پاسخ به:سخنی از جان ماکسول
رمز كاميابي در اين است كه بر توانايي هاي خود تكيه كنيد و آنها را بپرورانيد.
رهبران برخوردار از بينش و بصيرت مي دانند كه كدام نيمه را باور كنند.
براي دستيابي به سبك زندگي منضبط، نخستين گام اين است كه عادت بهانه تراشي خود را ترك كنيد.
كسي كه كار خود را تنها زماني انجام مي دهد كه سر حال باشد يا انجام آن راحت باشد، توفيقي پيدا نخواهد كرد.
اگر نيازمند مردم باشيد، امكان رهبري آنها را از دست مي دهيد.
رهبران مي توانند از هر چيزي دست بكشند، جز از مسئوليت نهايي خويش.
مردم زماني به دانايي شما اهميت مي دهند كه بدانند به آنها اهميت مي دهيد.
رهبران را با مسايلي كه درگير مي شوند بسنجيد. هر كس لباسش را به اندازه خود مي دوزد.
آدم عادي منتظر مي ماند تا فرد ديگري در او انگيزه ايجاد كند و تصور مي كند كه شيوه تفكر او نتيجه شرايط و زندگي اوست.
كسي كه پا را از مرز زندگي عادي فراتر مي نهد، آرزويي بزرگ در دل دارد.
رشدتان مي گويد كه چه كسي هستيد.
موزشگران، مطلب هاي ساده را مي گيرند و پيچيده مي كنند، ارتباط گران، مطلب هاي پيچيده را مي گيرند و ساده مي كنند.
مردم از كسي كه به همه چيز و همه كس بدگمان باشد، دوري مي جويند.
مردم به كسي كه درصدد انجام كار در حد عالي باشد، احترام مي گذارند، اما از توقعات و انتظارات غير واقع بينانه بيزارند.
اگر هر لحظه حال و هوايي ديگر داريد، رفتارتان براي مردم غير قابل پيش بيني مي شود.
