محسن با عضویت در انجمن اسلامی دانشجویان مقیم آمریکا به دنبال مبارزه مسلحانه با رژیم شاه بود و به همین دلیل به لبنان رفت و از فروردین تا مهرماه سال 1357 نزد شهید چمران به آموزش چریکی و جنگ‌های نامنظم مشغول شد.

به دنبال شنیدن وقایع انقلاب اسلامی و کشتار مردم در 17 شهریور به ایران آمد و برای پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت کرد.

محسن در سازمان صنایع دفاع نیز فعالیت می‌کرد. در راه‌اندازی چند کارخانه مشارکت کرد و مدیریت کارخانه‌ای را هم بر عهده گرفت.

با شروع جنگ تحمیلی با گروهی که بیشتر آن‌ها از وابستگان نزدیک وی بودند به خوزستان رفت.

هر کجا لازم بود از انجام وظیفه ابایی نداشت. پس از شهادت مصطفی چمران به تهران مراجعت کرد. مدتی مشغول رسیدگی به امور کارخانه تحت مدیریت خود بود وقتی شنید عملیاتی در منطقه شحیطیه در مسیر الله‌اکبر به بستان در جریان است، خود را به جنوب رساند و با سرگرد فرتاش مسئول عملیات ستاد جنگ‌های نامنظم ملاقات کرد.

سرگرد فرتاش درباره‌ محسن الله‌داد می‌گوید: وقتی پیش من آمد گفت «من خواب دیده‌ام شهید چمران یک چشم ندارد. من همان چشم وی هستم، آمده‌ام پیش وی بروم». من که با شهادت ده‌ها نیروی ستاد جنگ‌های نامنظم بعد از فقدان دکتر چمران مواجه بودم، با التماس گفتم خواهش می‌کنم از این حرف‌ها نزنید. ما این روزها شهید زیاد داده‌ایم.

به همین خاطر در جریان عملیات، محسن الله‌داد را پیش خودم در محل ستاد عملیات نگه داشتم تا اینکه خبر دادند نیروهای درگیر ما در منطقه زیر آتش شدید قرار گرفته‌اند و در حال عقب‌نشینی تلفات سنگینی داده‌اند.

الله‌داد با اصرار خواهش کرد او را برای عقب کشیدن نیروها بفرستم و رفت. وی در تاریخ دهم شهریور 1360 در جریان عقب کشیدن نیروها در عملیات شهیدان رجایی و باهنر، با ترکش توپخانه دشمن به فیض شهادت نائل آمد.