حکم برخورد همه پیشانی با محل سجده

آیا برای سجده باید همه پیشانی به محل سجده برسد؟

واجب نیست همه پیشانی به محل سجده برسد و همین که گفته شود: پیشانی را به سجده گذاشت، کفایت می کند. از این رو اگر به مقدار سر انگشت سبابه (اشاره) با زمین (یا هر چیزی که سجده بر آن صحیح است) تماس حاصل شود، کافی است. [1]

 احتیاط مستحب است که اندازه یک درهم (تقریبا به اندازه یک بند انگشت اشاره [سبابه] افراد معمولی) باشد؛ همچنان که احتیاط مستحب آن است که این مقدار از پیشانی از یک قسمت باشد؛ نه چند نقطه پراکنده. بنابر این سجده بر تسبیح، در صورتی که مجموع دانه های متصل به پیشانی اندازه سر انگشت باشد، جایز است.

آیات عظام: سیستانی و مکارم: واجب نیست همه پیشانی روی چیز قابل سجده قرار بگیرد؛ بلکه همین مقدار که بگویند: سجده کرده، کفایت می کند و لازم نیست این مقدار از پیشانی از یک قسمت باشد؛ بلکه اگر مثل سجده بر تسبیح، چند نقطه پراکنده از هم باشد،‌ همین که بگویند: بر چیزی صحیح سجده کرد، کفایت می کند. [2]
آیت الله صافی: حداقل مقدار از پیشانی که باید بر زمین باشد، اندازه یک درهم است. [3]
پی نوشت:
[1]. ولی احتیاط مستحب است که اندازه یک درهم (تقریبا به اندازه یک بند انگشت اشاره [سبابه] افراد معمولی) باشد؛ همچنان که احتیاط مستحب آن است که این مقدار از پیشانی از یک قسمت باشد؛ نه چند نقطه پراکنده. بنابر این سجده بر تسبیح، در صورتی که مجموع دانه های متصل به پیشانی اندازه سر انگشت باشد، جایز است.
امام، تحریر الوسیله، ج 1، القول فی السجود، ص 313، م 1 و العروه الوثقی مع تعلیقات، ج 1، ص 569، م 1؛ خامنه ای: استفتا.
[2]. سیستانی، منهاج الصالحین، ج 1، ص 218، م 1، الاول و المسائل المنتخبه، م 303 و 304؛ مکارم،‌ العروه الوثقی مع تعلیقات، ج 1، السجود، م 1.
[3]. صافی، هدایه العباد، ج 1، م 796.

منبع:
کانال نشر احکام/ برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2، ص 111. 

تبیان