در بخشی از زیارت نامه حضرت عبّاس(ع)، از زبان امام صادق(ع) می خوانیم:
«شهادت می دهم که تو [در برابر جانشینان رسول اکرم (ص)] در مقام تسلیم بودی، امام حسین(ع) را تصدیق کردی، به حجّت خدا وفادار ماندی و خیرخواه امام خود بودی.»
ایشان همچنین به تبیین جایگاه والای عبّاس بن علی(ع) می پردازد و میفرماید که:
«در برابر این همه فداکاری، خداوند بزرگ تو را در جمع شهیدان قرار داد، روانت را با ارواح نیکبختان هم نشین ساخت، وسیع ترین منزل بهشتی و برترین غرفة فردوس را به تو بخشید و یادت را در ملأ اعلی بلند ساخت.»
کلمة «بصر» نوری است که بر روی پردة چشم قرار میگیرد؛ مثل اینکه میگوییم نور چشم زیاد شود. «عین» وسیلة دیدن است و «بصر» خود دیدن است و این دو، دو مقولة جدا از هم هستند؛ امّا خداوند در قلب انسان دو چشم دیگر قرار داده که اگر باز شوند، انسان صاحب بصیرت میشود.
عریف از حضرت ابوالفضل العبّاس(ع) از زبان امام صادق(ع) نقل میکند که ویژگیهای ایشان، اوّل نافذ البصیرة (بصیرت عمیق و دقیق) و بعد هم همراهی با امام از روی معرفت و امام شناسی بوده است.
با بصیرتترین
از میان اهالی بصیرت، بالاترین بصیرت متعلق به حضرت عبّاس بن علی(ع) است که سرآمد یاران امام حسین(ع) و ماه درخشان آنهاست.
امام صادق(ع) حضرت عبّاس(ع) را دارای بصیرت نافذ معرفی میکنند و می فرمایند:
«کانَ عَمَّنَا العَبّاس بن علی، نافذَ البَصیرةِ، صُلبَ الإیمانِ، جاهَدَ مَع أبيعبدالله وَ أبلَی بَلاءً حَسَناً وَ مَضَی شَهیداً؛
عموی ما عبّاس، دارای بصیرتی نافذ و ایمانی استوار بود. او همراه برادرش حضرت اباعبدالله، با دشمنان دین خدا جنگید و به نیکویی از امتحان سخت الهی بر آمد و عاقبت به فوز شهادت نائل گردید.» (1)
نافع بن هلال، شب عاشورا پس از سخنان امام حسین(ع) برخاست و ضمن اعلام وفاداری گفت:
«فَإنّا عَلَی نِیّاتِنا وَ بَصائِرَنا؛
همان انگیزهها و بصیرتها را داریم و از دست ندادهایم.» (2)
پینوشتها:
1. اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج ۷، ص430٫.
2. جواد محدثی، «فرهنگ عاشورا»، ص ۲۰۵، به نقل از عنصر شجاعت، ج ۱، ص 316.
با استفاده از سخنرانی استاد اسماعیل شفیعی سروستانی در نود و ششمین نشست فرهنگ مهدوی با عنوان «یاران و یاری دهندگان امام(ع)»