مشکلات احتمالی در دوران بارداری – قسمت اول
تکرر ادرار
از میان دلایل متعدد برای افزایش ادرار در بارداری مهم ترین دلیل کاهش ظرفیت مثانه به علت فشار رحم بزرگ شده است. عامل دیگری که در افزایش ادرار نقش دارد ، مصرف بیش از حد مایعات است معمولا مادران باردر به علت برطرف ساختن یبوست و یا درمان عفونت های دستگاه ادراری بیش از نیاز خود از مایعات استفاده میکنند.
تکرر ادرار ممکن است به خودی خود ناشی از عفونت دستگاه ادراری باشد اما برای اثبات این ادعا باید کشت ادرار انجام شود.
عفونت دستگاه ادراری
ممکن است دستگاه ادراری در طول بارداری مکررا دچار عفونت گردد. مسلما این بیماری برای مادر بسیار آزار دهنده است. کند شدن نسبی جریان ادرار از کلیه ها به مثانه در طول بارداری عاملی است که خانم ها را مستعد عفونت ادراری می کند و در درمان آن نیز اختلال به وجود می آورد.
عفونت می تواند در قسمت پایین دستگاه ادراری ( مثانه و پیشابراه) ، یا قسمت بالایی آن ( میزنای و کلیه ها ) یا هر دو رخ دهد. ابتلای قسمت بالایی دستگاه ادراری به وسیله نشانه هایی چون تب ، تب و لرز ، تهوع ، استفراغ و درد شکم یا پهلو تشخیص داده میشود اما علامت های قسمت پایینی ( سیستیت) تکرر ادرار همراه با درد و سوزش است.
عفونت قسمت بالایی دستگاه ادراری مشکل جدی تری به شمار می آید زیرا درمان به وسیله آنتی بیوتیک های خوراکی که معمولا برای بیماران مبتلا به عفونت قسمت پایین دستگاه ادراری تجویز میشود ممکن است برای درمان این بیماری کافی و مناسب نباشند و مادر نیاز به درمان داخل وریدی گردد.
تشخیص بیماری های ادراری نیاز به تجزیه و کشت ادرار دارد . مشاهده نشانه های بالا و حضور گلبول های سفید همراه با باکتری در ادرار دلیل کافی برای ابتلای به این نوع عفونت و شروع برای درمان است.
درمان عفونت دستگاه ادراری تنها با تجویز آنتی بیوتیک صورت می گیرد. درمان به وسیله آنتی بیوتیک در چند روز یا یک دوره کوتاه برای درمان عفونت ادراری قسمت پایینی دستگاه ادراری در خانم های باردار و در عفونت های بدون نشانه در طول بارداری کافی است اما هنوز به اندازه کافی برای عفونت های مثانه دارای نشانه در بارداری مطالعه نشده است.
درد در قسمت پایینی شکم و ران ها
درد در گوشه های پایینی شکم مخصوصا در سمت راست در بارداری بسیار شایع است و تصور می شود دلیل ان کشیده شدن ماهیچه های رحمی به خصوص رباط ها باشد. این درد گاهی با عنوان سندرم رباط نیز شناخته شده است که معمولا در حدود بیست هفته پس از لقاح ظاهر میشود و باید آن را از درد آپاندیسیت ( التهاب کیسه صفرا) ، سنگ کلیه ، عفونت دستگاه ادراری ، فتق و دیگر اختلال ها تمیز داد.
این دردها با حرکت مادر شدید تر میگردد و معمولا زمانی که یک خانم دراز میکشد به سمت دردناک خود می چرخد افزایش می یابد. این سندرم معمولا با تب ، کاهش اشتها ، تهوع ، استفراغ ، اسهال یا نشانه های ادراری نیست. در معاینه فیزیکی با فشار بر روی قسمت دردناک هیچ حساسیتی دیده نمیشود.
تصور می شود بیحسی یا درد در قسمت جلو و بالای ران در نتیجه فشار رحم بر روی عصبی که نزدیک به ران و روی کناره استخوان لگن قرار دارد باشد. بیحسی در ران اغلب میتواند با دراز کشیدن روی پشت یا به پهلو ، خصوصا روی قسمت بیحس یا دردناک تسکین یابد. این اختلال معمولا پس از زایمان به خودی خود از بین می رود.
گاهی تشخیص آپاندیسیت در بارداری دشوار است زیرا در بارداری نیز درست مانند آپاندیسیت کاهش اشتها ، تهوع و استفراغ متداول است. علاوه بر این هنگامی که رحم بزرگ می شود آپاندیس را به طرف بالا و خارج از وضعیت عادی خود در قسمت راست و پایین شکم می راند.
این حالت تشخیص را مشکل میسازد و همچنین همانطور که در آپاندیسیت وجود دارد در بارداری نیز افزایش نسبی گلبول سفید خون شایع است.
پزشکی که مشکوک به آپاندیسیت است باید قاطعانه عمل کند تا قبل از پارگی آپاندیس آن را تشخیص دهد.
گاهی در اواخر بارداری در حلقه لگن خاصره درد و احساس جدا شدن حس می شود که مربوط به نرم شدن رباط هایی است که استخوان ها را کنار هم نگه می دارند و در طول زایمان به لگن اجازه می دهند که باز شود.
روش درمانی خاصی جز جلوگیری از فعالیت هایی که میتواند فشار را شدت ببخشد وجود ندارد. در برخی موارد نادر استخوان های پوبیس عملا از هم جدا میشوند. این حالت نیاز به درمان دارد.
درد در قسمت بالایی شکم
اگر دردی در قسمت بالایی شکم احساس می کنید باید با پزشک تماس بگیرید. دلایل متعددی برای این درد وجود دارد ، شامل سنگ کیسه صفرا ، سوزش سر دل و پراکلامپسی.
منبع : کتاب راهنمای جامع برای 9 ماه انتظار
