«لصاحب هذا الامر غيبتان، احدهما تطول حتي يقول بعضهم: مات و بعضهم قتل و بعضهم ذهب و لا يطّلع علي موضعه احد من ولي و لا غيره الا المولي الذي يلي امره؛[1] براي صاحب اين امر دو غيبت است كه يكي از آنها آن قدر به طول مي‌انجامد كه گروهي مي‌گويند: (مهدي) مرده و برخي گويند: كشته شده و بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان و غيره، از اقامتگاه او آگاه نمي‌شود، جز خدمت‌گذاري كه متصدي امور اوست».
هم‌چنين مي‌فرمايد: « … له غيبة يرتدّ فيها اقوام و يثبت علي الدين فيها آخرون، فيؤذَوْن و يقال لهم: (متي هذا الوعد ان كنتم صادقين.) اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول‌الله (صلي الله عليه و آله وسلم) ؛ [2] براي او غيبتي است كه گروه‌هايي در آن از دين برمي‌گردند و گروه‌هايي ديگر بر آيين خود استوار مي‌مانند و در اين راه آزارها مي‌بينند. به آنان گفته مي‌شود: اين وعده كي واقع خواهد شد اگر راستگو هستيد؟ آنان كه بر اين آزارها و تكذيب‌ها صبر كنند، همانند كسي‌اند كه شمشير به دست گرفته و در پيشاپيش رسول اكرم(صلي الله عليه و آله وسلم) جهاد مي‌كند.
با توجه به اين حديث شريف، مشخص مي‌شود كه آسيب‌هاي سختي در اين زمان متوجه مسلمانان و شيعيان است كه بارزترين آنان، بي‌ديني و بد ديني است. اما اگر كسي دين‌اش را در اين شرايط سخت حفظ كند، اجر و پاداش مهمي مانند مجاهدان زمان پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) دارد.
__________________________________
[1] . غيبت نعماني، ص171، ب10، ح5؛ عقدالدرر، ص 134.
