پاسخ به:سخنک
آن کسی بزرگترین است که بتواند تنهاترین باشد، پنهان ترین، رهپویی متفاوت از دیگران، انسانی فراسوی نیک و بد، سرور فضیلت های خویش و لبریز از اراده. فریدریش نیچه
سهراب سپهری
اراده ناآزاد، همان اسطوره است. زیرا در زندگی حقیقی، تنها اراده های قوی و ضعیف وجود دارد. فریدریش نیچه
اینها ضعفا هستند که اراده به سوی قدرت خودشان را به این صورت مخفی می کنند که جهان دیگری بسازند؛ در حقیقت جهان افلاطونی همین است. فریدریش نیچه
اراده زندگی برتر و نیرومندتر در مفهوم ناچیز نبرد برای زندگی نیست، بلکه در اراده جنگ، اراده قدرت و اراده مافوق قدرت است! فریدریش نیچه
فراموش نکنیم که استادان نثر تقریبا همیشه، خواه در میان همگان یا تنها برای نزدیکان خود، شاعر بوده اند. در حقیقت تنها از دریچه شعر است که می توان نثری خوب نوشت. فریدریش نیچه
بدترین پاداش یک استاد این است که دانشجویانش تا ابد شاگرد وی باقی بمانند. فریدریش نیچه
بدترین آموزگار آن است که شاگردانش تا ابد شاگرد باقی بمانند. فریدریش نیچه
آن کس که از اساس آموزگار باشد، تمام امور را تنها در رابطه با شاگردانش جدی می پندارد، حتی خودش را. فریدریش نیچه
استادان درجه دو با نزدیک شدن پایان کار عصبی می شوند و نمی توانند با آن غرور و تعادل آرامی که برای مثال خلیج "ژنوا" در پای کوه "پور توفینو" به دریا فرو می ریزد، کار خود را به پایان رسانند. فریدریش نیچه
من فکر می کنم که هنرمندان غالباً نمی دانند بهترین استعداد آنها در کجاست، زیرا بسیار پر مدعا هستند و برای مثال با مشاهده گیاهان سربلند از توجه به گیاهان فروتن غافل می شوند. فریدریش نیچه
تحمل انسان دارای نبوغ ناممکن است، مگر آنکه در وجودش دست کم دو ویژگی وجود داشته باشد : سپاسگزاری و پاکی. فریدریش نیچه
افراطی ترین صورت هیچ انگاری می تواند این دیدگاه باشد که همه باورها؛ همه چیزی را حقیقی انگاشتن ها، لزوماً به خطا می روند؛ به این علت ساده که هیچ دنیای حقیقی در کار نیست. چنین است یک ظاهر دورنمایی که از درون ما سرچشمه گرفته است. فریدریش نیچه
چه نیک می توانیم حواس خویش را گذرگاهی برای امور سطحی و اندیشه خویش را شهوتی خدایی برای جهش ها و خطاها بدانیم! از همان سر منزل کار دریافته ایم که ناآگاهی خویش را پاس بداریم تا از خود زندگی لذت ببریم! فریدریش نیچه
امکان ندارد شما به راه خطا نرفته باشید، اما چرا باز هم آن را حقیقت می پندارید؟ فریدریش نیچه
کسانی که دلایل منطقی را به شهود متصل می کنند راه به خطا رفته اند. فریدریش نیچه