یکی از بحث های مهم در خانواده و منزل، ارتباط والدین با فرزندان است.
اولین ارتباطی که بین والدین و فرزندان وجود دارد در اصل انعقاد نطفه فرزند است که والدین باید به این مهم توجه داشته باشند و بدانند که نه تنها رفتار آنان و نه تنها گفتار ایشان؛ بلکه افکار آنان هم بر فرزندان؛ حتی بر فرزند نوزاد و جنین هم تأثیر دارد.
اولین نکته در مورد ارتباط والدین با فرزند، این است که افکارشان را اصلاح کنند؛ چه آن زمان که زن و شوهر می خواهند با هم ازدواج کنند، یا آن زمان که به هم نزدیک می گردند و یا وقتی که مادر در حال شیر دادن به نوزاد است که اخلاق و خصوصیات او نه تنها از راه شیر دادن؛ بلکه از راه فکر و تخیل هم به فرزند منتقل شده و بر او تأثیر می گذارد.
البته در این دنیا تمام ذرات عالم در ارتباط با یکدیگر هستند و همه هم دارای تأثیرات متقابل می باشند.
خصوصیات رفتاری، گفتاری، اخلاقی و روحی پدر و مادر دقیقاً به فرزند منتقل می شود؛ نه تنها از طریق شیر دادن؛ بلکه حتی از طریق افکار هم منتقل می گردد؛
یعنی هر فکری که مادر داشته باشد همان فکر به فرزند هم می رسد و اثر می گذارد، مادر اگر ترسو یا احمق باشد فرزندش نیز ترسو و احمق می شود، یا اگر فکر بدی داشته باشد همان فکر بد منتقل می گردد.
پس اولین نکته در مورد ارتباط والدین با فرزند، این است که افکارشان را اصلاح کنند؛ چه آن زمان که زن و شوهر می خواهند با هم ازدواج کنند، یا آن زمان که به هم نزدیک می گردند و یا وقتی که مادر در حال شیر دادن به نوزاد است که اخلاق و خصوصیات او نه تنها از راه شیر دادن؛ بلکه از راه فکر و تخیل هم به فرزند منتقل شده و بر او تأثیر می گذارد.
منبع:
کانال رسمی استاد احمد عابدی
تبیان
