زندگی یک حالت فکری است و همه چیزهایی که انجام می دهیم یا می اندیشیم، برای ما به نسبتی که معتبر می پنداریم، معتبر است. فرناندو پسوآ

 اینکه زندگی، دردناک یا اندیشیدن به زندگی، دردناک است، نادرست است. فرناندو پسوآ

 تنها اندیشه می تواند بدون آسیب به شناخت واقعیت نایل آید. فرناندو پسوآ

 این کار ما نیست که آشکار بدانیم چه کسی هستیم؛ آن چه ما فکر و احساس می کنیم همواره برگردانی است از اینکه، آنچه می خواهیم، هرگز نخواسته ایم و به احتمال زیاد هرگز کسی نخواسته است. فرناندو پسوآ

 آینه ای وجود ندارد که بتواند ما را به خود ما به هیات موجودی خارجی نشان دهد، چرا که آینه ای نیست که بتواند ما را از درونمان بیرون بکشد. پس روانی دیگر و نظمی دیگر برای نگریستن و اندیشیدن دیگر لازم است. فرناندو پسوآ

 من اغلب نادانسته به همه چیز شک می کنم، اغلب در جست و جوی خط مستقیمی هستم که با هستی من برابری کند و آن را مستقیم در اندیشه و آرمانم درک کنم، فاصله های کمتر کوتاه میان دو نقطه. فرناندو پسوآ

 هیچ چیز روشن تر از این واقعیت، فقر اندیشه را بروز نمی دهد که انسان بتواند به حساب دیگران با فراست [ =با فهم و درک ] باشد. فرناندو پسوآ

 اگر هر کسی فقط فکر کند که برای پیروزی به چه چیز نیاز دارد، پیروز می شود. فرناندو پسوآ

 اگر قلب توان تفکر می داشت از تپیدن باز می ایستاد. فرناندو پسوآ

 انسان از اندیشیدن و حس کردن چیزی درک نمی کند. فرناندو پسوآ

 گربه جلو آفتاب پهن می شود و می خوابد. انسان درون زندگی با تمام پیچیدگی هایش پهن می شود و می خوابد. نه این و نه آن، خود را از قوانین سرنوشت ساز رها نمی سازد، تا آن گونه که هستند، باشند. هیچ کس تلاش نمی کند تا وزنه ی هستی را از جا بردارد. در جمع انسانها بزرگ ترین ها عاشق شهرت اند. فرناندو پسوآ

 اگر بخواهم راهی سفر شوم، در سفر تنها سرنوشت رنگ و رو رفته ی چیزی را می بینم که بدون سفر دیده بودم. فرناندو پسوآ

 ما باید سرنوشت خود را مثل اندام مان بشوییم و شیوه ی زندگی مان را مانند لباس هایمان عوض کنیم. فرناندو پسوآ

 و همه ی ما، انسانها، خانه ها، سنگها، پوستر ها و آسمان مجموعه بزرگی از دوستانیم که در جستجوی جدل با کلمات در حرکت جمعی بزرگ سرنوشت ایم. فرناندو پسوآ

 انسان به هر میزان از مقام برتری برخوردار باشد، باید به همان نسبت از بسیاری از چیزها چشم پوشی کند. فرناندو پسوآ