همسر شایسته چه خصوصیاتی دارد؟ سوالی که بسیاری از ما قبل از ازدواج از خودمان پرسیده ایم و هنوز هم جوانان آن را از خود می‌‌پرسند این است که همسر شایسته کیست و چه خصوصیاتی دارد؟

گذشته از سلیقه و نظرات شخصی که از فردی به فردی دیگر متفاوت است برخی معیارها هستند که می‌‌توان گفت برای اکثر قریب به اتفاق افراد از زمره معیارهای شایستگی محسوب می‌شود. برخی از این معیارها عبارتند از:

- صداقت و پاکی

- راستی و درست کرداری

- خسیس نبودن

- مهربان بودن

- حسود و بخیل نبودن

- داشتن انسانیت و صفا و صمیمیت

- داشتن معلومات و اطلاعات

- پرانرژی بودن

- داشتن خلق و خو و اخلاق خوب و ملایم

- منطقی بودن

- صبور و باگذشت بودن

- منصف و عادل بودن

- متدین و خداگرا بودن

- داشتن احساسات مناسب و بجا

- داشتن ظاهر دلنشین

- قابل اعتماد بودن

- ....

برخی ویژگی‌ها هم هست که بیشتر وابسته به جنسیت هستند. مثلا اکثر آقایان زیبایی و تناسب اندام را جزو ویژگی‌های اصلی برای انتخاب همسر می‌دانند و بسیاری از خانم‌ها، داشتن قدرت مالی و اتکاپذیری را زیبنده  یک مرد می‌‌شناسند. اما آیا شایستگی به این‌هاست؟

به نظر می‌‌رسد همخوانی و هماهنگی دختر و پسر با هم برای آنها ایجاد شایستگی می‌‌کند.

هر قدر دختر و پسر از نظر تحصیلی، آداب و رسوم، سطح اقتصادی، طبقه اجتماعی، خانواده‌ها، درآمد، اهداف و خواسته‌ها در زندگی، علایق و تنفرات و... با هم شباهت و هماهنگی بیشتری داشته باشند، در نظر هم شایسته‌تر جلوه می‌‌کنند.

متاسفانه در زمان ما، توجه بیش از حد به ظاهر یعنی توجه افراطی به چهره و اندام، به لباس‌ها و مارک‌دار بودن آنها، به شغل، مقام و پول و جهیزیه و اتومبیل و خانه، از معیارهای شایستگی شناخته می‌‌شود و شاید علت بالا رفتن آمار طلاق و جدایی، همین معیارهای سطحی باشد.

چون وقتی دختر و پسر زیر یک سقف می‌‌روند هیچیک از این معیارهای ظاهری نمی‌تواند کمک کند که آنها احساس خوشبختی کنند.

داشتن شعور

به نظر می‌‌رسد برآیند همه ویژگی‌هایی را که بر شمردیم بتوان در چند کلمه خلاصه کرد و گفت، شایسته‌ترین ویژگی‌ای که یک دختر یا پسر می‌‌تواند داشته باشد داشتن شعور و معرفت و درک و فهم است.

وقتی شعور و معرفت و درک و فهم وجود داشته باشد طرفین می‌‌توانند به موقع همدیگر را درک کنند و با هم همذات پنداری کنند و خود را به جای طرف مقابل بگذارند و برای حل مسائل و مشکلات قدم به جلو بگذارند.

می‌‌توانند در جلوی جمع و در خلوت احترام یکدیگر را حفظ کنند و به هم محبت واقعی داشته باشند.

می‌‌توانند نیازهای همدیگر را بفهمند و برآورده کنند، با هم با انصاف برخورد کنند و به جای مشاجره، مشکلات را با گفتگو حل کنند.

شعور باعث می‌‌شود منش فرد متعالی‌تر و مثبت‌تر شود و نرمی و انعطاف او در زندگی بیشتر بشود. ای کاش همه می‌‌توانستیم برای افزایش درک و شعورمندی بیشتر تلاش کنیم.

رکسانا خوشابی؛ کارشناس ارشد مشاوره