پاسخ به:استفتائات آیت الله مظاهری
پرسش :
خانمی با مرد نامحرم در حدّ گفتگو و مراودات عادی و رفت و آمد، ارتباط نامشروع داشته و اینک شوهرش به دادگاه از وی به جرم ارتباط نامشروع شكایت كرده است. قرائن اجمالی هم بر این ارتباط در پرونده وجود دارد. با توجّه به این كه شرع مقدّس اسلام در این گونه موارد مبنا را بر سرّپوشی و انكار و حفظ آبروها و حرمت‌ها گذارده است: 1) آیا بر قاضی پرونده یا كلیه رسیدگی كنندگان است كه در پرونده و قرائن آن غور و بررسی كنند یا به صرف عدم وجود قرینه مطمئنّه و دلیل كافی می‌توانند زن را تبرئه كنند؟ 2) كسانی كه از خویشان و وابستگان زن یا مرد از این مسأله اطّلاع دارند و مثلاً حتّی ارتباط زن را می‌دانند، اگر مورد سؤال واقع شوند باید انكار كنند یا واقع را بگویند؟ 3) از وابستگان اگر كسی بتواند در محاكم قضایی به تبرئه زن برای حفظ آبروها و حرمت‌ها، كمك كند، می‌تواند كمک كند یا نه؟ 4) با همین نیت حفظ آبروها و سرّپوشی می‌توان از زن دفاع كرد؟ البته نه از عمل زشت او، بلكه از حیثیت او خانواده او. 5) اصولاً در این گونه موارد تا چه حدّ می‌توان دروغ یا خلاف واقع گفت؟ چه در محاكم قضایی برای شهادت له یا علیه و چه در گفتگوهای بین خویشان و دوستان؟ 6) در این گونه موارد اگر بنا بر سرّپوشی و حفظظ حرمت‌ها باشد، پس شكایت مرد و حقّی كه از او در این زمینه ضایع شده (چون همسرش ارتباط نامشروع پیدا كرده و حق‌ّ او را در اختیار دیگران گذارده) چه می‌شود و مرد باید چكار كند؟
پاسخ :
1) قاعده، تبرئه است ولی اگر قاضی صالح صلاح بداند طبق تشخیص باید عمل كند.
2) موارد مختلف است ولی قاعده، مخفی نگاه داشتن این گونه جرم‌هاست.
3) موارد مختلف است ولی قاعده جواز است.
4) موارد مختلف است ولی قاعده اقتضا می‌كند كه اگر دروغ نگوید و شهادت ناحق‌ّ نباشد، بتواند.
5) در محاكم قضایی به عنوان شهادت دروغ جایز نیست و شهادت ناحق‌ّ از گناهان كبیره است ولی در غیر محاكم قضایی حتماً باید سرّ او را فاش نكرد و آبروی او و خانواده‌اش را حفظ كرد.
6) در محاكم قضایی نباید علیه آن مرد حرفی زد، می‌تواند شهادت ندهد اگر صلاح در آن باشد، ولی نمی‌تواند شهادت ناحق‌ّ داشته باشد.
منبع: almazaheri.ir
پنج شنبه 11 آبان 1396 7:10 PM
تشکرات از این پست
