طرز نگاه تو به نظر جور دیگریست
خورشید از عنایت این ذره پروریست

تکلیف ما اگر بپذیرید نوکریست
این چادری که خیمه زدی ارث مادریست

ای آیه آیه آیه باران فاطمه
کوثر نشین بیابان فاطمه

علی،ای ساقی کوثر نشینان
ترازو ی نشان کفر ایمان

علی،ای نقطه ی پرگار عالم
پناه و مرجع اولاد عالم

تو منظور تمام ما صباحی
به طوفان حوادث نا خدایی

خدا داند،خدایی بی نظیری
تو مولا بر همه عالم امیری

شرابم به تو ای سقای توحید
که نور افشان شوم همپای خورشید

تو آن عاشق ترین مردی که در تاریخ می گویند
تو آن انسان نایابی که با فانوس می جویند
تمام باغ ها در فصل لب های تو می خندند
تمام ابرها در شط چشمان تو می مویند . .

علی دست خدا در استین اسم
علی تنها صراط راستین است

علی عیسی و موسی و شعیب است
علی گنجینه ی اسرار غیب است

علی انجیل و تورات و زبور است
علی سر منشا تکثیر نور است

علی استاد جبریل امین است
که مولایم امیرالمومنین است

جلوه‏گر شد بار دیگر طور سینا در غدیر                ریخت از خم ولایت مى به مینا در غدیر

رودها با یكدگر پیوست كم‏كم سیل شد             موج مى‏زد سیل مردم مثل دریا در غدیر

هدیه جبریل بود«الیوم اكملت لكم»                       وحى آمد در مبارك باد مولى در غدیر

با وجود فیض«اتممت علیكم نعمتى»                      از نزول وحى غوغا بود غوغا در غدیر

بر سر دست نبى هر كس على را دید گفت                    آفتاب و ماه زیبا بود زیبا در غدیر

بر لبش گلواژه«من كنت مولا» تا نشست                گلبن پاك ولایت شد شكوفا در غدیر

«بركه خورشید» در تاریخ نامى آشناست  شیعه جوشیده‏ست از آن تاریخ آنجا در غدیر

گر چه در آن لحظه شیرین كسى باور نداشت        مى‏توان انكار دریا كرد حتى در غدیر

باغبان وحى مى‏دانست از روز نخست               عمر كوتاهى‏ست در لبخند گلها در غدیر

دیده‏ها در حسرت یك قطره از آن چشمه ماند       این زلال معرفت خشكید آیا در غدیر؟

صد سلام و درود صد سلام و درود نورچشم نبی صد سلام و درود
بضعه مصطفی زوجه مرتضی نازش شیر حق مادر مجتبی
سیده فاطمه طیبه طاهره درّ اهل عبا صد سلام و درود
رونق دین حق غم زدای علی ریشه طاهران نور چشم نبی
عارفه کامله صالحه صادقه ساجده عابده صد سلام و درود
اشک پاک تو را جبرئیل امین هدیه می داد بر حوریان برین
قره العین دین نور راه یقین عزت مسلمین صد سلام و درود
آبروی همه مومنان جهان معدن عفت و اسوه مادران
در نماز و نیایش نظیر تو را چشم عالم ندید صد سلام و درود
شرح ام الکتاب پاسدار حجاب معنی لطق حق شمع یوم الحساب
منبع رحمتی چشم دارت سحاب چون بهاران بریز صد سلام و درود
راحت هر دل سینه بی قرار مادر راستان صد سلام و درود
فرحت و راحت قلب پاک نبی همدم و همنوای علیّ ولی
پاره جسم پاک رسول خدا بنت خیرالوری صد سلام و درود
زینت خانه صاحب هل اتی فاتح خیبر و مقتدای غدیر
هادیه مهدیه راضیه مرضیه فاضله عاقله صد سلام و درود
جرعه کوثرم آرزویست و بس بر ولای تو بیرون رود هر نفس
عبدرحمان تواند کجا وصف تو مادر کوکبین صد سلام و درود

خدا نام ولی را برد بالا
پیام ینجلی را برد بالا
تمام دست ها بودند آنجا
ولی دست علی را برد بالا
لم یکن بعد از نبی مثلت لهو کفواً احد

ستاره سحر از صبح انتظار دمید                                          غدیر از نفس رحمت بهار چكید

گرفت دست قدر، رایت شفق بر دوش                      زمین به حكم قضا آب زندگى نوشید

بر آسمان سعادت ز مشرق هستى                                     سپیده داد نوید تولد خورشید

به باغ، بلبل شوریده رفت بر منبر                             چو از نسیم صبا بوى عشق یار شنید

ز خویش رفته، نواخوان عشق بود و سرود               به بانك زیر و بم، اسرار خطبه توحید

فتاد غلغله در باغ و شورشى انگیخت                 كه خیل غنچه شكفت و به روى او خندید

هوا ز عطر گلاب محمدى مشحون                            زمین به عترت و آل رسول بست امید

رسول، سدره‏نشین شد،على به صدر نشست              پى تكامل دینش خداى كعبه گزید

گرفت پرچم اسلام را على در دست                        از این گزیده زمین و زمان به خود بالید

به یمن فیض ولایت شراب خم الست                       به عشق آل على از غدیر خم جوشید

غدیر عید همه عمر با على بودن
غدیر آینه‏دار على ولى الله ست  

غدیر حاصل تبلیغ انبیا همه عمر
غدیر نقش ولاى على به سینه ماست  

غدیر یك سند زنده، یك حقیقت محض
غدیر از دل تنگ رسول عقده گشاست  

غدیر صفحه تاریخ وال من والاه
غدیر آیه توبیخ عاد من عاد است  

هنوز لاله «اكملت دینكم» روید
هنوز طوطى «اتممت نعمتى» گویاست  

هنوز خواجه لولاك را نداست بلند
كه هر كه را كه پیمبر منم، على مولاست  

بگو كه خصم شود منكر غدیر، چه باك
كه آفتاب، به هر سو نظر كنى پیداست  

چو عمر صاعقه كوتاه باد دورانش
خلافتى كه دوامش به كشتن زهراست

تا به ایوان نجف شوق رسیدن دارد

نمک سفره ام از حضرت زهراست ولی

باده از دست یدالله چشیدن دارد

آتش عشق تو افتاد به خار و خس دل

پس بدم دم به دم این شعله دمیدن دارد

همه ذرات جهان گرد علی می گردند

این طوافیست به والله که دیدن دارد

تکیه بر کعبه بزن وارث شمشیر دو دم

اشهد و ان علی از تو شنیدن دارد

ظفر از عشق علی سینه سپر باید کرد
 

من كه دائم پاي خود دل را به دريا مي زنم

پيش تو پايش بيفتد قيد خود را مي زنم

كعبه اي در سينه ام دارم كه زايشگاه توست

از شكاف كعبه گاهي پرده بالا مي زنم

اين غبار روي لبهام از فراق بوسه نيست

در خيالم بوسه بر پاي تو مولا مي زنم

از در مسجد به جرم كفر هم بيرون شوم

در ركوعت مي رسم خود را گدا جا مي زنم

اينكه روزي با تو مي سنجند اعمال مرا

سخت مي ترساندم لبخند اما مي‌زنم

من زني را مي شناسم در قيامت… بگذريم

حرف‌هايي هست كه روز مبادا مي زنم

تمامی ذرات هستی پیش پای آقام حقیرند حاتم وسلیمان تو درگاش فقیرند فقیرند
بدر الدجا علی مولا شمس الضحا علی مولا دست تو در دست مصطفا دست خدا علی مولا

دشت تا خيمه زد آهنگ خروشيدن را
چاه هم تجربه كرد آتش جوشيدن را

دست خورشيد در آفاق رسالت چرخيد
چنگ زد گيسوي ترديد پريشيدن را

و بيابان چه تبي داشت از انبوه سكوت
تا مبارك كند اين آينه پوشيدن را

عشق ابلاغ شد و حلقه مستان گُل كرد
تازه كرد آن خُم نو، چشمه نوشيدن را

پر شد آغوش غدير از دم «بخٍّ بخٍّ»
تا بكوبد هيجانات نيوشيدن را

عطر «من كنتُ...» و غوغاي «علي مولاه»
قافله قافله راند اين همه كوشيدن را