گناه مراتب دارد گناه صغیره داریم گناه كبیره داریم یك چیزی برای كسی گناه است برای كس دیگر گناه نیست. گفتهاند از گناه آدم تا گناه ابلیس زمین تا آسمان فاصله است
یك نكته دربارة تأثیر گناه بر معرفت این است كه یك وقت گناه این است كه میگوئیم آدم گناه كرد یك وقت گناه این است كه میگوئیم ابلیس گناه كرد اینها هر دو ظاهراً اسمش گناه است و الاّ زمین تا آسمان فق میكند. گناه داریم تا گناه، وقتی میگوئیم تأثیر گناه بر معرفت انسان، گناهی كه مثلاً یك آدم عادی انجام میدهد با گناهی كه یك طلبه انجام میدهد خیلی تفاوت دارد.
شما بهشت و جهنم را كه مقایسه كنید میبینید كه جهنم جای دعواست بهشت هم جای دعواست. در جهنم جهنمیها با هم دعوا میكنند «إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّار» هر كس كه توی جهنم میرود یكی دیگر كه تو جهنم است میگوید ای فلان فلان شده تقصیر تو بود من جهنم آمدم، و سر و كلة همدیگر میپرند.
كسی كه گناه كوچك انجام بدهد تأثیرش روی معرفتش كم است، اما همان گناه از یك كس دیگر ممكن است بسیار بزرگ باشد، به هر حال گناهی كه برای یك مرجع تقلید است با گناهی كه برای یك طلبه معمولی است متفاوت است، بلند حرف زدن، چه طور با زن و بچه برخورد كردن و امثال اینها. یعنی گناه را هم بگوئید دارای مراتب، معرفت را هم بگوئیم دارای مراتب است
بهشت هم محل دعواست «یَتَنَازَعُونَ فِیهَا كَأْساً لا لَغْوٌ فِیهَا وَلا تَأْثِیم » در بهشت هم دعوا میكنند ولكن دعوایشان دعوای زرگری است مثل شوخی، مثل دعوای زن و شوهر، یك كسی یك لیوانی را بر میدارد بخورد دیگری به شوخی از دستش میگیرد.
پس اگر دو نفر دارند دعوا میكنند، اگر دعوایشان واقعاً دعواست این كار جهنم است اما اگر دو نفر دارند با هم دعوا میكنند اما دعوایشان به شوخی است اینها كارشان كار بهشتی است.
گناه هم همینطور حسنه هم همینطور، اعمال همهشان همینطوری است متفاوت است. وقتی میگوئیم تأثیر گناه بر معرفت انسان گناه متفاوت است، یك نوع گناه این است كه ما الآن در این شهری زندگی میكنیم كه حضرت معصومه(س) است، حرم اهلبیت(علیهم السلام) است، حوزه علمیه اینجاست، مركز تشیع اینجاست و هر چه هم اینجا انجام میشود به اسم دین انجام میشود. فراوان هم هستند آدمهایی كه بخواهند دربارة تشیع بخواهند مطالعه كنند قم میآیند ببینند اعمال و رفتار ما چطوری است.
كسی كه گناه كوچك انجام بدهد تأثیرش روی معرفتش كم است، اما همان گناه از یك كس دیگر ممكن است بسیار بزرگ باشد، به هر حال گناهی كه برای یك مرجع تقلید است با گناهی كه برای یك طلبه معمولی است متفاوت است، بلند حرف زدن، چه طور با زن و بچه برخورد كردن و امثال اینها. یعنی گناه را هم بگوئید دارای مراتب، معرفت را هم بگوئیم دارای مراتب است
منبع:
کانال رسمی استاد احمد عابدی (زید عزّه)
تبیان