بگو نيز
يَا مَوَالِيَّ يَا أَبْنَاءَ رَسُولِ اللَّهِ عَبْدُكُمْ وَ ابْنُ أَمَتِكُمُ الذَّلِيلُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ
اى مولى و سروران من اى فرزندان رسول خدا من بنده و فرزند كنيز و خدمتگزار شما هستم كه حضور شما خوارم
وَ الْمُضْعِفُ (الْمُضْعَفُ) فِي عُلُوِّ قَدْرِكُمْ وَ الْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكُمْ جَاءَكُمْ مُسْتَجِيراً بِكُمْ قَاصِداً إِلَى حَرَمِكُمْ
و در مقابل علو قدر و مقام شما ناتوان و معترفم به حق (امامت) شما اينك آمده ام سوى شما و قاصد حرم مطهر شما
مُتَقَرِّباً إِلَى مَقَامِكُمْ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكُمْ أَ أَدْخُلُ يَا مَوَالِيَ
براى تقرب به مقام شما و توسل بسوى خداى تعالى بتوسط شما جسته ام پس آيا اجازه ميدهيد كه بحرم شما در آيم آيا داخل حرم شوم اى سروران
أَ أَدْخُلُ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ يَا مَلاَئِكَةَ اللَّهِ الْمُحْدِقِينَ بِهَذَا الْحَرَمِ الْمُقِيمِينَ بِهَذَا الْمَشْهَدِ
من آيا داخل حرم شوم اى اولياء خدا آيا داخل حرم شوم اى فرشتگان خدا كه به گرد حرم حلقه زده و مقيم اين آستان مباركيد.
و بعد از خشوع و خضوع و رقت داخل شو و پاى راست را مقدم دار و بگو
اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيراً وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً
خدا بزرگ است چنانكه در انديشه نمى گنجد و ستايش بسيار مخصوص اوست و صبح و شام خدا را تسبيح مى گويم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْمَاجِدِ الْأَحَدِ
و ستايش خاص خداى فرد يكتا و غنى الذات با مجد و كرامت
الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ الَّذِي مَنَّ بِطَوْلِهِ وَ سَهَّلَ زِيَارَةَ سَادَاتِي بِإِحْسَانِهِ
و نعمت بخشنده و مهربان است كه بر من منت گذارد تا به زيارت سادات و امامان من مرا موفق ساخت
وَ لَمْ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيَارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ
و مرا از زيارتشان محروم نگردانيد بلكه احسان و جود كرد.
پس نزديك قبور مقدسه ايشان برو و پشت به قبله و رو به قبر ايشان كن و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ التَّقْوَى
سلام بر شما اى پيشوايان هدايت خلق سلام بر شما اى كه اهل تقواى كامل هستيد
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْحُجَجُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْقُوَّامُ فِي الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ
سلام بر شما اى حجتهاى خدا بر اهل دنيا سلام بر شما اى نگهبانان خلايق به عدل
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ آلَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ النَّجْوَى
سلام بر شما اى اهل صفا و اخلاص سلام بر شما اى آل پيغمبر خدا سلام بر شما اى اهل مناجات و راز دار خدا
أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ وَ صَبَرْتُمْ فِي ذَاتِ اللَّهِ وَ كُذِّبْتُمْ وَ أُسِيءَ إِلَيْكُمْ فَغَفَرْتُمْ
گواهى مى دهم كه شما تبليغ دين و نصيحت خلق و صبر در بلا و آزار خلق در راه خدا كرديد و امت تكذيب مقام شما كردند و بديها و آزار درر حق شما كردند و همه را بخشيديد
وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ وَ أَنَّ طَاعَتَكُمْ مَفْرُوضَةٌ وَ أَنَّ قَوْلَكُمُ الصِّدْقُ
و گواهى مى دهم كه شماييد امامان هادى و راهنماى خلق و البته طاعت شما واجب و سخن شما صدق و حقيقت است
وَ أَنَّكُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجَابُوا وَ أَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطَاعُوا
و شما امت را دعوت به خدا كرديد و آنها اجابت نكردند و امر كرديد و امتثال امر نكردند
وَ أَنَّكُمْ دَعَائِمُ الدِّينِ وَ أَرْكَانُ الْأَرْضِ لَمْ تَزَالُوا بِعَيْنِ اللَّهِ
و شماييد ستونهاى دين و اركان زمين و پيوسته عنايت خدا
يَنْسَخُكُمْ مِنْ أَصْلاَبِ كُلِّ مُطَهَّرٍ وَ يَنْقُلُكُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ
شما را از صلب و ارحام پاكى به صلب و ارحام پاك ديگر منتقل ساخت
لَمْ تُدَنِّسْكُمُ الْجَاهِلِيَّةُ الْجَهْلاَءُ وَ لَمْ تَشْرَكْ فِيكُمْ فِتَنُ الْأَهْوَاءِ
كه ابدا از دنس و آلودگيهاى جاهليت پاك و منزه گرديده و اصلا فتن و هواهاى نفسانى در وجود شماشركت و تصرف نكرد
طِبْتُمْ وَ طَابَ مَنْبِتُكُمْ مَنَّ بِكُمْ عَلَيْنَا دَيَّانُ الدِّينِ فَجَعَلَكُمْ فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ
پاك و منزهيد و منشأ وجود شما پاك و پاكيزه است و خداى ديان به نعمت وجود شما بر ما منت گذاشت پس شما را در خاندانى قرار داد كه به آن خاندان اذن خدا مقام بلند كرامت فرموده و ذكر نام خود را از آن بلند كرد
وَ جَعَلَ صَلاَتَنَا عَلَيْكُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا إِذِ اخْتَارَكُمُ اللَّهُ لَنَا
و درود و تحيات ما را براى شما جدا واسطه رحمت خود و كفاره گناهان بر ما مقرر داشت هنگامى كه نعمت وجود شما را براى ما اختيار فرمود
وَ طَيَّبَ خَلْقَنَا بِمَا مَنَّ عَلَيْنَا مِنْ وِلاَيَتِكُمْ وَ كُنَّا عِنْدَهُ مُسَمِّينَ بِعِلْمِكُمْ مُعْتَرِفِينَ بِتَصْدِيقِنَا إِيَّاكُمْ
و خلقت ما را طيب و طاهر براى قبول ولايت شما گردانيد و ما در نزد خدا معين و موسوم بعلم شما و معترف بتصديق و اعتقاد بولايت شما هستيم
وَ هَذَا مَقَامُ مَنْ أَسْرَفَ وَ أَخْطَأَ وَ اسْتَكَانَ وَ أَقَرَّ بِمَا جَنَى
و اين مقام زيارت كه اكنون ايستاده ام جايگاه كسى است كه داراى گناه و اسراف و خطا و مسكنت است و اقرار مى كند بجنايت خود
وَ رَجَا بِمَقَامِهِ الْخَلاَصَ وَ أَنْ يَسْتَنْقِذَهُ بِكُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْكَى مِنَ الرَّدَى
و همه اميدش در اين مقام خلاصى خود است كه بواسطه شفاعت شما خدا او را از سقوط در مهالك نجات دهد
فَكُونُوا لِي شُفَعَاءَ فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَيْكُمْ إِذْ رَغِبَ عَنْكُمْ أَهْلُ الدُّنْيَا وَ اتَّخَذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْهَا
پس شما براى ما نزد خدا شفاعت كنيد كه من از شوق و محبت بر شما وارد شدم زمانى كه مردم دنيا از در خانه شما دور مى شدند و آيات خدا را استهزاء مى كردند و بر آنها تكبر و سركشى داشتند
و در اينجا سر بالا كن و بگو
يَا مَنْ هُوَ قَائِمٌ لاَ يَسْهُو وَ دَائِمٌ لاَ يَلْهُو وَ مُحِيطٌ بِكُلِّ شَيْءٍ
اى خدايى كه هميشه حاضرى و سهو ندارى و پيوسته ناظرى فراموشى در تو نيست و بتمام موجودات احاطه دارى
لَكَ الْمَنُّ بِمَا وَفَّقْتَنِي وَ عَرَّفْتَنِي بِمَا أَقَمْتَنِي عَلَيْهِ
منت بر من تو راست كه مرا موفق داشتى و به مقام اولياء خود بزيارتشان شناسا كردى
إِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبَادُكَ وَ جَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ وَ اسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ وَ مَالُوا إِلَى سِوَاهُ
وقتى كه اين درگاه را بندگان جاهل تو بستند و معرفت به نور ولايت نيافتند و حقش را سبك پنداشتند و ميل به جانب ديگر نمودند
فَكَانَتِ الْمِنَّةُ مِنْكَ عَلَيَّ مَعَ أَقْوَامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمَا خَصَصْتَنِي بِهِ
پس منت از تو بر من است و اقوام و طوايفى كه مانند من به اين نعمت ولايت اختصاص دادى
فَلَكَ الْحَمْدُ إِذْ كُنْتُ عِنْدَكَ فِي مَقَامِي هَذَا مَذْكُوراً مَكْتُوباً فَلاَ تَحْرِمْنِي مَا رَجَوْتُ
ستايش تو را كه من به اين مقام زيارت اولياء خود نزد تو مذكور و در كتاب علم تو ثبت و مكتوبم پس مرا از آنچه اميدوارم محرومم مگردان
وَ لاَ تُخَيِّبْنِي فِيمَا دَعَوْتُ بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و نااميد از اجابت دعايم مفرما به حق حرمت محمد و آل اطهارش كه درود خدا بر اوو آل او باد.
پس دعا كن از براى خود به هر چه خواهى و شيخ طوسى رحمة الله عليه در تهذيب فرموده كه بعد از آن هشت ركعت نماز زيارت بكن يعنى از براى هر امامى دو ركعت و شيخ طوسى و سيد بن طاوس گفته اند كه چون خواهى ايشان را وداع كنى بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَسْتَوْدِعُكُمُ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَيْكُمُ السَّلاَمُ
سلام بر شما باد اى پيشوايان هدايت و رحمت و بركات خداى بر شما باد وداع و بدرود كنم با شما و به خدا سپارم شما را و به شما سلام مى دهم
آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ بِمَا جِئْتُمْ بِهِ وَ دَلَلْتُمْ عَلَيْهِ اللَّهُمَّ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
ايمان داريم به خدا و به پيغمبر و به آنچه شما آورديد و راهنمايى به آن فرموديد بار خدايا پس بنويس ما را از گواهان.
پس دعا بسيار كن و از خدا سؤال كن كه ديگر تو را به زيارت ايشان برگرداند و آخر عهد تو نباشد از زيارت ايشان. علاّمه مجلسى(ره)،در«بحار»از يكى از نسخه هاى قديمى، زيارت مبسوطى ايراد فرموده و چون به تصريح ايشان و ديگران، بهترين زيارات براى آن بزرگواران زيارات جامعه است.
منبع: yjc.ir
