استان گُلِستان از استان‌های شمالی ایران است. مرکز این استان گرگان است. گرگان (که به یونانی هیرکانیا گفته می‌شد) یکی از شهرهای مهم ایران در طول تاریخ بوده‌است. داریوش دوم برای مدتی ساتراپ این استان بوده‌است.
گلستان نام جدید سرزمین تاریخی است كه در طول تاریخ و تا سده هفتم هجری به نام ایالت گرگان و از آن پس تا آغاز سده دهم به نام استرآباد و در نوشته های دوران اولیه اسلامی به نام (جرجان) و از اسفند 1316 گرگان نامیده شده است. این استان تا سال 1376 بخشى از استان مازندران بود ، اما در آن سال به صورت استانى مستقل درآمد و شهرستان گرگان به عنوان مرکز آن برگزیده شد . بیش‌تر شهرهاى کنونى استان از دیرینگى چندانى برخوردار نیستند و از بزرگ‌شدن روستاها به وجود آمده‌اند و به عبارتى روستا شهر به شمار مى‌آیند. با این همه، شهرهاى گرگان و گنبدکاووس ریشه در تاریخی دارند. روستاهاى استان گلستان به صورت متمرکز و نزدیک به هم هستند. این روستاها در راستاى جاده‌ها و رودها به صورت طولى و در بخش‌هاى کوهستانى به صورت پله‌اى هستند. روستاییان براى ساختن خانه‌هاى خود، بسته به محیط جغرافیایى که در آن به‌سر مى‌برند، از سنگ و چوب و آجر بهره گرفته‌اند و داشتن سقف شیروانى در آن‌ها بسیار دیده مى‌شود. پس از انقلاب اسلامى، بیش تر این روستاها داراى راه ارتباطى مناسب و شبکه‌ى آب، برق و ارتباط از راه دور شده‌اند. روستاییان به کار کشاورزى، باغ‌دارى، دامپرورى، زنبوردارى، پرروش کرم‌ابریشم، صنایع دستى، ماهیگیرى و پرروش ماهى مى‌پردازند و برخى از آن‌ها نیز در کار جنگل‌دارى به سازمان‌هاى مربوطه یارى مى‌رسانند.
