به گزارش خبرگزاری شبستان: زندگی ما در دنیا همیشگی نیست و عمر ابدی نداریم. روزی باید این منزل را رها کرده، به سرای آخرت برویم. این حقیقت با آن که روشن ترین مسئله است و ما همه روزه شاهد مرگ و میر انسان ها هستیم ولی از آن غفلت می کنیم و به سبب همین غفلت دنیازده و اهل گناه می شویم.
رسول خدا صل الله علیه وآله فرمود: «أکثِروا ذِکرَهادِمِ اللّذاتِ؛ از آن چه لذت ها را از بین می برد و در هم می ریزد(یعنی مرگ) زیاد یاد کنید.» (1)
امیرالمومنین امام علی علیه السلام نیز می فرمایند: «بسیار یاد کنید از مرگ و از روزی که از قبرها بیرون می آیید و در برابر خداوند به حساب می ایستید تا مصیبت ها بر شما آسان شود.» (2)
یاد مرگ و قیامت، هم بازدارنده از غفلت و گناه است، هم آرامبخش و از بین برنده غصّه؛ زیرا این دنیا بی وفاست و برای کسی نمی ماند و کسی هم برای دنیا نمی ماند. همه رفتنی اند، چه بزرگانی که عزت و شوکت و شهرت داشته اند اما امروز زیر خاک اند.
یاد مرگ در زندگی همه صالحان برای ذخیره برداری برای آخرت و انجام عمل صالح است، زیرا فرصت عمر محدود است و پس از مرگ، بازگشتی در کار نیست و کسی که رهتوشه صالحات برای آخرت خویش برندارد، از زیانکاران است و بعداً پشیمان خواهد شد، پشیمانی هم سودی ندارد و مهلت دوباره به کسی نمی دهند.
تهیه ره توشه آخرت، از ضروری ترین برنامه های یک مومن است. راهی سخت و طولانی در پیش است. راهی که همه انبیا و اولیا، نگران آن بوده اند و از خوف مرگ و قبر و قیامت و حساب و کتاب محشر، اشک می ریختند. آنچه این نگرانی را می کاهد توبه از گناهان و افزودن بر اعمال صالح است «آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است؟»
این یاد و آمادگی حتی انسان های مبارز و شهادت طلب را هم در راه اهدافشان پرانگیزه تر و باصلابت تر می سازد و انسان های نیکوکار را به نیکی بیشتر تشویق می کند. به فرموده رسول خدا صل الله علیه وآله: «مَن ِارتََقَبَ المَوتَ سارَعَ فی الخیراتِ؛ هرکس منتظر و چشم به راه مرگ باشد در نیکی ها هم پیشقدم می شود.» (3)
منتظر باید آن چنان رفتار و اعمالی داشته باشد که از فرا رسیدن مرگ، هراس نداشته باشد و آمادگی برای بار یافتن به محضر خدا و درک حضور پیامبران و امامان را داشته باشد. از امیرالمومنین امام علی علیه السلام درباره آمادگی برای مرگ پرسیدند. حضرت(ع) فرمودند: «انجام واجبات، پرهیز از محرمات و برخورداری از مکارم و خوبی های اخلاقی، از این پس دیگر نگران آن نباشد که بر مرگ فرو آید، یا مرگ بر او فرود آید. به خدا سوگند فرزند ابوطالب بی خیال آن است که بر مرگ وارد شود یا مرگ سراغش آید.» (4)
به یاد مرگ بودن و برای آخرت و قیامت حساب باز کردن و ره توشه برداشتن، از ملزومات زندگی یک «منتظر راستین» است. اینکه در زیارت آل یاسین یادی از اینگونه مسایل است و یاد می کنیم که خدای آفریننده، اعاده کننده هم هست و مرگ و قیامت و سوال نکیر و منکر در قبر و رستاخیز و صراط و حساب و کتاب و بهشت و جهنم و وعده و وعید الهی همه حق است، برای غافل نشدن از این مراحل سخت در آینده است «وَ أنَّ الْمَوتَ حَقّ وَ أنَّ ناکِراً وَ نکیراَ حَقّ وَ اَشْهَدُ اَنَّ النَّشرَ حَقّ وَ البَعثَ حَقّ وَ اَن الصِّراطَ حَقّ وَ المِرصادَ حَقّ وَ المیزانَ حَق ّ...»؛ این یاد سازنده و آماده کننده است. از یادش نبریم.
پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج 79،ص167
2. خصال صدوق، ص616
3.بحارالانوار، ج74، ص 171
4.امالی صدوق، ص97
*برگرفته از «زندگی مهدوی(اخلاق و اوصاف منتظران)»؛ نوشته جواد محدثی
