بنام خدا
عید قربان، عید بشارت های الهی و روزی برای باز یافتن خود گم شده انسان است.
قربان، روزی است که شادی و شور و شعف را با حزن و حرمان و حسرت به هم آمیخته است. آنان که با دست رفاقت توفیق، راهی حرم بوده اند و میهمان مکّه و مدینه و مروه و منا، اینک به هنگام عید قربان ـ که اندک اندک، آهنگ بازگشت نواخته می شود ـ از سویی با مهر و لبخند از حلاوت عبادتی می گویند که به انجامش موفق بوده اند و از سویی دیگر، از اندوه انبوهی که آوار دلشان شده، و قصه سنگین فراقتی که غصه قلب هایشان.
