دریاچه‌ای در اورگن که به هیچ رودخانه‌ای متصل نیست حاصل ۷۷۰۰ سال تغییرات آتشفشانی است. در این مقاله با این شگفتی همراه شوید.
هزاران سال قبل پس از فوران آتشفشان مونت‌مازاما در آمریکا، دریاچه ای توسط ماگمای باقیمانده شکل گرفت و با آب باران و برف تغذیه شد. این دریاچه در اورگن هم اکنون عمیق‌ترین دریاچه به حساب می‌آید که یکی از شگفتی‌های آن رنگ آبی نیلگون است.
یکی از هیجان انگیزترین اعضای حلقه‌ی آتش (حلقه جهانی که دارای ۷۵% آتشفشان‌های فعال جهان است) پارک ملی دریاچه کراتر در «اورگن» (Oregon) است. این دریاچه - عمیق‌ترین دریاچه در آمریکا - به هیچ رودخانه‌ای متصل نیست و تمام آب آن از بارش باران و برف‌های آب شده تامین می‌شود. همین موضوع سبب شده رنگ آن آبی کریستالی باشد. این دریاچه بزرگ‌ترین و تمیزترین حجم آب در جهان است.
تاریخچه: از یک برجستگی تا فرورفتگی
قبل از اینکه دریاچه شکل بگیرد، آتشفشان مونت مازاما در جای خود ایستاده بود. این کوه ۵۰۰,۰۰۰ سال قبل در اثر حرکت تکتونیکی پوسته‌ی زمین و فشار زیرلایه‌ها برهم و برخاستن لبه‌‌ای برای تشکیل آتشفشان به ارتفاع ۳۷۰۰ متر به وجود آمد.
۷۷۰۰ سال قبل فوران بزرگ این آتشفشان سبب شد هرگونه آثاری از حیات تا کیلومترها پاک شود. فوران حجم زیادی خاکستر و سنگ در هوا سبب فروریزی قله‌ی مونت مازاما شد و فرورفتگی بزرگی به جای گذاشت. چند فوران کوچک دیگر کف کالدرا را مهر و موم کرد. پس از چند فوران دوباره روی خود دهانه‌ای به عرض ۱۰ کیلومتر و عمق ۱۲۰۰ متر تشکیل شد.
دریاچه‌ی کراتر یک کالدرای باستانی است. کالدراها، تورفتگی‌های کاسه‌ای شکلی هستند که پس از فوران آتشفشان از ماگما تشکیل می‌شوند. بدون ماگما، زمین اطراف کوه ساختار خود را از دست می‌دهد و به درون فرو می‌پاشد و ساختاری کاسه‌ای شکل ایجاد می‌کند.
دریاچه‌ی کراتر به دلیل در دسترس بودن برای زمین‌شناسی بسیار مشهور است. «رون ماستروجیوسپه»، بنیان‌گذار موسسه‌ی دریاچه‌ی کراتر می‌گوید: این پارک، یک کلاس در هوای آزاد است.
تا همین امروز، برخی آمریکایی‌های بومی به آن نگاه نمی‌کردند زیرا برای خیره شدن به تقدس آن نیاز به قدرت زیادی در بیننده است.
دریاچه‌ی کراتر بخشی از زمین‌های آمریکایی بومی کلامات (Klamath) است. کلامات‌ها و دیگر قبایل درباره‌ی آن به کاوش‌گران چیزی نمی‌گفتند زیرا بر این باور بودند که آن مکان مقدس و جایگاه طلب بصیرت است. تا همین امروز، برخی آمریکایی‌های بومی به آن نگاه نمی‌کنند زیرا برای خیره شدن به تقدس آن نیاز به قدرت زیادی در بیننده است. افسانه‌ی کالامات‌ها از جنگ میان خدایان خشمگین زیرزمین به نام لائو و خدای آسمان می‌گوید: با صدایی که هرگز شنیده نشده بود، سنگ پادشاهی لائو به سمت بالا و بیرون منفجر شد و اشیایی بزرگ و کوچک از میان آسمان فرو ریختند و ستارگان آسمان را به همراه خود آوردند. هفت روز کامل اثری از خورشید و هیچ نشانه‌ای از روز بعد نبود و در تمام روزهای آن هفت روز بخار زرد رنگی، رنج عظیمی به آن‌هایی که زنده نماندند، متحمل کرد.
دریاچه‌ی کراتر توسط معدنچیان سفیدپوست در سال ۱۸۵۳ کشف شد ولی چون طلایی در آن نبود به زودی به فراموشی سپرده شد. در سال ۱۸۶۲ گروه دیگری از اکتشاف کنندگان به دریاچه آمدند و مقاله‌ای در مورد آن چاپ کردند. سرانجام یک فرد مهاجر در اورگن به نام ویلیام گلداستون استیل، شیفته‌ی این دریاچه شد و با تاسیس پارک ملی شروع به محافظت از آن کرد. وی به مدت ۳۰ سال حامی دریاچه‌ی کراتر بود و بالاخره در سال ۱۹۰۲ رییس جمهور وقت، روزوولت حکم قانونی ششمین پارک ملی آمریکا را برای این دریاچه صادر کرد.
گونه‌های زنده
پس از این که باران و برف آب شده دریاچه را سرد کردند و آن را شکل دادند حیواناتی چون خرس سیاه، گوزن، موش خرما، شاهین و عقاب در این منطقه افزایش جمعیت دادند. گیاهانی چون شاهدرخت، کاج و گل های وحشی نیز رشد قابل توجهی کردند. این اتفاقات در طول هزاران سال رخ داده است. منظره‌ی زیبایی که اکنون نظاره گر آن هستیم، حاصل ۷۷۰۰ سال تغییرات است.
دریاچه‌ی کراتر امروز
در حال حاضر عمیق‌ترین نقطه‌ی دریاچه ۵۹۲ متر است. دلیل وجود این عمق، افتادن قطعات سنگ آتشفشانی از لبه‌ی کوه برای هزاران سال و ساخته شدن آهسته‌ی ته این دریاچه است. همچنین، دریاچه با جزایر آتشفشانی که از ماگمای باقیمانده تشکیل شده، تزیین شده است که می‌توان از میان آن‌ها به پیرمرد دریاچه، جزیره جادو و کشتی فانتوم اشاره کرد.
پیرمرد دریاچه
این جزیره یک شوکران ۹ متری شناور در دریاچه برای بیشتر از صد سال در آب‌های آبی است. حدود یک متر آن از خط آب بیرون است. پیرمرد دریاچه با باد و امواج در طول دریاچه سفر می‌کند و می‌تواند هرجایی باشد. تحقیقات نشان داده که آب سرد و عاری از آلودگی سبب حفظ این کنده و تعادل میان قسمت‌های مختلف آن و شناور بودن آن شده است.
جزیره جادو
یک ذغال مخروطی شکل در غرب دریاچه این جزیره را شکل داده است. این جزیره ۲۳۲ متر از آب دریاچه بالاتر است و ۲/۵ کیلومتر مربع مساحت دارد. می توان با یک قایق به این جزیره رسید و از دهانه بالا رفت.
کشتی فانتوم
معروف‌ترین آن ها کشتی فانتوم است. قله‌های ناهموار آن تا ارتفاع ۵۲ متری آب نیز می‌رسند. نام آن از شکل مخروطی و رنگ خاکستری سنگ تشکیل دهنده‌ی آن می‌آید که سبب شده است این جزیره همچون کشتی ارواح در میان مه به نظر آید.
با وجود این حقیقت که این دریاچه بسیار قدیمی است، اما هنوز شگفتی‌های بسیاری در خود دارد. یکی از جزئیات باورنکردنی، حفظ عمق آب است. علی‌رغم بارش مختلف و تبخیر در تمام فصول، عمق میانگین آن در تمام سال ثابت است.
آینده‌ی آتشفشان
ماستروجیوسپه می‌گوید: پدیده‌ی کاسکادین آتشفشانی یک احتمال باقی می‌ماند. ممکن است در آینده تخریب این دریاچه را شاهد باشیم. پدیده‌ای به بزرگی فوران مونت مازاما غیرمحتمل است اما اتفاقات کوچک‌تر می‌تواند به تخریب منجر شود. یک فوران آتشفشانی ممکن است زیر آب رخ دهد که سبب افزایش قدرت انفجار به دلیل مخلوط شدن ماگما، سنگ داغ و آب، خواهد شد. اگر یک پدیده‌ی آتشفشانی رخ دهد دیوارهای کالدرا ممکن است فرو ریزند و سیل خطرناکی را به وجود بیاورند.
قبل از رفتن بدانید
از روزبرگ: جاده ۱۳۸ شرقی به ورودی شمالی پارک می‌رسد.
از بند (Bend): جاده ۹۷ جنوبی به جاده ۱۳۸ غربی به ورودی شمالی پارک می‌رسد.
از مدفورد (Medford): جاده ۶۲ شمالی و شرقی به ورودی غربی پارک می‌رسد.
درب شمالی پارک معمولا در زمستان (اواسط اکتبر تا اواسط ژوئن) بسته است. قیمت ورودی پارک حدودا ۴۰ هزار تومان است.
