1- پيامبر رحمت(صلي الله عليه و آله وسلم) از ديدار انوار ائمه‌ي اطهار(عليهم السلام) در شب معراج خبر مي‌دهند و آن‌گاه مي‌فرمايند:
« ... والحُجَّةُ القائم، کَأنَّهُ کوکبٌ دُرّي في وَسَطِهِم»؛[2] «... و حجت قائم را ديدم که هم‌چون ستاره‌اي پرنور در ميان ايشان مي‌درخشيد.»
آن‌گاه از جانب رب العالمين خطاب آمد:
«يا محمد، أحبِبهُ فَإنّي اُحِبُّهُ وَ اُحِبُّ مَن يحِبُّهُ»؛ «اي محمد، او را دوست بدار، همانا که من او و دوستداران او را دوست مي‌دارم.»
شايد از همين روست که حضرت رسول(صلي الله عليه و آله وسلم) از خداوند متعال تقاضاي ديدار ياوران حضرت مهدي (عليه السلام) را داشته و مي‌فرمايند:
«أللّهُمَّ لَقِّني إخواني ... اولئکَ رُفَقائيو ذَووا وُدّي وَ مَوَدَّتي و اَکرَمُ اُمَّتي عَلَی»؛[3] «پروردگارا، اي کاش من ملاقات کنم برادرانم را ... آنان رفيقان من، مورد علاقه و محبت شديد من و گرامي‌ترين افراد نزد من مي‌باشند.»
2- حضرت مولا علي (عليه السلام) در وصف ياران امام زمان (عليه السلام) مي‌فرمايند:
« ... اَوسَعُکُم کَهفاً و اَکثَرُکُم عِلماً و اَوصَلُکُم رَحِماً ... شوقاً إلی رُؤيتِهِ»؛[4] «پناه‌دهي او از همه‌ي شما گسترده‌تر و دانش او از همه‌ي شما بيشتر و رسيدگي او به خويشان از همه‌ي شما برتر است ... چقدر مشتاق ديدن اويم.»
3- امام حسن (عليه السلام) درباره‌ي مشتاقان آن ولي اعظم فرموده‌‌اند:
« طوبی لِمَن أدرَکَ أيامَهُ و سَمِعَ کَلامَهُ»؛[5] «خوشا به حال کسي که روزگار امام مهدي (عليه السلام) را درک کند و کلام آن بزرگوار را بشنود.»
4- هنگامي که از امام حسين (عليه السلام) سؤال شد، آيا مهدي (عليه السلام) به دنيا آمده است؟ فرمود: «لا، وَ لَو أدرَکتُهُ لَخَدَمتُهُ أيامَ حَياتي»؛[6] «نه، ولي اگر او را درک کنم، تمام روزگار زندگي‌ام را به خدمت‌گزاري‌اش خواهم گذراند.»
5- امام سجاد (عليه السلام) در دعايي که به حرز آن حضرت مشهور است، از خداوند متعال اين‌چنين ديدار حضرت را تمنا مي‌نمايد:
« ... وَارزُقني رَؤيةَ قائم آل مُحَمَّد»؛[7] «و ديدار قائم آل محمد (عليه السلام) را روزي‌ام گردان.»
6- امام باقر (عليه السلام) آن‌گاه که نشانه‌هايي ويژه را در آستانه‌ي ظهور حضرت برمي‌شمارد، چنين مي‌فرمايند:
«إنّي لَو أدرَکتُ ذلکَ لَاَبقَيتُ نَفسي لِصاحِب هذا الاَمر»؛[8] «اگر آن زمانه را درک مي‌کردم، خود را براي خدمت و ياري صاحب‌الامر آماده نگه مي‌داشتم.»
7- در دعاي عهد از امام صادق (عليه السلام) عباراتي آمده که لبريز از تمناي ديدار است:
«أللّهُمَّ أرِني الطَّلعَةَ الرَّشيدَة و الغُرَّةَ الحَميدَة و اکحُل ناظِري بِنَظرَةٍ مِنّي إلَيه»؛[9] «پروردگارا، آن طلعت زيباي رشيد و آن تابنده‌ي پسنديده را به من بنماي! و چشمم را به ديدارش سرمه کش!»
__________________________________________
[1] . مرتضی آقا تهرانی، سودای روی دوست، ص 19 .
[2] . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 36، ص 323 .
[3] . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 36، ص 129 .
[4] . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 115 .
[5] . کامل سليمان، تيوم الخلاص (روزگار رهايی، ترجمه‌ی علی اکبر مهدی پور)، ص 374 .
[6] . موسوعه کلمات امام حسين (عليه السلام)، ص 660 .
[7] . محدث قمی، مفاتيح الجنان، حرز امام سجاد (عليه السلام) .
[8] . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 243 .
[9] . محدث قمی، مفاتيح الجنان، دعای عهد.
