برخی منابع معتقدند، چهار میلیون نفر گیلانی در منطقه زندگی میکنند که مذهب اصلی ایشان، شیعه علوی است.
اگرتوصیف اصیل الدین زوزنی را که درسال ۶۵۲ هجری از گیلان به دست داده مبنای تحلیل خود قراردهیم، باید بگوییم که به طور کلی تقسیمات جغرافیایی در گیلان عمومابر پایهی واحد« ده» و«روستا»بنا شده بود و شهر به مفهوم واقعی د رواژهشناسی گیلکان دراین دوره نه فقط جایگاه اندکی داشت بلکه حتا آن را بیشتر با واژه ی «بازار» میشناختند که در فرهنگ گیلان بیشتر یک اتفاق موقتی بود که در هرهفته در برخی از سکونتگاهها عموماًیک یا دو باردر هفته اتفاق میافتاد.اودرمورد تقسیمات محلی گیلان مینویسد که:«هرده عددخانه را دیهی گویند وهر ده دیه را صده وهرده صده را خانی وبافواه شفاهاً گویند فلان ناحیت چندین خانی است».چنان که پیداست دراین تقسیم بندی ، مبنای تقسیمات محلی- جغرافیایی از واحد تعداد خانهوسپس دهساخته شدهاست.درهمین نوشته گفته میشود که :«بازاریان را شهری و برزیگران را گیل گویند » .پیداست که دراین زمان بازار و گوراب که تنها به صورت موقت در یک روز هفته اتفاق میافتاد به واژه ی شهر مفهوم واقعی میداد. این بدان معنی بود که شهر به مفهوم دائمی وجودنداشت بلکه با جمع شدن مردم به طور موقت در یک روز وتشکیل بازار یا «گوراب» که از همان انبوهه وگروه گرفته شده بود