پاسخ به:سخنی از جان ماکسول
رهبري چيزي جز داشتن قدرت نفوذ و اثرگذاري بر ديگران نيست.
قدرت حقيقي رهبري را نمي توان به كسي بخشيد. قدرت فقط و فقط نتيجه نفوذ شخصي است.
گر كسي استعداد طبيعي داشته باشد باز هم بايد براي موفقيت تمرين كند و آماده شود.
تا كسي نداند كه نمي داند، رشد نمي كند.
رهبر براي موفقيت در كار بايد از آسياب روزگار عبور كند.
توان رهبري آميزه اي از مهارتهاي گوناگون است كه كمابيش مي توان همه آنها را آموخت و اصلاح كرد.
وفقيت، كم و بيش در دسترس همه هست، اما دامنه توفيق در زندگاني شخص، بدون توان رهبري محدود است.
مسئله اين نيست كه بر ديگران اثر مي گذاريم يا نه، بلكه آنچه اهميت دارد چگونگي اثرگذاري است.
من كتاب مي نويسم؛ زيرا مي خواهم به مردم كمك كنم تا در كارشان موفق شوند.
وقتي طرز فكر ما به پنير بدبو آغشته شود، تمام دنيا بوي بد مي دهد.
