قسمت اول: کنیهای از امام حسین (ع)
کنيه آن حضرت «ابو عبداللّه» بود و بسياري از مورخان گفتهاند که وي کنيهاي غير از آن نداشته است. و گفته شده: کنيهاش «ابو علي» ميباشد و مردم پس از شهادتش او را «ابو الشهداء و ابو الأحرار» کنيه دادند.
قسمت دوم: از القاب امام سجاد (ع)
«زین العابدین»: این لقب را جد بزرگوارشان رسول خدا (ص) به او مرحمت کرد و به دلیل عبادت فراوانش بود که این لقب را به وی داد. و به قدری این لقب معروف و مشهور گشت که بصورت نام آن حضرت درآمد و جز او کسی به این لقب نامیده نشد و حقاً که او زینت هر عبادتکننده و باعث افتخار هر فرمانبر و مطیع خدا بود.
قسمت سوم: کنیهای از حضرت عباس (ع)
«ابو القِرْبَة»: در لغت عرب، قِرْبَة به معنای «مَشک آب» است. ایشان را به دلیل آبرسانی در کربلا، اینگونه نامیدهاند.
قسمت چهارم: از القاب حضرت زینب (س)
* «عقیلة الطالبین»: بانوى خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بین طالبیان).
* «صاحبة الشوری»: در توضیح این لقب مشهور است که آن حضرت مدتی به عنوان مشاور ویژه حاکم مصر در عصر خود منصوب شد و لقب صاحبة الشوری داشت و در مدت اقامت خود در مصر با تشکیل جلسههایی، معارف اسلامی و قرآن کریم به زنان تدریس میکرد.