اس ام اس و پیامک ورود آزادگان به میهن ( ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ )

اسرا در چنگال دژخیمان خود سرود آزادی اند و آزادگان جهان آن را زمزمه می کنند

( امام زخمینی ره )

شما ذخیره بزرگ الاهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غصب شده بودید. خدای متعال شما را به ملّت و به این کشور اسلامی برگرداند

( رهبر معظم انقلاب )

حس غریبی بود؛ عشق خودنمایی می کرد. اقاقیا به استقبال آمده و آفتابگردان صورت خود را به خورشید سپرده بود. نسیم، مژده وصل می داد. انتظار پایان یافت و بازگشت پرستوها، سخنی بود که هر پیر و جوانی ورد زبان خود کرده بود.

پاییز اسارت و بهار آزادی بر شما مبارک باد

آزادگان ما، وارثان شهیدان اند و ماندند تا نامشان را گرامی و راهشان را ادامه دهند.

سازندگی زندان و اسارت، سازندگی مخصوصی است آن را در جای دیگر نمی شود پیدا کرد

( رهبر معظم انقلاب )

آن روز عشق طلوع کرد. همان عشقی که هشت سال پیش بدرقه اش کردیم و اینک به استقبالش می رویم. چشم های همگان اشک بار بود، نه به خاطر غم و اندوه، بلکه این بار از شوق وصال

(سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی گرامی باد)

صبر و استقامت شما به اسلام آبرو بخشید

( رهبر معظم انقلاب )

مردان استقامت

ای بازوان رهبر و پویندگان حق                      مردان استقامت و ایمان خوش آمدید

ای فاتحان قلّه ایثارو افتخار                            گل واژه های مکتب و قرآن خوش آمدید

ای بوسه گاه روح خدا بازوانتان                   ای راستین رسول شهیدان خوش آمدید

گل های انقلاب که عطر وصالتان                  خوش تر ز بوی عطر بهاران خوش آمدید

بر روی دیده همه ما قدومتان                           آزادگان به مهد دلیران خوش آمدید

( طاهرنیا )

امام خمینی قلب من است، او را به اندازه قلبم دوست دارم. انسان بدون چشم می تواند زندگی کند، اما زندگی بدون قلب، زندگی ممکن نیست

( جمله بسیجی ۱۵ ساله در دوران اسارت )

عصر ۲۷ مردادماه ۱۳۶۹، ساعتی به یاد ماندنی و منظره ای فراموش ناشدنی بود. چشم ها سخن می گفت، اما زبان ها ساکت و آرام بود. دست ها بالاجبار گشوده می شد و یار و رفیق تنهایی ها و شریک لحظه های غم و اندوه را به آغوش می کشید.

آنان که در سال های درد و فراق، دور از دیار به سر می بردند، کوله باری از خاطرات تلخ و شیرین به همراه دارند که هرکدام از آن ها، درس بزرگی از استقامت و آزادگی است

آزادگان آمدند همان طور که رفته بودند؛ دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور. آمدند با همان صلابت همیشگی

شعر ورود آزادگان به میهن

آزادگان، مفاخر ایران خوش آمدید                          ارکان استقامت و ایمان خوش آمدید

ای از قفس رهاشدگان، طائران قدس                     بر طَرْف این شکوفه گلستان خوش آمدید

در بزم آسمانی عشّاق پاک باز                              ای ماه چهرگانِ درخشان خوش آمدید

در بزم این چمن که نگارین بود ز خون                 ای لاله های دلکش و خندان خوش آمدید

آغوش برگشوده به شوق شما وطن                           باری به این دیار شهیدان خوش آمدید

یعقوب وار دیده ما شد زغم سفید                       در حج ما چو یوسف کنعان خوش آمدید

آمدند با همان صلابت همیشگی، همان طور که دیروز رفته بودند. امروز که آمدند، بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، و بوی مهربانی و انتظار فضای دل ها را سرشار از شور و شعف کرد

۲۶ مرداد ۱۳۶۹، برگی دیگر از تقویم انقلاب ورق خورد و یوم اللّه دیگری متولّد شد. ثانیه های انتظار به کندی می گذشت. شهر به استقبال پرنده های مهاجر آمده بود که در سال های سخت هجران از وطن، بال و پر خود را در زیر شکنجه های کفر شکسته بودند